«…Για τους παλιούς Αθηναίους, ένα ήταν το Μουσείο», σημειώνει ο Νίκος Βατόπουλος. «Και όταν έλεγαν «Μουσείο» εννοούσαν το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο που έδωσε το όνομά του στην περιοχή, και έγινε το «Μουσείο» με τους ωραίους δρόμους του μια γειτονιά περιζήτητη. Γέμισαν τα στενά και οι δρόμοι πίσω, κάτω και στο πλάι του Μουσείου με αρχοντικά σπίτια και με ωραίες πολυκατοικίες, γέμισε το Μουσείο με αστική ζωή του 1920, και του 1930, και του 1940 και του 1950. Ένας συμπυκνωμένος 20ός αιώνας ακόμη αναπνέει γύρω από την κιβωτό του 19ου, ένας κόσμος που ως τα πρόσφατα χρόνια ήταν ευανάγνωστος και συντεταγμένος και που με τα χρόνια απέκτησε στρώσεις μνήμης και ζήτησε διαφορετικά εργαλεία για την κατανόησή του. Μια περιδιάβαση σε τοπία του χθες και του σήμερα, με ένα υβριδικό βλέμμα στις διαστρωματώσεις και τις διασταυρώσεις του αστικού αποθέματος, με εμμονή στις παλιές φωτογραφίες, στις επιδερμίδες των κτιρίων, στις μεσοπολεμικές πολυκατοικίες, στη θερμή πατίνα του ’50 και του ’60, στον απόηχο της μικρής Αθήνας και της σημερινής χαοτικής μητρόπολης».
«Με την ευκαιρία της ατομικής του έκθεσης φωτογραφίας στο Καφέ του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, ο Νίκος Βατόπουλος ξανα-περπατά σε μια αγαπημένη αστική γειτονιά της Αθήνας που χαρακτηρίζεται και προσδιορίζεται από το κεντρικό κτηριακό της μνημείο και μας συστήνει την περιοχή από την αρχή, ανασκάπτοντας τις εικόνες και τις προσωπικές οπτικές μαρτυρίες, φέροντας στο προσκήνιο κρυμμένες ποιότητες του ήσσονος και επικεντρώνοντας σε ό,τι το βλέμμα ή η μνήμη εξακολουθούν να διασώζουν», σημειώνει η επιμελήτρια της έκθεσης, Ίρις Κρητικού. «Οι σαράντα ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συνθέτουν την ενότητα, άλλοτε πανοραμικές και άλλοτε εστιασμένες σε μια ελάχιστη δομική η κοσμητική κτηριακή λεπτομέρεια, αποτελούν ένα μικρό μόνο μέρος της πολύτιμης αρχειακής φωτοθήκης ενός χαλκέντερου περιπατητή και παρατηρητή, ενός αληθινού γνώστη και συνομιλητή του αθηναϊκού κέντρου. Ο εύγλωττος τίτλος της έκθεσης, έχοντας με τρυφερή οικειότητα χρησιμοποιηθεί από πολλούς Αθηναίους της περιοχής κατά τις περασμένες δεκαετίες χωρίς την ανάγκη κάποιου επεξηγηματικού πρόσημου, επιβεβαιώνει την οργανική σχέση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου με την καθημερινότητα και την πνευματική καταφυγή των Αθηναίων.»
Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού
Συντονισμός: Αιμιλία Κουγιά
Υποστήριξη-Παραγωγή: Μάριος Βάινβουρμ
Νίκος Βατόπουλος
Ο Νίκος Βατόπουλος γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Deree College και ακολούθησε μεταπτυχιακά στο Reading University στο Ηνωμένο Βασίλειο σε Ευρωπαϊκές Σπουδές. Από το 1988 εργάζεται στην «Καθημερινή». Έχει αποκτήσει ειδίκευση για θέματα αθηναϊκού περιβάλλοντος. Από το 2007 ως το 2014 ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος. Έχουν μεταξύ άλλων εκδοθεί τα βιβλία του «Το Πρόσωπο της Αθήνας» (εκδ. Ποταμός, 2001 και 2008) και «Περπατώντας στην Αθήνα» (εκδ. Μεταίχμιο, 2018). Το δεύτερο, περιλαμβάνει επιλογή από κείμενά του στην «Καθημερινή» δημοσιευμένα στην κυριακάτικη στήλη του «Πτυχές». Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο επίσης κυκλοφορούν τα βιβλία του: «Μικροί δρόμοι της Αθήνας», «Όπου και να ταξιδέψω», όπως και η αγγλική έκδοση «Walking in Athens». Παράλληλα, ασχολείται με τη φωτογραφία. Έχει πραγματοποιήσει ατομική έκθεση φωτογραφίας («Η Αθήνα ενός αθηναιογράφου», Αίθουσα τέχνης ena, 2014), έχει συμμετάσχει με κολλάζ στην Art Athina (2015) στο περίπτερο των kaplanon galleries και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις (Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Αθηνέο της Αθηναϊκής Ζυθοποΐας, Cube Gallery, «Τα ωραία του Πέραν» Σισμανόγλειο Μέγαρο Κωνσταντινούπολη & Ελληνικός Κόσμος του IME, Μουσείο Teriade, Μυτιλήνη, Λαογραφικό & Ιστορικό Μουσείο Λάρισας κ.ά.). Το 2014 οργάνωσε το προσωπικό πρότζεκτ «Η Αθήνα της δεκαετίας του 1960» στην Ελληνοαμερικανική Ένωση (έκθεση και ομιλία). Δίνει ομιλίες με θέμα την Αθήνα και διοργανώνει περιπάτους στον αρχιτεκτονικό ιστό της πόλης.
