Με μεγάλη χαρά το Snehta σας ανακοινώνει την έναρξη ενός καινοτόμου προγράμματος residency που δίνει την ευκαιρία σε τρεις πολλά υποσχόμενους Έλληνες καλλιτέχνες να διεξάγουν την έρευνά τους και να παράξουν νέο εικαστικό έργο στην διάρκεια τεσσάρων μηνών που θα διαρκέσει το πρόγραμμα αυτό.

Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Κακλαμάνος, Δήμητρα Κουστερίδου, Βάλια Παπαστάμου

Το Median residency άνθισε από την φυσική διερώτηση για το σκοπό που εξυπηρετεί ο θεσμός αυτός εν γένει όταν παγκοσμίως οι περιβαλλοντικές συνθήκες έχουν μεταβάλλει το κέντρο εστίασης. Η περίοδος που μόλις ξεπεράσαμε, επηρέασε κάθε πολιτισμικό οργανισμό σε θεμελιακό επίπεδο. Με τους απόηχους της καραντίνας, αποκτήσαμε νέα οπτική όπου ενέτεινε και επαναπροσδιόρισε τον τρόπο αντιμετώπισης τοπικών και παγκόσμιων ζητημάτων.

Το Snehta απαντά σε αυτό θέτοντας μια νέα πρόταση στον θεσμό του residency. ερευνώντας σε μεγαλύτερο βάθος τις ανάγκες του οργανισμού με στόχο την ενδοσκόπηση και τον επανακαθορισμο – με κέντρο βάρους την τοπικότητα.

V. Papastamou, “If I sink in the slimy, I feel that I am going to be lost in it”, (detail), 2018

Επισημαίνοντας τον κριτικό προσανατολισμό του καλλιτέχνη ως αναπόσπαστο τμήμα των τοπικών μας κοινοτήτων, το πρόγραμμα θα επανατοποθετήσει το ρόλο των τοπικών καλλιτεχνών στην ευρύτερη κοινότητα διαφοροποιώντας τις μεθοδολογίες στην πρακτική τους και ενισχύοντας την έρευνά τους μέσω μιας σειράς επιμελημένων δραστηριοτήτων.

Επιπλέον, το πρόγραμμα θα ενισχύσει τη νέα μας οπτική μέσα από δημόσιες συζητήσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα που έχουν προγραμματιστεί για τον Οκτώβριο του 2020.

Η προσωπική προσήλωση των καλλιτεχνών στην τοπική κοινότητα καθώς και η μοναδική τους προσέγγιση στη δημιουργία παρακινητικών και φιλόδοξων εγκαταστάσεων ήταν καθοριστικής σημασίας για τη συγκεκριμένη επιλογή καλλιτεχνών. Επιπλέον οι καλλιτέχνες μοιράζονται μια ανοιχτή στάση απέναντι στην έρευνά τους για τη δημιουργία έργων τέχνης, χρησιμοποιώντας συχνά ως ενεργά στοιχεία τη συμμετοχικότητα και την ανακαλυπτική προδιάθεση των συμμετεχόντων. Τα παραπάνω στοιχεία θα στηριχθούν περαιτερω μέσω συνεργασιών με τοπικούς οργανισμούς και άλλους εταίρους, ώστε να προκύψουν νέες πρακτικές.

Οι καλλιτέχνες θα κάνουν χρήση του χώρου και των εγκαταστάσεων Snehta (Εργαστήριο ξύλου, πρέσα χαρακτικής, καλλιτεχνική βιβλιοθήκη) στην Ι. Δροσοπούλου και Κεφαλληνίας 39 (Satellite) και θα λάβουν εστιασμένη υποστήριξη από επιλεγμένα μέλη της ομάδας μας και το διευρυμένο δίκτυο συνεργατών μας.

Περαιτέρω ενημερώσεις θα ανακοινώνονται κατά τη διάρκεια του προγράμματος στα κοινωνικά μέσα και την ιστοσελίδα μας.

Με την υποστήριξη του: Outset

Aλέξανδρος Κακλαμάνος

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982. Αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1999, από το τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Α.Π.Θ. το 2005 και από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών το 2011. Το 2010 φοίτησε με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. για το πρόγραμμα Erasmus, στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αμβέρσας. Τον Σεπτέμβριο του 2012 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Αγγλία στο “World Event of Young Artists’’ στα πλαίσια της πολιτιστικής Ολυμπιάδας, στο Νότινγχαμ. Στη συνέχεια επιλέχθηκε για την υποτροφία της ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ HELLAS, με την οποία σπούδασε στο μεταπτυχιακό τμήμα εικαστικών τεχνών στην Ακαδημία Sint Joost, του AVANS Πανεπιστημίου Εφαρμοσμένων Επιστημών στην πόλη Ντεν Μπος. To 2017 ήταν υποψήφιος για το βραβείο Λάππα και το 2018 επιλέχθηκε από την ARTWORKS για το πρώτο πρόγραμμα στήριξης καλλιτεχνών του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και έχει συμμετάσχει σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Τα τελευταία χρόνια πειραματίζεται κυρίως με γλυπτικές εγκαταστάσεις και έργα κινούμενης εικόνας. Το έργο του ξεκινά συνήθως από μία εμπειρία, αντίδραση, σκέψη ή συναίσθημα, που επιθυμεί να επικοινωνήσει με τον θεατή ή έναν περαστικό, είτε με κάποια κρυφή δημόσια επέμβαση είτε με κρυμμένα στοιχεία σε έργα κινούμενης εικόνας. Η μνήμη, ως νόστος και ως μνημείο, φαίνεται να συνδέει εννοιολογικά την πιο πρόσφατη πρακτική του.

Βασικό κομμάτι στην παραγωγή των έργων είναι η διαδικασία – είναι απαραίτητο να συμπεριλάβει απρόβλεπτα και απρογραμμάτιστα στοιχεία, διατηρώντας την ενδιαφέρουσα και ανοιχτή. Επισκέπτεται συχνά τον χώρο της επικείμενης δράσης, ώστε να παρατηρήσει μόνιμα ή επαναλαμβανόμενα στοιχεία.

Δήμητρα Κουστερίδου

Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1986 και ζει και εργάζεται μεταξύ Αθήνας και Άμστερνταμ. Δημιουργεί κυρίως site specific έγκαταστάσεις και performance με αφετηρία τον αυτοσχεδιασμό, συνιστώντας τον ήχο τους ως κεντρικό τους στοιχείο. Η διεπιστημονική πρακτική της περιλαμβάνει καταστάσεις εφήμερου χαρακτήρα με ακουστικά χειροποίητα συνθεσάιζερ, ζωγραφικά αντικείμενα και το κινούμενο σώμα με τις μεταβαλλόμενες ιδιότητές του στο χώρο και το χρόνο. Εστιάζει ερευνητικά στην ηχητική διαδικασία ανάδρασης των αναλογικών ηλεκτρικών οργάνων (αυτοποιητικών μηχανών τις οποίες κατασκευάζει) μέσα από υλικά, χειρονομίες και σώματα. Έχει πραγματοποιήσει δράσεις και συμμετάσχει σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό και είναι ιδρυτικό μέλος του πειραματικού διαμεσικού πρότζεκτ “6.8KOhm Improvisation series”, μια αυτοσχεδιαστική δράση σε εξέλιξη, σε συνεργασία μουσικούς και καλλιτέχνες με στόχο την κατανόηση του ήχου ως δομή επικοινωνιακής προσέγγισης στη ζωντανή τέχνη.

D. Kousteridou Clr-T. 2019 exhibition detail, Gallery T.A.F

Βάλια Παπαστάμου

Η Βάλια Παπαστάμου (γεν. 1987) έχει πραγματοποιήσει τρείς ατομικές εκθέσεις: στη Snehta Residency (Satellite Space) με τίτλο “The writing trousers” (2020), στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα με τίτλο «Φωνολογικά Oρυκτά» στο πλαίσιο της διπλής ατομικής έκθεσης ”Two Person Show–Maria Tzanakou & Valia Papastamou” (2017) και στο Two Elephants, με τίτλο ”Come Back to the House Where Nobody Lives”(2016).

Μια κοινή διερεύνηση στην εικαστική της πρακτική αφορά την οικείωση του χώρου, του πιο προσωπικού, που είναι το σώμα, και του χώρου στο οποίο ήδη αυτό κατοικεί. Τα έργα εμφανίζονται μέσα από διαδικασίες μέτρησης, λεκτικές εκφορές και γλυπτικές μορφοποιήσεις συσσώρευσης ιχνών, την ίδια στιγμή που συχνά δηλώνουν αυτό που διαφεύγει της μέτρησης, αυτό που δε μπορεί να ειπωθεί ή εξαρθρώνεται μέσα από την επανάληψη των εκδοχών του. Τα έργα μπορούν να ειδωθούν ως συναθροίσεις ενδιάμεσων σημείων που αποκτούν νόημα μέσα από τη χωρική τους σχέση, λειτουργώντας ως στιγμιότυπα εκφάνσεων που εμφανίζονται πότε σαν αποσπάσματα ενός εσωτερικού κόσμου και πότε σαν μεγενθυμένες εκδοχές που έχουν αποδράσει από αυτόν.

Η Snehta παρακολουθεί στενά όλες τις ενημερώσεις σχετικά με την επιδημία και ενεργεί με μεγάλη υπευθυνότητα στους συνεργάτες, το προσωπικό και τους επισκέπτες της.


Κεντρική φωτογραφία θέματος: A.Kaklamanos, “Ephemeral landscape – How to think like a mountain”, 2019 InSitu installation with aluminium blankets, Dimensions 256m