Η Γκαλερί TinT στη Θεσσαλονίκη εγκαινιάζει την έβδομη ατομική έκθεση της Μαρίας Γιαννακάκη με τίτλο Lungta …

τo Σάββατο 19 Φεβρουαρίου στις 12.30 το μεσημέρι.

Η καλλιτέχνης, που είναι πολύ γνωστή και αγαπητή στο κοινό της Θεσσαλονίκης, έχει σπουδάσει ζωγραφική και καλλιγραφία στην Κίνα και ταξιδεύει έκτοτε συχνά στην Ασία (πρόσφατα ήταν στο Θιβέτ και πιο πριν στο Μπουτάν). Είναι πολύ ευαίσθητοποιημένη στα θέματα αυτών των λαών, πράγμα που αντανακλάται στο έργο της, που είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα όσμωση δυτικής και ανατολικής κουλτούρας.

… Οι πίνακες της Γιαννακάκη αγαπούν το συγκεκριμένο και το ρεαλιστικό αλλά, αν αποτυπώνονται ανεξάλειπτα στο βλέμμα μας, είναι γιατί τα χρησιμοποιούν χωρίς να καταλήγουν στην εξιστόρηση. Η δύναμη των έργων της είναι η ίδια η αποσπασματικότητά τους. Γι’ αυτό ακριβώς η ζωγραφική της Γιαννακάκη έχει μια βαθιά σχέση με τη φωτογραφία, με τον τρόπο της ζωγραφικής του Degas και του Bonnard.

Η αισθητική του σχεδίου που διαποτίζει τα έργα της παράλληλα με τη χρήση ενός επιλεκτικά πληθωρικού χρώματος πηγάζουν από την ίδια ερειπιώδη προσέγγιση της εικόνας που η Γιαννακάκη αναγνώρισε στην σινοϊαπωνική τέχνη.

Η ζωγραφική της δεν ξεκινά από μια συνολική σύλληψη και εκτέλεση του θέματος αλλά τοπικά: από περιοχές εκθαμβωτικού χρώματος, το οποίο σχεδόν αυτονομείται, και από περιοχές χειρονομιακών γραφισμών, που απηχούν ιδεογράμματα κινέζικης καλλιγραφίας.

Η κυριαρχία του άδειου φόντου τονίζει παράδοξα τη βέβαιη δύναμη του κενού, το οποίο αναδεικνύει απρόσμενα την πολυτιμότητα των εικόνων που με αύρα ελλειπτικότητας περιέχει. Σαν σκηνές από μισοτελειωμένες ή μισοαρχινισμένες ιστορίες, τα έργα της Γιαννακάκη μοιάζει να είναι η μισάνοιχτη πόρτα που μέσα απ’ αυτή θα μπορέσουμε να δούμε όσα η ακριβολόγος ασάφεια της μνήμης δημιούργησε…

(απόσπασμα από το κείμενο της Ελισάβετ Πλέσσα  Οι ανολοκλήρωτες επιστροφές της μνήμης, που δημοσιεύτηκε στον κατάλογο Μαρία Γιαννακάκη, Αθήνα 2010)

Η Μαρία Γιαννακάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1977-1982). Το 1983 πήγε με υποτροφία για μεταπτυχιακές σπουδές στην Κίνα, όπου μελέτησε τεχνικές της παραδοσιακής κινέζικης ζωγραφικής και καλλιγραφίας. Έχει στο ενεργητικό της  ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μεταξύ των πιο πρόσφατων: ατομική έκθεση στη γκαλερί  Theorema, Βρυξέλλες (2010), στη γκαλερί  Aliquando, Παρίσι (2009 και 2007), συμμετοχές στη  Festam, Τουλούζη (2008), στο Κρατικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη (2009), στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Σαγκάη  (2008),  στη Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης, Πεκίνο (2005), κα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Lungta είναι ένα μυθικό πλάσμα του Θιβέτ από την προ-βουδιστική εποχή που συνδυάζει την ταχύτητα του ανέμου και τη δύναμη του αλόγου, με τις οποίες ιδιότητες μεταφέρει τις προσευχές από τη γη στον ουρανό. Το σύμβολο της Lungta απεικονίζεται συχνά στις σημαίες προσευχής, οι οποίες καθώς ανεμίζουν πιστεύεται πως φέρνουν καλή τύχη.