Στη νέα του ατoμική έκθεση ‘My father had a big nose’, Objects and toys from an aggressive childhood, ο εικαστικός Κωνσταντίνος Πάτσιος διαμορφώνει ένα Gesamtkunstwerk, ένα συνολικό έργο τέχνης που περιλαμβάνει επιτοίχια έργα, γλυπτά, video και NFTs. O Πάτσιος εμπλουτίζει τη ζωγραφική διαδικασία με τις τεχνικές του κολάζ και του ντεκολάζ δημιουργώντας ένα παλίμψηστο με σύμβολα και εικόνες που συνδέουν τον ενήλικο κόσμο με τον παιδικό, τον μικρόκοσμο με το συλλογικό ασυνείδητο. Στα γλυπτά του, σύνθετα ready mades, κυριαρχεί μια σαρκαστική διάθεση, ενίοτε αυτοβιογραφική, περιγράφοντας τη σχέση με τον φυσικό αλλά και με τον επουράνιο πατέρα.
Με τον Πινόκιο ως κεντρικό μοτίβο, ο καλλιτέχνης ανοίγει ένα παράθυρο στον κόσμο των παιδικών ονείρων και βιωμάτων, όπου οι επιθυμίες και τα συναισθήματα διαμορφώνουν την ενήλικη ζωή. Μέσα από την οπτική του Πάτσιου, ο Πινόκιο αναβιώνει με νέα πνοή, ως ένας πανανθρώπινος ήρωας που μας οδηγεί στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, στις οδύνες και τις ηδονές της ύπαρξης. Στα έργα του υπάρχουν εικόνες και αντικείμενα που επηρέασαν την καλλιτεχνική του ιδιοσυγκρασία, ένα ετερόκλητο σύμπαν που περιλαμβάνει από τη μορφή του Πινόκιο και τις Μαντόνες της Αναγέννησης μέχρι τη φιγούρα του Ναπολέοντα.
Σαν σε όνειρο, όπου αντιστρέφονται οι μηχανισμοί της πραγματικότητας, η μεγάλη μύτη του Πινόκιο εκφράζει μια απωθημένη εμπειρία ή επιθυμία. Σύμβολο της διάθεσης του ανθρώπου για διεύρυνση αλλά και διείσδυση, και στενά συνδεδεμένη με τη μυρωδιά, το ψέμα και το σεξ. Η όσφρηση συνδέεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη αίσθηση με τη μνήμη και τα συναισθήματα.
Τα κολλάζ του Πάτσιου αποτελούν ημερολόγια καθημερινής ζωής, αλλά και μιας άλλης, εσωτερικής, μη βιωμένης. Εφημερίδες, αφίσες, εισιτήρια, παλιές φωτογραφίες, μετατρέπονται σε κάτι νέο. Ακολουθώντας την ανάγκη του να συνδεθεί με τη μεγάλη παράδοση της ζωγραφικής, καταφέρνει να παντρέψει ασύμβατες εικόνες και να προσκαλέσει το θεατή σε έναν αλλόκοτο, κοινωνικοπολιτικό συνειρμό. Το ζητούμενο στο έργο του, όπως δηλώνει ο ίδιος ο καλλιτέχνης, είναι ο μετασχηματισμός μιας εικόνας, μέσα στην οποία θα συνυπάρχουν αρμονικά όλα τα αντικρουόμενα και παράταιρα κομμάτια της ανθρώπινης κατάστασης.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Παράλληλα, θα παρουσιαστεί το έργο – μαντήλι από 100% μετάξι, της συνεργασίας του εικαστικού με το ελληνικό brand Mantility, ειδικά σχεδιασμένο για την ατομική του έκθεση.
Κωνσταντίνος Πάτσιος:
Ο Κωνσταντίνος Πάτσιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά και στη Grande École de Commerce de Poitiers στη Γαλλία. Έλαβε υποτροφία για το Rhode Island School of Design (RISD) Providence, U.S.A. Στη συνέχεια σπούδασε Ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με τους Γ. Ψυχοπαίδη και Μ. Σπηλιόπουλο, και Γλυπτική με τον Ν. Τρανό. Έχει πραγματοποιήσει δεκαεπτά ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει συμμετάσχει σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων.
Κεντρική φωτογραφία θέματος: The last cannibal (λεπτομέρεια έργου), 80 x 110, Collage on paper, 2022
