Η Κατερίνα Χέλμη υπήρξε ένας ξεχωριστός άνθρωπος – πάντα με ένα πλατύ χαμόγελο – που έφυγε, έχοντας διαγράψει μια μακροχρόνια και συνεπή διαδρομή στη θεατρική τέχνη. Ηθοποιός, δασκάλα υποκριτικής αλλά και συγγραφέας αρκετών βιβλίων ήταν μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα με μεγάλη πνευματική καλλιέργεια.

Η Κατερίνα Χέλμη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού και του Θεάτρου Τέχνης, αλλά τελικά αποφοίτησε από τη Σχολή του Πέλου Κατσέλη. Έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό μέσα από χαρακτηριστικούς ρόλους σε μερικές από τις πιο αγαπημένες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Η πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο πραγματοποιήθηκε το 1957 στην ταινία «Μπαρμπαγιάννης ο κανατάς», ενώ μεγαλύτερή της επιτυχία αποτελεί η ταινία «Τα κόκκινα φανάρια», σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, συμμετείχε σε περισσότερες από 25 ταινίες και σε 4 τηλεοπτικές σειρές. Στο θέατρο πρωταγωνίστησε σε δεκάδες παραστάσεις και ξεχώρισε για τις υψηλού επιπέδου ερμηνείες της. Υπήρξε αγωνίστρια τόσο στην τέχνη της όσο και στον κοινωνικό και πολιτικό βίο της χώρας. Σύζυγός της ήταν ο καθηγητής και ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Σβολόπουλος.

Στο ΚΘΒΕ έχει συνεργαστεί με σπουδαίους σκηνοθέτες, ερμηνεύοντας σημαντικούς ρόλους σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Η τελευταία συνεργασία της ήταν στην παράσταση «Το φιντανάκι» του Παντελή Χορν που παρουσιάστηκε το 1996, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη, στο Δημοτικό Θέατρο της Σταυρούπολης, ενώ ακολούθησαν παραστάσεις στο Θέατρο Αυλαία το 1997 καθώς και χειμερινή & καλοκαιρινή περιοδεία.

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Κατερίνα Χέλμη, Φωτογραφία από την παράσταση: «Το σπίτι της κούκλας» του Χένρικ Ίψεν, σε σκηνοθεσία Κωστή Μιχαηλίδη, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών – Κεντρική Σκηνή (1975) [Κα ΛΙΝΤΕ] | Φωτογράφος: Σωκράτης Ιορδανίδης