Το Jazzét Μusic Ηall, ο συναυλιακός χώρος του Music Center Athens, ανοίγει “τις πύλες του” και στην “κλασική” μουσική για ολόκληρη τη χειμερινή περίοδο 2022-23 και κάθε Δευτέρα στις 9 το βράδυ, το Αθηναϊκό κοινό θα έχει τη δυνατότητα να απολαύσει ρεσιτάλ και συναυλίες υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του κιθαριστή, συνθέτη και παιδαγωγού Νίκου Χατζηελευθερίου.
Το σπουδαίο σύνολο Canto Soave σας προσκαλεί στην συναυλία με τίτλο Bel Canto – Canto Soave (Όμορφο Γλυκό Τραγούδι) την Δευτέρα 28 Νοεμβρίου στο Jazzét MusicHall.
Οι τέσσερις μουσικοί ξετυλίγουν το νήμα της σπουδαίας παράδοσης της ιταλικής φωνητικής μουσικής από τον 17ο μέχρι τον 19ο αιώνα. Αναζητώντας τις ρίζες του bel canto, του «όμορφου τραγουδιού» στην Ιταλική Μονωδία όπως διαμορφώνεται από σημαντικούς συνθέτες όπως οι Luzzascho Luzzaschi, Claudio Monteverdi, Giulio Caccini, Luigi Rossi και διαμέσου των δεξιοτεχνικών συνθέσεων των Georg Friedrich Handel και Domenico Scarlatti καταλήγουν στις αριέτες των Gioacchino Rossini, Gaetano Donizetti και Vincenzo Bellini, φωτίζοντας τη μουσική και αισθητική συγγένεια ανάμεσα στο Πρώιμο Μπαρόκ και τον Ρομαντισμό.
Το σύνολο Canto Soave (Γλυκό Τραγούδι) ειδικεύεται στην φωνητική μουσική της Αναγέννησης και του Μπαρόκ και αποτελείται από τις Μάιρα Μηλολιδάκη και Νατάσα Αγγελοπούλου, σοπράνο, Έφη Μηνακούλη, μέτζο σοπράνο – θεόρβη και Κατερίνα Κτώνα, τσέμπαλο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο όρος bel canto, όμορφο τραγούδι, έχει συνδεθεί στη συνείδησή μας με τη φωνητική αισθητική και τη μουσική φόρμα της όπερας του 18ου και του 19ου αιώνα: ιστορικά, ο όρος αναφέρεται κατά κύριο λόγο στις όπερες των Bellini, Donizetti και Rossini, έργα στα οποία η φωνή, ιδίως αυτή της σοπράνο, καλείται να επιδείξει ακραία δεξιοτεχνική δεινότητα και αξιοθαύμαστη εκφραστική πλαστικότητα.
Ωστόσο, η αποθέωση της γυναικείας φωνής στην όπερα του 19ου αιώνα είναι αποτέλεσμα μιας μακράς μέσα στους αιώνες διαμόρφωσης των χρυσών κανόνων που διέπουν τη χρήση του φωνητικού οργάνου. Σε αυτήν ακριβώς την πορεία αναφέρεται ο όρος bel canto τον οποίο συναντούμε για πρώτη φορά στην πραγματεία του Leonardo da Vinci με τίτλο Περί Φωνής: ο Da Vinci συγκρίνει την κίνηση των ακουστικών κυμάτων με την κίνηση των κυμάτων της θάλασσας και την ικανότητα της φωνής να «χρωματίζει» τον ήχο με τη χρήση των φωτοσκιάσεων (chiaroscuro) στη ζωγραφική.
