Με το που διάβασα το «Νυφικό κρεβάτι» είχα μια απίστευτη σιγουριά ότι αυτό είναι το έργο που θέλω να κάνω. Έχει στο επίκεντρο τη σχέση αυτών των δυο ανθρώπων μέσα σε ένα διάστημα 35 χρόνων. Περνούν δια πυρός και σιδήρου αλλά πάντα είναι παρούσα η αγάπη τους. Όταν τελείωσα την ανάγνωση του έργου είχα μια συγκίνηση για αυτό που είχα διαβάσει και αμέσως άρχισαν να μου έρχονται εικόνες, συναισθήματα, μουσικές. Όλα αυτά ήταν δείγμα για μένα ότι πρέπει να το κάνω.

Σίγουρα παίζει ρόλο το ότι στην πραγματική μου ζωή έχω μια μακρόχρονη σχέση, παντρεύτηκα πριν ένα χρόνο και τους τελευταίους μήνες είμαι μπαμπάς. Τα ζητήματα που πραγματεύεται αυτό το έργο είναι αυτά που και εμένα με απασχολούν στην παρούσα φάση. Το δυνατότερο κίνητρο ήταν να μιλήσουμε για όλα αυτά μαζί με την Μαρία Προϊστάκη. Μια ηθοποιό που θαυμάζω πολύ. Η ιδέα αυτής την σύμπραξης ήταν ο καταλύτης της επιλογής μου.

Το Νυφικό κρεβάτι είναι ο τόπος που αυτοί οι δύο άνθρωποι αφήνουν στην άκρη τον έξω κόσμο και έρχονται κοντά. Είναι και ο τόπος που διαπιστώνουν την απομάκρυνση τους όταν καταλαβαίνουν ότι ο έξω κόσμος έχει καταφέρει να εισβάλλει εκεί. Είναι ένας τόπος ιερός, ένας τόπος παιχνιδιού, έρωτα, αγάπης, προβληματισμού και σε στιγμές μετατρέπεται και σε ρινγκ. Εκεί κάνουν όνειρα, διαβάζουν παραμύθια, γερνάνε στον ύπνο τους και ξυπνούν με καινούριες ρυτίδες. Για μένα το κρεβάτι αυτό είναι όλο τους το σπίτι, όλος τους ο κόσμος, ένα σύννεφο που αιωρείται και τους ταξιδεύει μέσα στο χρόνο άλλοτε με ηλιοφάνεια και άλλοτε με βροχή και κεραυνούς.

Βιογραφικό

Ο Γιώργος Χριστοδούλου αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου τα 2009. Το 2015 συνσκηνοθέτησε με τον Γεράσιμο Μιχελή το έργο “Ο μικρός Χίτλερ” που παίχτηκε για δύο χρονιές στο θέατρο του Νέου Κόσμου. Οι τελευταίες του συνεργασίες είναι με το Γιώργο Παπαγεωργίου στον «Αρίστο» και με το Χρήστο Θεοδωρίδη στην «Τραγική ιστορία του βασιλιά Ριχάρδου Γ΄» .


Διαβάστε επίσης:

Νυφικό Κρεβάτι, στο Από Μηχανής Θέατρο


 Κεντρική φωτογραφία θέματος: Δομνίκη Μητροπούλου