Ο Γιώργος Σταματάκης, στην πρώτη του ατομική έκθεση στην γκαλερί, Ατμόσφαιρα, συνεχίζει την ενασχόλησή του με την τοπιογραφία, κάνοντας ένα ακόμα βήμα στον πειραματισμό του ως προς τη χρήση των μέσων και των υλικών του. Τα –παραδόξως– οικεία σε όλους θέματα που παρουσιάζει μέσω της αποτύπωσης των αναμνήσεών του σε ζωγραφικές εικόνες που μοιάζουν με φωτογραφίες polaroid, επιδιώκουν αυτή τη φορά να αφυπνίσουν τους θεατές για τους κινδύνους τις ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Αραιώνοντας με περισσότερο λάδι τη λευκή λαδομπογιά που χρησιμοποιεί για τους ορίζοντές του, καταφέρνει να αποδώσει στο υλικό του δύο χαρακτηριστικά που καθιστούν το ζωγραφικό έργο ακόμα πιο ευάλωτο αν δεν αντιμετωπιστεί με ιδιαίτερη φροντίδα. Το χρώμα στεγνώνει πιο αργά, για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, και με την έκθεσή του στο φως χάνει την λευκή ποιότητά του και αποκτά μία κιτρινωπή απόχρωση. Επιτυγχάνει έτσι ένα άμεσο σχόλιο για την ανάγκη να μεταχειριστούμε και την ίδια την ατμόσφαιρα που μας περιβάλλει με περισσότερη φροντίδα. Όπως αναφέρει η Alessandra Pace στο συνοδευτικό κατάλογο της έκθεσης, «Δεν υπάρχει planet B, παρ’ όλες τις εναλλακτικές που κάποιοι εκατομμυριούχοι ψάχνουν για τους εαυτούς του. Θα πρέπει να τα καταφέρουμε με ό,τι έχουμε. Η ατμόσφαιρα είναι ο ίδιος ο αέρας που αναπνέουμε και επίσης αυτό που νιώθουμε».

Ο Σταματάκης αναλαμβάνει το μερίδιο της δράσης που του αναλογεί, καθώς, όπως γράφει παρακάτω στο κείμενό της η Alessandra Pace, «Παίρνοντας το ρίσκο μιας λεπτής ισορροπίας, ο Σταματάκης εξυμνεί τη φύση και συγχρόνως ωραιοποιεί την καταστροφή, προειδοποιώντας για την κλιματική αλλαγή και υπονοώντας την ανάγκη μίας βαθιάς πολιτιστικής αλλαγής. Το κάνει όμως μέσω μιας παραδοσιακής, παραστατικής τέχνης που ακολουθεί συμβατικούς δρόμους που όλοι καταλαβαίνουμε».

Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική κατά την παραμονή σας στην γκαλερί.

Κεντρική φωτογραφία θέματος: George Stamatakis, Painting detail