“Πόσο δρόμο πρέπει να διανύσει κανείς για να βρει μιαν αγκαλιά που να τον χωράει;”

Από το 1977 μέχρι σήμερα, το έργο έχει γνωρίσει μεγάλη επιτυχία, συναρπάζοντας το ελληνικό κοινό με την τρυφερότητα, την κωμική σπιρτάδα και τους κινηματογραφικούς του ρυθμούς.

Μετά την επιτυχία της Νοσταλγού του Α. Παπαδιαμάντη,  η Άννα Παπαμάρκου προσεγγίζει το έργο του Α. Αρμπούζωφ με την ίδια ευαισθησία και πίστη στην ικανότητα του κάθε ανθρώπου να εξελίσσεται προς την Ευτυχία.

Το έργο

Το έργο πραγματεύεται ένα από τα κρισιμότερα ζητήματα της εποχής μας: την έλλειψη συντροφικότητας. Η μοναξιά, μέσα σ’ έναν κόσμο απίστευτης αλληλεπίδρασης και κοινωνικότητας, είναι πιο βαθειά και η ανάγκη για ανθρώπινη ουσιαστική επικοινωνία γίνεται πιο επιτακτική.

Στη «Φθινοπωρινή Ιστορία», ο Αλεξέι Αρμπούζωφ με οξυδερκείς διαλόγους και λεπτό χιούμορ, αγγίζει με ευαισθησία αυτό το κρίσιμο θέμα και καταφέρνει αριστοτεχνικά να υπενθυμίσει ότι η ζωή βρίσκεται στην κάθε στιγμή.

Το έργο είναι ένας ύμνος στην ευγνωμοσύνη για τις απλές, αλλά ουσιαστικές  χαρές, που αποκαλύπτει η ζωή  όταν τη μοιραζόμαστε.

Γιατί ποτέ δεν είναι αργά…

Η υπόθεση

Εκείνος, ο Ροντιόν, είναι σοβαρός, τυπικός, και  ευέξαπτος. Έχει χάσει νωρίς τη γυναίκα του και έκτοτε ζει μοναχικά αφοσιωμένος στην ομαλή λειτουργία του παραθαλάσσιου ιαματικού κέντρου, στο οποίο είναι αρχίατρος.

Εκείνη, η Λίντια, πρώην αρτίστα, είναι  εύθυμη και εξωστρεφής, παρ’ όλες τις απώλειες στη ζωή της. Αποφασισμένη να χαρεί κάθε στιγμή, έρχεται για αναψυχή και παραβαίνει όλους τους κανόνες του ιαματικού κέντρου.

Η πρώτη τους συνάντηση είναι μια μετωπική σύγκρουση στα όρια του κωμικού. Το ίδιο και η δεύτερη.  Η εκρηκτική τους χημεία παρακινεί την περιέργεια του ενός για τον άλλο. Σύντομα αρχίζουν να δημιουργούν γέφυρες μεταξύ τους και ανακαλύπτουν πως βαθιά μέσα τους σιγοκαίει η ίδια ανάγκη του κάθε ανθρώπου: ν’ αγαπήσει και ν’ αγαπηθεί …

Ο συγγραφέας

Ο Αλεξέι Νικολάγιεβιτς Αρμπούζωφ γεννήθηκε στη Μόσχα το 1908, από μητέρα Ελληνίδα και πατέρα Ρώσο.  Έγραψε έργα για το θέατρο και τον κινηματογράφο, είχε την ευθύνη του στούντιο των νέων δραματουργών, διατέλεσε γραμματέας της Ένωσης Συγγραφέων της Μόσχας και αντιπρόεδρος του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.  Τα θεατρικά έργα του εκδόθηκαν και σκηνοθετήθηκαν σε όλες σχεδόν τις χώρες καθώς έχουν οικουμενικό και διαχρονικό χαρακτήρα.

Οι συντελεστές της παράστασης

Συγγραφέας: Αλεξέι Νικολάγιεβιτς Αρμπούζωφ
Μετάφραση: Λέιλη Τσότσου
Απόδοση: Άννα Παπαμάρκου
Σκηνοθεσία: Άννα Παπαμάρκου
Μουσική: Πέτρος Ξουραφάς
Σκηνικά: Δημήτρης Πολυχρονιάδης
Φώτα: Ελευθερία Ντεκώ
Κοστούμια: Ιωάννα Τιμοθεάδου
Φωτογράφηση: Studio ΚΟΡΕΣΗΣ
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Παίζουν: Άννα Παπαμάρκου, Χάρης Εμμανουήλ – Αγγουράκης

Διάρκεια: 105’ (χωρίς διάλειμμα)