Η αίθουσα τέχνης «έκφραση-γιάννα γραμματοπούλου» εγκαινιάζει την ατομική έκθεση ζωγραφικής της Εύας Μελά την Τρίτη …
24 Ιανουαρίου 2012.
Η Εύα Μελά, τα τελευταία χρόνια δουλεύει παράλληλα σε δύο δρόμους: Από τη μια στο εργαστήριο, με θέμα τον άνθρωπο, μελετώντας τους ανθρώπους της δουλειάς, επικεντρώνοντας στους εργαζόμενους στη Ναυπηγοεπισκευαστικη Ζώνη Περάματος (χώρο με οξυμένα εργασιακά προβλήματα, αγώνες και ταξικές συγκρούσεις) και στους μετανάστες (αυτό το πιο ευάλωτο και πιο εκμεταλλεύσιμο κομμάτι της εργατικής τάξης, που ζουν γύρω μας στερούμενοι τις περισσότερες φορές τα πιο βασικά πράγματα για τη ζωή τους και που βρέθηκαν εδώ αναγκαστικά, αφού δεν μπορούν να ζουν στη χώρα τους, λόγω των στρατιωτικών επεμβάσεων, των πολέμων και της οικονομικής κατάστασης που έχει τους επιβάλλει η πολιτική σε διεθνές επίπεδο)…
Από την άλλη, παράλληλα, της αρέσει να δημιουργεί παρατηρώντας τη φύση, άμεσα, μελετώντας το τοπίο εκ του φυσικού. Αυτό είναι το αναγκαίο σχολείο για κάθε της βήμα στο εργαστήριο. Όπως η ίδια αναφέρει: «η φύση με τον πλούτο της με διδάσκει χρώμα, σύνθεση και αρμονία. Και αυτά πιστεύω τα έχει ανάγκη κάθε ζωγράφος σε κάθε του βήμα. Εγώ έχω ανάγκη διαρκώς να επανέρχομαι στη φύση.»
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στη έκθεση παρουσιάζεται το μέρος της τελευταίας της δουλειάς, που έχει αναφορά αποκλειστικά στη φύση, στο τοπίο. Πρόκειται για μια περιήγηση σε μέρη αγαπημένα, που μέσα από το ιδιαίτερο χρώμα τους δίνουν το ερέθισμα για να πάει κανείς ένα βήμα παραπέρα από την απλή αποτύπωση. Να κάνει μια υπέρβαση μέσα από την προσωπική του ματιά και μέσα από το προσωπικό του βίωμα. Τοπία χωρίς ανθρώπους. H ανθρώπινη παρουσία υπάρχει μόνο από τη μεριά του βλέμματος του θεατή, χωρίς να διαταράσσεται η φυσική όψη του τόπου.
Νεροχρώματα, αυγοτέμπερες και ακουαρέλλες, που δίνουν τη δυνατότητα της καταγραφής της πρώτης εντύπωσης του κάθε τοπίου, σχεδόν αυτόματα, μιας και δουλεύονται πολύ πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά από άλλα υλικά. Τοπία πάντα της Σύμης από το Νημποριό, κοιταγμένα ξανά και ξανά τα τελευταία χρόνια, κάθε φορά μέσα από άλλη ματιά, τοπία της νότιας Μάνης, καθώς και κομμάτια της φύσης ανώνυμα που υπάρχουν κάπου γύρω μας, χωρίς συγκεκριμένες αναφορές.
Η καλλιτέχνης αναφέρει χαρακτηριστικά για το έργο της: «Αυτή τη δουλειά μπορεί να τη δει κανείς σαν το πρώτο μέρος μιας παρουσίασης, σαν το ένα κομμάτι από τα δύο που είναι για μένα η ζωγραφική: Το κομμάτι που αντλώ από τη φύση, που «γεμίζω» και οπλίζομαι για να συνεχίσω στο εργαστήριο την άλλη μου δουλειά που αναφέρεται στα «ανθρώπινα τοπία»…».
Η Εύα Μελά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, με δάσκαλο τον Λευτέρη Κανακάκι στο Προκαταρκτικό και τον Κώστα Γραμματόπουλο στη Χαρακτική.
(1974 – 1980). Το 1981 έλαβε Πιστοποιητικό Σπουδών του Φροντιστηρίου Τυπογραφίας και Τέχνης του Βιβλίου, από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, με δάσκαλο τον Γιάννη Παπαδάκη. Κατά τα έτη 1981 – 1982 σπούδασε Σχέδιο και Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού (Ecole National Superieure des Beaux Arts), με αφορμή μια υποτροφία του Ε.Ο.Μ.Μ.Ε.Χ. για θέματα βιβλιοδεσίας. Έλαβε επίσης Μεταπτυχιακή Υποτροφία εσωτερικού του Ι.Κ.Υ. στην Χαρακτική (1985 – 1988) Για μεγάλο χρονικό διάστημα διδάχθηκε Χαρακτική κοντά στον χαράκτη Γιώργη Βαρλάμο. Έχει παρουσιάσει 22 ατομικές εκθέσεις στη Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές.
