Το ‘ξερα οτι η ζωή είναι ενδιαφέρουσα, αλλά όχι και τόσο” λέει η Φρίντα στην εαυτή της, καθισμένη πάνω στη σκαλωσιά και καπνίζοντας το τελευταίο της τσιγάρο. Σαν εργάτρια-ζωγράφος, κάνει διάλειμμα να ρίξει μια ματιά στο έργο της και διαπιστώνει ότι αυτό έχει ήδη ολοκληρωθεί. Γιατί τι άλλο είναι η ζωή της, αν όχι ένα έργο υπό κατασκευή, ένα μόνιμο εργοτάξιο; Τι άλλο είναι το σώμα της, αν όχι μια μόνιμη διαδικασία επούλωσης πληγών;
Η Φρίντα Κάλο, αν και πραγματικό πρόσωπο, περνάει στην αιωνιότητα με έναν τρόπο που μόνο μυθικά πρόσωπα μπορούν. Η πραγματικότητα για μια ακόμη φορά ξεπέρασε τη φαντασία, σε μια ζωή γεμάτη πόνο, αρρώστιες, ατυχήματα, χαρά, γιορτή και δόξα. Μια σακάτισσα ηρωίδα λαϊκού παραμυθιού, με ένα σώμα γεμάτο σίδερα, μας κοιτάζει πάνω από τον γύψινο κορσέ της, μας κλείνει το μάτι και μας λέει: “Viva la vida! Ζήτω η ζωή! Γιατί αυτό είναι η ζωή μας, κορόιδα! Και αν δεν το βλέπετε, σας το δείχνω κατάμουτρα. Είστε οι πληγές σας.”
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο, που σε μια εποχή που μετράμε τις πληγές μας και μιλάμε για τα τραύματά μας, η θεατρική ομάδα Μικρός Νότος επιλέγει να φτιάξει μια παράσταση για τη Φρίντα Κάλο. Η ομάδα, με νέους και παλιότερους συνεργάτες, δημιουργεί μια χειροποίητη παράσταση με ζωντανή μουσική, έντονη σωματικότητα και διαφορετικές μορφές αφήγησης, που όπως όλες οι δουλειές του Μικρού Νότου, συνοδεύεται από μια πολύ ουσιαστική βιωματική δράση, που λαμβάνει χώρα στο φουαγιέ του θεάτρου.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σε έναν χώρο μετάβασης από ένα μέρος σε ένα άλλο, σε έναν κενό διάδρομο ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, βλέπουμε τη ζωή της Φρίντα να περνάει μπροστά από τα μάτια μας, σαν μια ηρωική γιορτινή πομπή. Γιατί ίσως τελικά η ζωή να είναι αυτό. Μια πορεία γεμάτη απώλειες, έρωτα, πόνο
και γιορτή. Μια διαδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια στο θάνατο. Ας ευχηθούμε λοιπόν ό,τι και η Φρίντα: “Η έξοδος να είναι χαρούμενη, και να μην επιστρέψω ποτέ ξανά.”
Διαβάστε επίσης:
«Frida 2.0», από την θεατρική ομάδα Μικρός Νότος στη νέα σκηνή του θεάτρου Arroyo
