Ο Έκτορας Μαυρίδης, αποποιούμενος κάθε αισθητική συμβατότητα, ήδη, από το 1996, θέτει, ακόμα μια φορά, υπό αμφισβήτηση το σύστημα επικοινωνίας του

Στο τελευταίο του project, που υλοποίησε στην γκαλερί Grölle Pass Project στο Wuppertal το 2016, με τίτλο “The documentation of the elemental»,  επιχείρησε να εξερευνήσει και να αναπροσδιορίσει την αταξία που βρίσκεται στο στοιχειώδες αρχέτυπο.  Το αρχέτυπο υλικό μιας εξέλιξης που αποκλείει κάθε ρητορική, σημειώνει η Δωροθέα Κοντελετζίδου, και καθιστά το ίδιο το σώμα του καλλιτέχνη μια αυτοπαρατήρηση, έναν αυτοπροσδιορισμό που καθορίζει αλλά και καθορίζεται από την ξεχασμένη δημιουργική πνοή.

Υλικό και σώμα, υλικό και ήχος, υλικό και άνθρωπος εν αρχή της δημιουργίας. Το στοιχειώδες, το υλικό αυτό που ωθεί τον καλλιτέχνη να αισθανθεί την ανάγκη να επανατοποθετηθεί, επαναανακαλύψει αλλά  και να επαναορίσει το αρχέγονο της ζωής. Το χώμα, τον πηλό, τη φωτιά.

Σ’ αυτήν την εξερεύνησή του, ο Έκτορας Μαυρίδης, επαναπροσεγγίζει την καθημερινή του πραγματικότητα χρησιμοποιώντας το οικείο, το παγκόσμιο αλλά και το κοινόκτητο ώστε να αναδείξει ότι οι ιδέες της οικειότητας, παγκοσμιότητας και της συλλογικής εμπλοκής δύνανται -αφαιρετικά χρησιμοποιημένες αλλά και τόσο εννοιολογικά- να ορίσουν την καλλιτεχνική πρακτική του αυτοπροσδιορισμού.

Μια πρακτική που ο Έκτορας Μαυρίδης γνωρίζει εις βάθος να την ερωτά, επερωτά και να την επαναδιατυπώνει αφού είναι αυτή  που  τον κινητοποιεί φαντασιακά γιατί είναι άμεσα συνδεδεμένη με την καθημερινή εργασία του, με το δημιουργικό προϊόν που παράγει η ίδια η φυσική, χειρωνακτική εργασία η οποία, κατά φύση, εμπεριέχεται στο κοινωνικό σύνολο.