Εκδόσεις της Εστίας: Προσεχείς εκδόσεις για το 2017

Οι Εκδόσεις της Εστίας ανακοινώνουν το πρόγραμμα των προσεχών μας εκδόσεων του α´ εξαμήνου 2017:

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΙΣΤΗΝΟΣ, ΦΛΑΣ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ, ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ)

Απέναντι σε μια επικαιρότητα που απορροφά ένα μεγάλο μέρος της σύγχρονης λογοτεχνικής θεματικής –προσφυγικό, μεταναστευτικό, κ.λπ.– το βιβλίο αυτό προτείνει ένα αντιτοξικό πλονζόν ενδοσκόπησης στις ψυχικές σχέσεις των ανθρώπων, οι οποίες δεν ήταν ποτέ ήπιες και ομαλές. Αντίθετα σκεπάζονταν από μια σκόνη αντιπαράθεσης και αμοιβαίου παραγκωνισμού. Στο μυθιστόρημα Φλας στη νύχτα το οντολογικό κακό όπως το περιέγραψε ο Ντοστογιέφσκι έχει μολύνει το εγώ δύο ετερόφυλων και τους οδηγεί έτσι σε μια απίστευτη ψυχική απογύμνωση και εξευτελισμό.

ΑΘΗΝΑ ΚΑΚΟΥΡΗ, ΞΙΦΙΡ ΦΑΛΕΡ

(ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ, ΝΕΑ ΕΠΑΥΞΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΙΟΡΘΩΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Ποτέ δεν φανταζόταν η χαριτωμένη Κάτε, όταν κατέβαινε στον Πειραιά να παραλάβει από το πλοίο τον εξάδελφό της –και πιθανώς μνηστήρα της–, τον Νίκυ, ότι τα ξανθά του μαλλιά και το μουστάκι του θα είχαν τέτοιου είδους επιπτώσεις στην ανέμελη ζωή της. Ούτε όμως και ο Κυριάκος Κανιστράκης, ιδιοκτήτης και διευθυντής της μεγάλης εφημερίδας Προχωρείτε! ήταν δυνατόν να διανοηθεί ότι η επωφελέστατη μνηστεία του με την πολύφερνη Τζίτζη Ζερμπίνη απειλείτο από το γεγονός ότι στάθηκε λίγα λεπτά παραπάνω στο παράθυρό του, χαζεύοντας την κίνηση στη Σταδίου. Όλα όμως ήταν να τα περιμένει κανείς σε μια μικρή χώρα που πάσχιζε να κρατηθεί ουδέτερη στα 1916, ενώ γύρω της μαινόταν ο Α´ Παγκόσμιος Πόλεμος, οι κατάσκοποι ενεργούσαν πλέον στα φανερά και οι εφημερίδες είχαν όλες εξαγοραστεί.

Μια παλιά ιστορία με πολύ επίκαιρους απόηχους.

ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΥΡΟΥΠΑΚΗ, Ο ΑΙΛΟΥΡΟΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ)

Ο Φοίβος Μαυρίδης, διάσημος ζωγράφος, μετά από δισταγμούς και πολλή σκέψη, δέχεται να μιλήσει για τον πολυκύμαντο βίο του. Με ευθύτητα και αφοπλιστική ειλικρίνεια, ξετυλίγει το νήμα της ζωής του, ξεκινώντας από τα δύσκολα παιδικά του χρόνια. Ανακαλεί στη μνήμη του την εποχή της φλογερής του νιότης, τότε που, με μοναδικό όπλο το ταλέντο του και την ακτινοβόλα προσωπικότητά του, αγωνίστηκε ενάντια σε αντίξοες συνθήκες να κερδίσει μια θέση στον εικαστικό χώρο, για να καταλήξει στην περίοδο της λαμπρής επιτυχίας του. Παράλληλα έξι φίλοι, άτομα του πολύ στενού του περιβάλλοντος, μιλούν για τον ιδιότυπο χαρακτήρα και την μυθιστορηματική ζωή του ζωγράφου, που ξεκίνησε από ένα μικρό χωριό της Κρήτης και κατόρθωσε να λάμψει στο παγκόσμιο εικαστικό στερέωμα, φτάνοντας να γίνει ένας ζωντανός θρύλος.

  

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΙΔΑΚΗΣ, ΟΛΑ ΓΙΑ ΚΑΛΟ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ)

Όλα συμβαίνουν γύρω από δύο αλλόκοτες κηδείες, μια απρόσμενη γέννηση και τα τρία διαδοχικά δείπνα που επισφράγισαν τα γεγονότα αυτά. Παλιά κιτρινισμένα ψιλόχαρτα ξεθάβονται, ιστορίες ξεχασμένες  ξεβράζονται, τόποι έρημοι και στιγματισμένοι ζωντανεύουν ξανά, οικογενειακά και κοινωνικά μυστικά ξεσφαλίζονται, άνθρωποι ξένοι αλλά και τόσο όμοιοι ανταμώνουν στης ζωής τους το διάβα. Οι αποκαλύψεις όμως, που έρχονται στο φως, αποδεικνύονται δυσβάσταχτες για τον Δημοσθένη και τη μικρή του ομήγυρη. Τόσο για τους γέροντες που αναμασούν μοιραία την κοινή φύτρα των πάντων, όσο και για τους νεότερους που ζουν τα συμβάντα για πρώτη φορά.

 

ΑΓΗΣ ΠΕΤΑΛΑΣ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΕΛΠΙΔΑ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ)

Στην Ελλάδα του 1917, ο Αλέξανδρος Α΄ των Ελλήνων, βασιλιάς παρά τη θέλησή του, φανατικός αυτοκινητιστής, δεινός σπόρτσμαν και δύτης των μηχανουργείων, συναντά έναν ιταλοτραφή επίδοξο επαναστάτη και φουτουριστή ποιητή, που ταλαντεύεται αμήχανα ανάμεσα σε δύο αντιθετικούς τρόπους ύπαρξης: την ειρωνική και την ηρωική στάση ζωής. Η παράδοξη φιλία των δύο αταίριαστων φίλων, που σφυρηλατείται στο περιβάλλον του Α´ Παγκοσμίου Πολέμου, της οκτωβριανής επανάστασης και της ουκρανικής εκστρατείας, εκβάλλει σε σκαμπρόζικες περιπέτειες των ίδιων και των συντρόφων τους (πολλοί από τους οποίους είναι ιστορικές φυσιογνωμίες και άλλοι ολότελα φανταστικά πρόσωπα), αλλά και σε ένα συζητητικό παιχνίδι συγκλίσεων και αποκλίσεων, όπου γίνεται λόγος για τα αυτοκίνητα, τις πατέντες, το θαλάσσιο σκι, την πορνογραφία, την ερωτική γκρίνια, την αισθητική του πολέμου και της πολιτικής στράτευσης, τις χειρουργικές επεμβάσεις για την υποβοήθηση της ερωτικής απόλαυσης και ένα σωρό άλλα θαυμαστά και παράδοξα φαινόμενα, χαρακτηριστικά του μοντέρνου κόσμου που αχνοφαίνεται στην χαραυγή του ελπιδοφόρου μα και δυσοίωνου 20^ου αιώνα. Βυθισμένοι στις αντιφάσεις τους, αναζητούν μανιωδώς τη «Νέα Ζωή», προσπαθώντας να ψηλαφήσουν έναν στόχο προσωπικής και συλλογικής ελευθερίας που βρίσκει καταφύγιο στην ουτοπία.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΥΣΣΑΣ, ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑΣ (ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΗ ΝΟΥΒΕΛΑ)

Τον Αύγουστο του 2015 ο τριανταπεντάχρονος (πρώην διάσημος) ζωγράφος Λέων, έχοντας στην τσέπη του μια γερή προκαταβολή για τον υπερμεγέθη πίνακα «Ο μυστικός δείπνος του κοινοτισμού», εγκαταλείπει μια μεγάληελληνική πόλη και μια γυναίκα ονόματι Μάρθα, και αποσύρεται σ’ ένα άκρως πρωτόγονο χωριό της Πίνδου, όπου ετοιμάζει τις σπουδές για τα πρόσωπα του πίνακα της παραγγελίας: εικοσιτρείς ήρωες της διαχρονικής, παγκόσμιας Αριστεράς.

Από το χωριό αυτό στέλνει στη Μάρθα γράμματα που αναφέρονται στην κρίση της σχέσης τους, στις σπουδές που ζωγραφίζει, στο τζόκινγκ και στην ειδυλλιακή/παραδοσιακή ζωή του βουνίσιου χώρου – μέχρι που, αργά-αργά, συνειδητοποιεί ότι κάτι δεν πάει καλά με τις γυναίκες στο χωριό.

Η παρούσα νουβέλα υπαινίσσεται σχολιασμούς σε πολλά θέματα ταυτόχρονα, μεταξύ των οποίων ο φεμινισμός, η αριστερή ουτοπία, η αγνήελληνική επαρχία, η θρησκευτική νεύρωση και η αντρική ψυχολογία. Μορφολογικά προσπαθεί ν’ ανανεώσει την επιστολική πεζογραφία – και μάλιστα με γράμματα ενός μοναδικού αποστολέα και όχι ως αλληλογραφία.

Για την επαρκέστερη παρακολούθησή της συνιστάται η παράλληλη θέαση του πίνακα Μυστικός δείπνος, του Λεονάρντο ντα Βίντσι.

Βεβαίως, το βιβλίο δεν θα μπορούσε παρά ν’ αφιερώνεται στον υπαρκτό σοσιαλισμό, αφού το 2017 κλείνουν 100 χρόνια από το πραξικόπημα του Οκτώβρη του ’17 στη Ρωσία του Κερένσκι.

ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΟΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΟΣ

 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΕΣΟΡΡΑΧΗΣ, Η ΑΝΑΒΑΣΗ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ)

Οι προκλήσεις διαδέχονται η μια την άλλη αλλά ο Κοσμάς καταφέρνει να προσαρμόζεται.  Για πόσο θα μπορεί να  ισορροπεί σε αυτό το συνεχώς μεταβαλλόμενο παιχνίδι;

Μέσα από γεωγραφικές περιπλανήσεις, ευφάνταστες κατασκευές και ερωτικές ανιχνεύσεις, ο Κοσμάς αφηγείται με περιπαικτική διάθεση την αστική του περιπέτεια ως ανερχόμενος industrial designer στην Αθήνα της εποχής μας. Με κάθε νέο πρότζεκτ, ο ήρωας ωθείται σε διανοητικές ακροβασίες και η αναζήτηση ουσίας δίνει σταδιακά τη θέση της στη διαχείριση της αλήθειας, που  πάντα παραμονεύει.

ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΑΣΙΚΩΝ ΤΟΥ ’30

 

ΗΛΙΑΣ ΒΕΝΕΖΗΣ, ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 31328

(ΕΠΙΜΕΤΡΟ-ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ: ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΕΤΕΒΕΛΗΣ)

Το Νούμερο 31328 είναι η ίδια η ταυτότητα του συγγραφέα, τότε που παιδί δεκαοκτώ χρόνων οδηγήθηκε από τους Τούρκους στα κάτεργα της Ανατολής.

Το βιβλίο είναι ένα συγκλονιστικό χρονικό «γραμμένο με αίμα», όπως επισήμανε ο Βενέζης, προσθέτοντας: «Λέω για καυτή ύλη, για τη σάρκα που στάζει το αίμα της και πλημμυρίζει τις σελίδες του».

Στην αρχική του μορφή γράφτηκε το 1924 και ξαναδουλεύτηκε το 1931, οπότε εκδόθηκε για πρώτη φορά. Η επιτυχία που σημείωσε έκτοτε ήταν τεράστια, ακόμα και έξω από τονελληνικό χώρο.

 

Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΣΚΟΣ

(ΠΡΟΛΟΓΟΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ)

Μυθιστορηματική βιογραφία που αναφέρεται στη ζωή του ηρωικού κυβερνήτη του υποβρυχίου «Κατσώνης».

«Το όμορφο αγόρι που γίνηκε ναυτικός, πολεμιστής, κουρσάρος,. Που χάρηκε τη ζωή με όλο του το είναι. Που ήπιε, που έπαιξε, που γλέντησε με γυναίκες, που καζάντισε παράδες, που τους σκόρπισε μ’ απλοχεριά. Που δίψασε για χαρά, για πόλεμο, για δόξα. Που πάλεψε με τον Χάρο στα νερένια αλώνια της θάλασσας Που πέθανε όπως αρμόζει στους άντρες της θάλασσας να πεθαίνουν. Όρθιος πάνω στο καράβι του, δίπλα στο κανόνι του. Που πέθανε πολεμώντας..».

 

ΙΣΤΟΡΙΑ/ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 

ΠΩΛ ΒΕΝ, ΠΑΛΜΥΡΑ. ΕΝΑΣ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ

(ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ: ΕΙΡΗΝΗ ΜΗΤΟΥΣΗ. ΕΠΙΜΕΤΡΟ: ΤΑΚΗΣ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΟΝΤΟΣΟΓΛΟΥ)

Έχοντας ως επάγγελμα τη μελέτη τηςελληνορωμαϊκής αρχαιότητας σε ολόκληρη τη ζωή μου, ποτέ δεν έπαψα να μιλώ για την Παλμύρα. Με την καταστροφή της Παλμύρας από την τρομοκρατική οργάνωση του Ισλαμικού κράτους, μα ολόκληρη περίοδος του πολιτισμού μας και μαζί του γνωστικού μου αντικειμένου τινάχτηκε βίαια στον αέρα. […]

Γιατί μια τρομοκρατική οργάνωση καταστρέφει ή μεταπωλεί τα αθώα μνημεία ενός μακρινού παρελθόντος; Για ποιό λόγο κατέστρεψαν την Παλμύρα την οποία η Ουνέσκο είχε κατατάξει μεταξύ των μνημείων της παγκόσμιας κληρονομιάς; Και γιατί έγιναν όλες αυτές οι σφαγές, μεταξύ των οποίων και το μαρτύριο, το βασανιστήριο και ο αποκεφαλισμός, στις 18 Αυγούστου 2015, του αρχαιολόγου της Παλμύρας Χαλέντ Αλ-Ασάαντ, στον οποίο είναι αφιερωμένο το παρόν βιβλίο;

Είχα χρέος, ως καθηγητής αλλά και ως άνθρωπος, παρά την προχωρημένη ηλικία μου, να εκφράσω την οδύνη μου μπροστά σε αυτή την αδιανόητη καταστροφή και να επιχειρήσω  να κάνω το πορτρέτο αυτού που υπήρξε η ομορφιά της Παλμύρας και την οποία μόνο μέσα από τα βιβλία θα γνωρίζουμε πια.

Πωλ Βεν (από τον πρόλογο του βιβλίου)

 

ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΑΠΟΔΑ (ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ, ΕΠΙΜΕΤΡΟ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΓΚΑΔΟΠΟΥΛΟΣ)

Σ’ έναν ταραγμένο κόσμο που διαμορφώνει άποψη από επίπεδες αναλύσεις και στοχευμένους σχολιασμούς, είναι χρήσιμη η μελέτη ενός σοβαρού βιβλίου το οποίο απαντά μέσα από μια σφαιρική, πολυεπίπεδη και ψύχραιμη προσέγγιση στο ερώτημα: πώς, αλήθεια, έφτασε μια ευημερούσα χώρα όπως η Ελλάδα να «γυρίσει ανάποδα»; Πώς κατέληξε, δηλαδή, η χώρα μας στη σημερινή κατάσταση και στη διεθνή της διαπόμπευση;

Το βιβλίο αυτό καταρχάς προσπερνά τις αναλύσεις του συρμού, στις οποίες είναι εγκλωβισμένοι οι λαοί, τροφοδοτούμενοι συστηματικά –από το αόρατο, αλλά πανταχού παρόν σύστημα εξουσίας- με απαρασάλευτες βεβαιότητες, με μονοδρόμους, καθώς και με κατασκευασμένες «αλήθειες» που ναρκώνουν τους πολίτες και οδηγούν τις κοινωνίες σε τύφλωση και αποπροσανατολισμό. Θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς τολμηρό μανιφέστο που απαντάει έξω από τα δόντια στα μεγάλα και μικρά ερωτήματα, όπως π.χ., τι είναι η σημερινή κρίση; Είναι τελεολογική και νομοτελειακή; Αποτελεί καθαράελληνικό φαινόμενο ή είναι συστημική και παγκόσμια; Οι γενεσιουργές της αιτίες εκκολάφθηκαν πρόσφατα ή ανατρέχουν στη διαχρονικά ευάλωτηελληνική κοινωνία; Οι συνταγές που χορηγήθηκαν για την αντιμετώπισή της ήταν οι κατάλληλες ή θα έπρεπε να υπάρξει ένας άλλος, εναλλακτικός δρόμος; Και επίσης: ποιες οι ευθύνες τηςελληνικής πολιτικής, των ελίτ μας, αλλά και του ίδιου του λαού μας; Και τελικά: υπάρχει διέξοδος; Και ποια, και πώς;

Το κείμενο αυτό απευθύνεται περισσότερο στο λογικό παρά στο θυμικό και τις σελίδες του διατρέχει ένας σκεπτικισμός. Γράφτηκε από έναν έμπειρο πολιτικό του «μεσαίου χώρου» ο οποίος ωθήθηκε στη συγγραφή του, εκτελώντας μια εσωτερική προσταγή: «Αν κάποιος δεν θέλει να του φορτώσουν τον φόνο, θα πρέπει ο ίδιος να βρει τον δολοφόνο».

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΑΡΑΚΛΑΣ, Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ: ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΜΑΡΞ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΕΜΠΕΡ

Το βιβλίο προτείνει μια εισαγωγή στο έργο του Καρλ Μαρξ και του Μαξ Βέμπερ με άξονα την κεφαλαιοκρατική κοινωνία. Στους δύο αυτούς στοχαστές χρωστούμε τις δύο κλασικές αναλύσεις του συγκεκριμένου φαινομένου.

Ο Μαρξ δίνει έμφαση στον δυναμικό και συγκρουσιακό χαρακτήρα της κεφαλαιοκρατίας και θεωρεί την κοινωνία αυτή εφαλτήριο για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας από την εργασία. Ο Βέμπερ, αντιθέτως, δίνοντας έμφαση στον γραφειοκρατικό χαρακτήρα της πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης που απαιτεί μια τέτοια κοινωνία, την αντιμετωπίζει σαν ένα «σιδερένιο κλουβί» από το οποίο δεν μπορούμε να αποδράσουμε. Δεν γνωρίζουμε ακόμη ποιος έχει δίκιο. Κατά τούτο, η λογική του κεφαλαίου παραμένει ένα ζητούμενο.

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΓΚΡΙΩΤΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΥΠΕΡΒΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΒΑΘΜΟ: ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΟΝ ΚΑΝΤ

Η πρακτική φιλοσοφία του Καντ θέτει ως ύψιστο σκοπό της ανθρώπινης ύπαρξης την ελευθερία, την οποία συλλαμβάνει ως ριζικό αυτοπροσδιορισμό, χωρίς όρους. Η διαδικασία πραγμάτωσης αυτού του σκοπού δεν μπορεί να αντιφάσκει με το περιεχόμενό του, συντελείται όμως αναγκαστικά υπό όρους: μέσα στον χρόνο και υπό όρους εμπειρικούς.

Το βιβλίο εξετάζει την καντιανή θεωρία της αγωγής ως την προσπάθεια υπέρβασης αυτής της αντίθεσης στην καρδιά του καντιανού συστήματος, αναδεικνύει τα εννοιολογικά εργαλεία που αναπτύσσονται στον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ θεωρητικής και πρακτικής φιλοσοφίας και συζητά τη σημασία τους για την εξέλιξη της υπερβατολογικής στροφής του Καντ στο έδαφος της Κριτικής της κριτικής δύναμης, της ανθρωπολογίας και της φιλοσοφίας της ιστορίας.

  

ΔΟΚΙΜΙΟ/ΜΕΛΕΤΕΣ

 

ΛΑΚΗΣ ΠΡΟΓΚΙΔΗΣ, ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΙΚΗΝ ΔΡΥΝ

Το Υπό την παπαδιαμαντικήν δρυν είναι το τρίτο δοκίμιο που αφιερώνει στο έργο του Παπαδιαμάντη ο Λάκης Προγκίδης. Προηγήθηκαν Η Κατάκτηση του μυθιστορήματος (Εστία, 1998) και Ο Παπαδιαμάντης και η Δύση (Εστία, 2002). Σ’ αυτό το νέο βιβλίο ο Λάκης Προγκίδης φέρνει σε διάλογο το έργο του συγγραφέα των «Χαλασοχώρηδων» με τον σημερινό κόσμο. Καταπιάνεται λοιπόν, πάντα υπό την σκέπη του Παπαδιαμάντη, πότε μεμονωμένα, πότε συνδυάζοντάς τα μεταξύ τους, με διάφορα προβλήματα των καιρών μας, όπως η οργιώδης εκμετάλλευση της φύσης, η προγραμματισμένη και ελεγχόμενη λήθη του παρελθόντος, η μάστιγα της υποχρεωτικής προόδου και το αβυσσαλέο μεταφυσικό έλλειμμα του σύγχρονου ανθρώπου.

Δοκίμιο αιρετικό, ευφάνταστο, τεκμηριωμένο και ευφυές, διαβάζεται (όπως όλα τα δοκίμια του Προγκίδη) απνευστί, σαν μυθιστόρημα. Μείξη των ειδών από έναν μάστορα της γραφής.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΟΪΛΟΣ, Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ: Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΙΣΜΟΥ

(ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Κ. ΚΑΤΣΙΚΕΡΟΣ)

Εστιάζοντας το ενδιαφέρον του στο προκλητικό και πολυεπίπεδο έργο του Κωνσταντίνου Καβάφη, το εν λόγω βιβλίο χαρτογραφεί καινούργιες περιοχές στον χώρο της κριτικής θεωρίας και προσφέρει μία διεπιστημονική μελέτη της κατασκευής της ερωτικής επιθυμίας στην ποίηση εν γένει υπό το πρίσμα του μετωνυμικού λόγου και των αντιοικονομικών λιβιδινικών τροπικοτήτων. Ο Παναγιώτης Ροϊλός δείχνει ότι οι ποικίλες αναθεωρήσεις των όρων της καλλιτεχνικής παραγωγής, της οικονομίας της αγοράς και της διακίνησης του έρωτος σε διάφορα κοινωνικοπολιτισμικά συγκείμενα των τελών του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα στην Ευρώπη αναδιατυπώθηκαν στην καβαφική ποίηση με νέους ανατρεπτικούς τρόπους, οι οποίοι προήγαγαν μία «ανορθόδοξη» ρηματική και λιβιδινική αντιοικονομία της απόλαυσης.

ΡΟΔΗΣ ΡΟΥΦΟΣ, ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΛΑΡΙΧΟΥ

(ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ. ΕΠΙΜΕΤΡΟ: ΝΙΚΟΣ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ)

Νέα έκδοση ενός εξαιρετικά επίκαιρου, συγκεντρωτικού τόμου δοκιμίων, τον οποίο δημοσίευσε ο Ρούφος το 1971 υπό τον γενικό τίτλο Οι μεταμορφώσεις του Αλάριχου. Ο Ρούφος, μαχητικός και δραστήριος πεζογράφος και στοχαστής, πολέμιος των ιδεοληψιών, πρωτοδημοσίευσε το ομότιτλο δοκίμιο το 1963, στο περιοδικό Εποχές.

«Ο Αλάριχος», γράφει ο Μίλτος Θ. Φραγκόπουλος, «ο βάρβαρος που επιφέρει την κατάρρευση του αρχαίου κόσμου, είναι ο συμβολικός καταστροφέας του πολιτισμού που επανέρχεται κάθε τόσο στο προσκήνιο της ιστορίας με διαφορετικά προσωπεία, με ποικίλες μεταμορφώσεις. Χρειάζεται, κατά τον Ρούφο, διαρκής αγώνας για τη διατήρηση του πολιτισμού» (περ. Νέα Εστία, αφιέρωμα στον Ρόδη Ρούφο, Δεκ. 2012).

Και ο ίδιος ο Ρούφος: «Ίσως τελικά ο πολιτισμός, στην ύψιστη ‘αντι-εντροπική του πραγμάτωση’ -τη δυνατότητα ελεύθερης, συνειδητής, δημιουργικής ζωής-, να προϋποθέτει κάποιαν αριστοτέλεια μεσότητα: αφού ο Αλάριχος ελλοχεύει και στα δύο άκρα του φάσματος, με την προβιά του αναρχικού Κύκλωπα ή με την άσπρη μπλούζα του τεχνοκράτη, ο αγώνας εναντίον του είναι μια ακατάπαυστη σχοινοβασία που δεν απαιτεί μονάχα νηφάλια σκέψη, αλλά και ‘ποιητική’, ανθρωπιστική διαίσθηση». (στο ίδιο)

 

ΚΡΙΣΤΟΦ ΡΙΜΠΑΤ, ΣΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ: ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΡΩΣΤΗΡΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ, ΖΩΓΡΑΦΩΝ, ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΩΝ

(ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΗΛΙΑΣ ΤΣΙΡΙΓΚΑΚΗΣ)

Το φαγητό είναι πάντα το ελάχιστο απ’ όλα όσα συμβαίνουν σ’ ένα εστιατόριο. Από την εποχή των πρώτων εστιατορίων στο Παρίσι του 18^ου αιώνα, η έξοδος για φαγητό είχε να κάνει με το φαίνεσθαι, με την επίδειξη ενός στυλ, με το μικτό συναίσθημα του να νιώθεις ανοίκεια, ανάμεσα σε ξένους, και οικεία την ίδια στιγμή. Μπορεί οι ανυπόμονοι πελάτες να κρατούν το προσωπικό σε εγρήγορση, αλλά το προσωπικό και οι σεφ είναι αυτοί που ελέγχουν τα γεγονότα. Στην κουζίνα, στο μπαρ, στα τραπέζια, η πολυτέλεια και η σκληρή εργασία, η κομψότητα και η εκμετάλλευση, η πολιτιστική πολυμορφία και ο ρατσισμός συγκρούονται για να δημιουργήσουν τον καθρέφτη της κοινωνίας.

Ο Κριστόφ Ρίμπατ συλλέγει συναρπαστικές εμπειρίες από εργαζόμενους στην κουζίνα, ιδιοφυείς σεφ, σερβιτόρους, φιλοσόφους, καλοφαγάδες και κοινωνιολόγους, δημιουργώντας μια γέφυρα που συνδέει τα πρώτα γκουρμέ εστιατόρια του Παρισιού με την άνοδο του φαστ-φουντ και τους πιο καινοτόμους σεφ της εποχής μας.
Με αναφορές στον Φεράν Αντριά, τη Σιμόν ντε Μποβουάρ, τον Τζόρτζ Όργουελ, τον Έλβις Πρέσλεϊ, τον Μαρσέλ Προυστ και πολλούς, πολλούς άλλους, αυτό το βιβλίο αποτελεί μια συναρπαστική περιπλάνηση στη γαστρονομική και κοινωνική ιστορία των εστιατορίων.

ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΟΥΜΑΣ, Ο ΚΟΜΗΣ ΜΟΝΤΕΧΡΙΣΤΟΣ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΣΟΦΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ, ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΡΟΣ)

Το μυθιστόρημα Ο κόμης ΜόντεΧρίστος σηματοδοτεί το απόγειο της δόξας του πολυγραφότερου συγγραφέα του 19^ου αι., του μεγαλοφυούς Αλέξανδρου Δουμά πατέρα. Πρόκειται για ένα αμιγώς ρομαντικό έργο, σταθμό στο είδος του τον αιώνα που γράφτηκε, σαφώς επηρεασμένο από τα βυρωνικά φιλελληνικά πρότυπα, με μεσογειακά χαρακτηριστικά  και στοιχεία οριενταλισμού που μάγευαν και μαγεύουν ακόμη τον αναγνώστη μέσα από τις περιγραφές των τόπων που κινούνται οι ήρωές του (Μασσαλία, Παρίσι, Ιταλία κλπ) και των προσώπων που συναναστρέφονται (όπως η Χάιδω και ο Αλή πασάς). Η επιτυχία του έργου στο γαλλικό αναγνωστικό κοινό, από τη στιγμή που άρχισε να κυκλοφορεί σε συνέχειες το 1844, αλλά και στη θεατρική σκηνή, υπήρξε τεράστια. Σχεδόν ταυτόχρονα, μέσω των μεταφράσεων η επιτυχία ταξίδεψε στο ευρύτερο ευρωπαϊκό και αμερικανικό κοινό. Ο συγγραφέας μετά την κυκλοφορία του έργου έγινε πλέον αναγνωρίσιμος από το ευρύ κοινό ως ο συγγραφέας του Μόντε-Χρίστο παρά με το ονοματεπώνυμό του. Δηλαδή, η φήμη του ήρωα του έργου στην περίπτωση αυτή ξεπέρασε τη φήμη του συγγραφέα. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα δημιουργείτο σε αρκετούς σύγχυση του ονόματος του Δουμά με το όνομα του πρωταγωνιστή του, αφού είχε δοθεί η εντύπωση ότι ο ήρωας του έργου, ο Monte-Cristo, και ο συγγραφέας του ήταν το ίδιο πρόσωπο…

Στην παρούσα έκδοση ο αναγνώστης, εκτός από το πλήρες κείμενο του έργου, το οποίο είναι πλούσιο σε διευκρινιστικά σχόλια, έχει την ευκαιρία να διαβάσει στην εισαγωγή και στο επίμετρο για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκε, την υποδοχή και την τεράστια απήχηση του έργου αυτού στη Γαλλία και στο ελληνόφωνο κοινό του 19^ου αιώνα.

Θόδωρος Κατσικάρος

  

ΖΑΝ ΜΑΤΤΕΡΝ, ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ

(ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ)

 

Ο Ζαν Ματέρν ήταν επτά ετών το 1972, τη χρονιά που έντεκα Ισραηλινοί αθλητές εκτελούνται εν ψυχρώ στο Μόναχο. Το μυθιστόρημα συνδέεται με ένα συλλογικό συμβάν, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, και με ένα προσωπικό συμβάν. Η λογοτεχνία συμπληρώνει εδώ το έργο του ιστορικού με τη συναισθηματική ένταση που απουσιάζει από τα βιβλία ιστορίας, καθώς ο κεντρικός ήρωας ζει μια ιστορία πάθους, στο περιθώριο των τρομερών γεγονότων.

 

ΝΤΟΝ ΝΤΕΛΛΙΛΟ, ΖΕΡΟ Κ

(ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΚΟΥΖΕΛΗ)

 

Ο Ρος Λόκχαρτ, δισεκατομμυριούχος εξηντάρης και παντρεμένος με τη νεότερή του Άρτις Μαρτινό, είναι βασικός επενδυτής ενός απομακρυσμένου και μυστικού ινστιτούτου όπου ο θάνατος κι  ο χρόνος σταματούν και τα σώματα διατηρούνται μέχρι τη στιγμή που οι βιοϊατρικές εξελίξεις και η μελλοντική τεχνολογία θα επιτρέψει στους ανθρώπους να επιστρέψουν στη ζωή. Συνοδευόμενος από το γιο του Τζεφ, ο Λόκχαρτ βρίσκεται στο ινστιτούτο για να πει ένα αβέβαιο αντίο στην ασθενή σύζυγό του, πριν εκείνη παραδώσει το σώμα της στην κρυογενετική.

«Γεννιόμαστε χωρίς να το επιλέξουμε. Γιατί να πεθαίνουμε παρομοίως; Δεν είναι ίδιον του ανθρώπινου μεγαλείου να μπορεί ν’ αρνηθεί κανείς τη μοίρα του;»
Αυτά είναι τα ερωτήματα που στοιχειώνουν το νέο μυθιστόρημα του Ντον ΝτεΛίλλο και τον πρωταγωνιστή του, Ρος Λόκχαρτ, που αισθάνεται μια βαθιά ανάγκη να περάσει σε μια νέα διάσταση, να ξυπνήσει σ’ ένα νέο κόσμο. Για το γιο του Τζεφ, αφηγητή του βιβλίου, η στάση του πατέρα του είναι απαράδεκτη: ο Τζεφ έχει υποσχεθεί στον εαυτό του να ζει, να βιώνει κάθε εκπληκτική στιγμή εδώ και τώρα, πάνω στη Γη.

Το σαγηνευτικό μυθιστόρημα του Ντον ΝτεΛίλλο κοιτάζει κατάματα τα σκοτάδια του σύγχρονου κόσμου μας: την τρομοκρατία, τις φυσικές καταστροφές, τις πυρκαγιές, την πείνα· αλλά και την ομορφιά της καθημερινής ζωής: την αγάπη, το δέος, «το οικείο άγγιγμα της γης και του ήλιου». Είναι το σοφότερο, το πιο διασκεδαστικό και το πιο συγκινητικό μυθιστόρημα του ΝτεΛίλλο εδώ και χρόνια: μια ωδή στη γλώσσα, ένας διαλογισμός απέναντι στο θάνατο, μια επιβεβαίωση της ζωής.

ΓΚΑΓΚΑ ΡΟΣΙΤΣ, ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΕΝΙΑ ΠΟΛΗ (ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΑ ΚΕΣΙΝΗ)

 

Στο σταυροδρόμι μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος, η τωρινή στιγμή καθορίζει την αυτογνωσία, αποτελώντας στήριγμα της κληρονομιάς και του επερχόμενου χρόνου.

Η ηρωίδα αυτού του σύντομου μυθιστορήματος  πασχίζει να απαντήσει στην ερώτηση πόσο μεγάλο είναι το Μυστικό του Κόσμου και οδηγείται σε μέρη πραγματικά αλλά και σε τοπία εξωπραγματικά.

Ο άνθρωπος συχνά δεν πιστεύει ούτε καν αυτό που βλέπει μπροστά του,  από δε το αόρατο στερεί κάθε δικαίωμα ύπαρξης. Έτσι συμβαίνει και με τη Μαργαριταρένια Πόλη της Χώρας της Αβαλονίας, με το παραμυθένιο λιμάνι των ονειροπολήσεων. Επειδή ο άνθρωπος, όταν έχει τα μάτια του ανοιχτά, βλέπει μόνο το οφθαλμοφανές και το τετριμμένο.

Το γεγονός ότι κανείς δεν έχει επιβεβαιώσει απόλυτα την ύπαρξη της Μαργαριταρένιας Πόλης δεν σημαίνει και ότι δεν υπάρχει. Κάποιος, κάποτε, μπορεί να την βρει αναζητώντας το Μυστικό του Κόσμου.

 

ΝΤΑΒΙΝΤ ΦΟΕΝΚΙΝΟΣ, ΣΑΡΛΟΤ

(ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΟΝΤΕΤ ΒΑΡΩΝ-ΒΑΣΑΡ)

 

Το μυθιστόρημα αφηγείται τη ζωή της Σαρλότ Σαλομόν, μιας ζωγράφου που δολοφονήθηκε, έγκυος είκοσι έξι ετών, στο Άουσβιτς. Μετά την παιδική της ηλικία στο Βερολίνο, που σημαδεύτηκε από μια οικογενειακή τραγωδία, η Σαρλότ βρίσκεται σιγά-σιγά αποκλεισμένη απ’ όλες τις πτυχές της γερμανικής κοινωνίας εξαιτίας της πολιτικής των ναζί. Ζει ένα ιδρυτικό ερωτικό πάθος, πριν αναγκαστεί να τα εγκαταλείψει όλα για να βρει καταφύγιο στη Γαλλία.

Στην εξορία ξεκινάει ένα αυτοβιογραφικό ζωγραφικό έργο, συγκλονιστικό στη νεωτερικότητά του. Καθώς γνωρίζει ότι κινδυνεύει εμπιστεύεται τα σχέδιά της στον γιατρό της, λέγοντάς του: «Είναι όλη μου η ζωή». Εκπληκτικό πορτρέτο μιας εξαιρετικής γυναίκας, ιστόρηση μιας τραγικής μοίρας, η Σαρλότ είναι επίσης η αφήγηση μιας αναζήτησης: της αναζήτησης ενός συγγραφέα που τον έχει στοιχειώσει η Σαρλότ.

 

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

 

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ, ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

(ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ)

 

Η αφιέρωση θα ξαφνιάσει πολλούς: «στην αληθινή γενιά του Πολυτεχνείου»; Τι σημαίνει άραγε «αληθινή»; Και είναι δυνατόν ένα βιβλίο να αφιερώνεται στη γενιά που ευθύνεται, σύμφωνα με τη παραφιλολογία της εποχής, για τα μνημόνια, την κατάπτωση της δημοκρατίας και όλα τα σημερινά μας δεινά;

Είχα την τύχη να ανήκω σε αυτήν τη περιβόητη γενιά του Πολυτεχνείου που χρειάζεται να αποκατασταθεί ιστορικά. Στην πραγματικότητα, λοιπόν, πρόκειται για δυο τρεις χιλιάδες φοιτητές σε όλη την Ελλάδα που ξεκίνησαν τότε τον αγώνα εναντίον της δικτατορίας, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους αντιστασιακούς των προηγούμενων γενεών, που είχαν οι περισσότεροι εξοριστεί, βασανιστεί απάνθρωπα και φυλακιστεί. Οι συγκλονιστικές τους μαρτυρίες παραμένουν ως ιστορικά ντοκουμέντα, πολύ περισσότερο που κάποιοι δεν υπάρχουν πια, η υγεία τους είχε σοβαρά υπονομευτεί στη ταράτσα της Ασφάλειας, στο πλυσταριό της οδού Μπουμπουλίνας. Εκεί που το βράδυ χτυπούσαν τον Ανδρέα Λεντάκη, όπως το κατέγραψε στο περίφημο τραγούδι του ο Μίκης Θεοδωράκης.

Στέλιος Κούλογλου (από τον πρόλογο του βιβλίου)

 

ΖΩΗ ΡΩΠΑΪΤΟΥ, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΞ: ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ, ΨΥΡΡΗ ΚΑΙ ΓΕΡΑΝΙ

Αυτό το βιβλίο γράφτηκε για να γνωρίσει στους αναγνώστες του τον κόσμο που πέρασε απ’ αυτήν την περιοχή κι έχει μείνει στη συλλογική μνήμη και τον κόσμο που σήμερα την εμψυχώνει. Μέσα στον κόσμο της οδού Ευριπίδου και των πέριξ σημαντική θέση έχουν οι επιχειρηματίες του σήμερα, που μοχθούν, σε τόσο δύσκολες συνθήκες, να σταθούν όρθιοι. Όλοι όμως ξεχνάμε ή δεν γνωρίζουμε ότι σε αυτήν την περιοχή έχουν την μόνιμη κατοικία τους και Έλληνες συμπολίτες μας, που ζουν εκεί από αγάπη για την περιοχή και μοιράζονται την καθημερινότητά τους με αλλοδαπούς συνανθρώπους μας. Το βιβλίο είναι το μέσον για να τους «ακούσετε» όλους, κατοίκους και επιχειρηματίες να αφηγούνται την προσωπική του ιστορία ο καθένας, καθώς και τους προβληματισμούς τους για το παρόν και το μέλλον της περιοχής. Παράλληλα έγινε προσπάθεια να ακουστεί και η φωνή των αλλοδαπών μεταναστών, των «άλλων», γιατί κι αυτοί ζουν στην περιοχή, εργάζονται και προσπαθούν να επιβιώσουν, όπως και οι Έλληνες.

Πάνω απ’ όλα, όμως, το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας γράφτηκε για να φωνάξει: αγαπητοί αναγνώστες, επισκεφθείτε την περιοχή, διαβείτε το κατώφλι των παλιών παντοπωλείων, περπατήστε με το φως της ημέρας  στα  δρομάκια του Ψυρρή, μπείτε στα εναπομείναντα εργαστήρια, φάτε στα οινομαγειρεία και στις ταβέρνες της περιοχής, σηκώστε τα μάτια στα παλιά κτίρια και στους ναούς, γνωρίστε τη Διπλάρειο Σχολή και την Εταιρεία των  Φίλων του Λαού και ένα κομμάτι ελληνικού πολιτισμού θα αρχίσει να  αποκαλύπτεται, σιγά-σιγά,  μπροστά σας.

Ζωή Ε. Ρωπαΐτου (από τον πρόλογο του βιβλίου)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ, ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

(ΠΡΟΛΟΓΟΣ: ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ)

Ένας βορειοελλαδίτης αγωνιστής της Αριστεράς αφηγείται τα γεγονότα που σημάδεψαν τη  δεκαετία πριν το απριλιανό πραξικόπημα του 1967, τα χρόνια της νιότης του. «Χαρακτηρισμένος» γόνος εαμικής οικογένειας, παρακολουθείται μονίμως από «ρεπουμπλικάκια», δυσκολεύεται να βρει σταθερή εργασία, φοιτά σε νυχτερινό σχολείο, οργανώνει τον σύλλογο της τεχνικής σχολής Ευκλείδης στη Θεσσαλονίκη, ζει από κοντά τη δολοφονία Λαμπράκη, εντάσσεται στη Νεολαία της ΕΔΑ, στη Νεολαία Λαμπράκη και στον Σύλλογο Νέων για την Ειρήνη «Μπέρτραντ Ράσελ». Τον συλλαμβάνουν, τον ανακρίνουν και τον φυλακίζουν για την υποτιθέμενη συμμετοχή του στο περιβόητο «σαμποτάζ του Έβρου», μέχρι που κατορθώνει να αποδείξει την αθωότητά του. Όμως δυο χρόνια μετά, η επιβολή της χούντας θα τον οδηγήσει σε αναζήτηση κρυψώνας… Μέσα από την αφήγηση αποδίδεται, από πρώτο χέρι, όλη η αγωνιώδης ατμόσφαιρα ανασφάλειας της εποχής, αλλά και η αγωνιστική ελπίδα. Πλάι στις συνελεύσεις, τις πορείες, τις ανακρίσεις, τις φυλακίσεις, υπάρχουν και οι νεανικοί έρωτες, οι παρέες, τα γλεντάκια, οι εκδρομές.

 

ΒΙΒΛΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ

 

ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ

(ΕΙΣΑΓΩΓΗ, ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΑΓΟΥΛΑΣ)

Όσο σαρκικό κι αν είναι το Άσμα, όσο υλικό σαν τη δημιουργία του κόσμου, άλλο τόσο εγκωμιάζει μία άλλη μεταφυσική, διαφορετική από την αλληγορία της ένωσης της ψυχής και του Θεού, αλλιώτικη από τον συμβολισμό του έγγαμου βίου και της ιερότητας του μυστηρίου, ξένη προς τον δαρβινισμό της διαιώνισης του είδους. Η ένωση δύο ανθρώπων με τέτοιο τρόπο, όπως τα αφηγούνται η Σουλαμίτισσα και ο ποιμένας, κερματίζει τα δεσμά του θανάτου, καθώς η αίσθηση της στιγμής της αφομοίωσης του ενός μέσα στον άλλον αλλοιώνει την αίσθηση του χρόνου, αδιαφορεί σεσημασμένα για τον τόπο και τις συνθήκες και υψώνει το ανιστορικό πέρα από τη φθαρτότητα των σωμάτων: όταν «ο αγαπημένος της κατεβαίνει στον κήπο, για να γευτεί των δέντρων του τον καρπό», η στιγμή αυτή είναι αιώνια, απερινόητη και, χωρίς τα κόστη του πριν και του μετά, αμετάκλητη. Τα σώματα λαμποκοπούν πέρα από τη φυσική και τη μεταφυσική, την ηθική και την πολιτική του κόσμου αυτού: πυρακτώνονται ενώπιον μίας αλήθειας κρυφής και ανόριστης.

Το Άσμα Ασμάτων είναι η καιόμενη βάτος του έρωτα· φλέγεται αλλά δεν απανθρακώνεται.

 

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ

 

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΗ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗ

(αρ. 1872)

 

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

(αρ. 1873)