Είδα ένα κόκκινο τριαντάφυλλο να βγαίνει μέσα απ’ το χιόνι. Είδα ένα κόκκινο τριαντάφυλλο να βγαίνει μέσα απ’ την άμμο. Προχθές δοκίμασα τα πρώτα νεκταρίνια, ήταν πολύ ξινά. Δεν μου αρέσει η ασυνέπεια, με κάνει να χάνω την πίστη μου. Στην Αίγινα άκουσα, βρέθηκαν άλογα νεκρά σ’ ένα χωράφι κι οι γάτες του νησιού γυρνούσαν σακατεμένες. Ξέρεις τι θέλω, να σηκωθώ μια μέρα, να καλύψω την Ακρόπολη μ’ ένα σεντόνι, να χάσουμε τον προσανατολισμό μας ολοκληρωτικά. Δεν είσαι αυτό που θαυμάζεις, είσαι αιώνες μετά, πώς θα μπορούσες να είσαι ο ίδιος. Ψάξε τι είσαι τώρα και ξεκίνα μ΄ αυτό. Μην στέκεσαι εδώ πήγαινε έξω στον κόσμο να χαμογελάσεις, δεν βγαίνει το μεροκάματό σου αλλιώς, μου είπαν σ’ ένα καφέ που δούλευα. Ναι, θα φέρω πίσω τον χαμένο ενθουσιασμό, την ελπίδα. Ο ελληνικός σερβίρεται ωραία μ’ ένα λουκούμι, γεύση τριαντάφυλλο. Για ένα γράμμα κι ένα φιλί θα περιμένω, μέχρι η η καρδιά μου να λιώσει, να γίνει αφρός πάνω στο νερό. Η θάλασσα είναι φόρεμα κεντημένο από καρδιές. Πάω να ντυθώ.
Info: Η Έφη Γούση γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1984. Το 2008, αποφοίτησε απ’ την δραματική σχολή του ΚΘΒΕ. Έκτοτε, δουλεύει στο θέατρο ως ηθοποιός, ενώ έχει σκηνοθετήσει τέσσερις παραστάσεις («Medea 4.48», «chez Alba», «Fuite Or The Three Sisters» και «Cleansed»). Συμμετείχε στα ROOMS 2014, με το «Skin Possession» Fashion Film + Photography, Κappatos Gallery. Η πρώτη της ταινία μικρού μήκους «La nuance bleue du profond rouge» βραβεύτηκε με το 7th TISFF Cinematic Achievement Award. Tον χειμώνα θα σκηνοθετήσει το Dogville του Lars Von Trier στο Θέατρο Σημείο, και θα κάνει ατομική έκθεση στο δημοτικό Θέατρο του Πειραιά με τίτλο “Weep” (αφορμώμενη από ένα πίνακα του Καραβάτζιο).
* Αναδημοσίευση από το περιοδικό Culturenow Mag, τεύχος 33
