Δημήτρης Κανέλλος: Στο θέατρο μπαίνεις στην ψυχολογία του ρόλου, ψάχνεις πολύ σε βάθος και αυτό ανοίγει πάντα καινούργιους ορίζοντες

Συνέντευξη: Λίλιαν Αλεξάκου

Culturenow.gr: Διδάσκεις στο Μικρό Πολυτεχνείο και ανεβάζετε παραστάσεις με τους μαθητές σου στο Pocket-Theater @ Χώρος Τέχνης Ασωμάτων. Πες μας λίγα λόγια για αυτό.
Δημήτρης Κανέλλος: Είμαι δάσκαλος υποκριτικής στο Μικρό Πολυτεχνείο για τρίτη χρονιά, αυτό σημαίνει ότι έχω μια μαγιά από παιδιά που μαζί έχουμε ανεβάσει πολύ ωραίες μεγάλες παραστάσεις. Οπως blitz, το παιχνίδι των δυο φύλων των Θράσου Καμινάκη-Γωγώς Τσούρου , Σάββατο βράδυ-Κυριακή πρωί του Άλλαν Έικμπορν, τρία μυστικά και τρεις χιλιάδες ψέματα των Έικμπορν & Camings. Η διδασκαλία μου στηρίζεται στην μέθοδο του δασκάλου μου και σκηνοθέτη Ανατολι Βασίλιεφ και είναι αυτοσχεδιασμός ο οποίος δεν είναι χαοτικός, παίζουμε ταυτόχρονα με την ροή στο κείμενο. Ο ιδρυτής του Μικρού Πολυτεχνείου Θράσος Καμινάκης αγαπάει το θέατρο, ασχολείται με την συγγραφή και την σκηνοθεσία. Αν και υπάρχουν πολλά τμήματα, ότι μπορείς να φανταστείς σχετικά με την δημιουργία, δίνει μεγάλο βάρος στα θεατρικά. Εδώ μου δίνουν όλη την δυνατότητα να διαλέγω τα έργα που ανεβάζουμε, με στηρίζουν.

Cul.N.: Ο «Βυσσινόκηπος» γράφτηκε πριν 110 χρόνια, το 1903 και ενώ ο Άντον Τσέχωφ  «ήθελε» να είναι κωμωδία σκηνοθετήθηκε σαν δράμα από τον Στανισλάφσκι στο θέατρο Τέχνης της Μόσχας, προκαλώντας την απογοήτευση του συγγραφέα! Γιατί επέλεξες τον Βυσσινόκηπο;
Δ.Κ.: Πήγε στην πρεμιέρα και έφυγε τσαντισμένος γιατί το έργο ήταν δραματικό ενώ ο ίδιος πίστευε ότι είναι κωμωδία. Είναι πάρα πολύ σημαντικό το ότι γράφει τον Βυσσινόκηπο  ενώ νιώθει ότι έρχεται το τέλος του. Διαβάζω ατάκες μέσα στο κείμενο που με οδηγούν στο ότι ψάχνει να δει εναγωνίως, τι υπάρχει μετά το τέλος. Έχει κάτι περίεργο, είναι το τελευταίο του έργο και ενώ ξέρει ότι δεν θα ξαναγράψει, γράφει κωμωδία. Κατ’ αρχήν αγαπάω τον Τσέχωφ πάρα πολύ σαν συγγραφέα, εισάγει τον ρεαλισμό στο θέατρο, βλέπει την ζωή των ανθρώπων με καθρέφτη. Ο κάθε ήρωας του είναι ένας ολόκληρος κόσμος, ακόμη και ο πιο μικρός ήρωας δεν είναι ποτέ τύπος είναι χαρακτήρας. Αγαπάει πολύ τους ανθρώπους και αυτό φαίνεται μέσα στους ρόλους, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, αλλά μόνον άνθρωποι με αδυναμίες. Θεωρώ ότι ο Βυσσινόκηπος με τον θείο Βάνια είναι τα κορυφαία έργα του

Cul.N.: Στον Βυσσινόκηπο κρύβεται δράμα μέσα στην κωμωδία και το τραγικό πίσω από τη φάρσα. Ποια είναι η δική σου σκηνοθετική οπτική γωνία ;
Δ.Κ.: Η δικιά μου ανάγνωση είναι πως πρόκειται για μια ιλαροτραγωδία, υπάρχουν σημεία που γελάς και σημεία που θα συγκινηθείς πολύ. Είναι μεγάλο τόλμημα, ο Βυσσινόκηπος έχει συγκεκριμένους ρόλους τους οποίους υποδύονται οι μαθητές μου, δηλαδή δεν μπορώ να κάνω ακρόαση και να διαλέξω. Οι παλιοί καλοί σκηνοθέτες έλεγαν ότι η διανομή είναι η μισή σκηνοθεσία. Οι παραστάσεις στο Μικρό Πολυτεχνείο έχουν ΄΄ερασιτέχνες΄΄ ηθοποιούς κυριολεκτικά, δηλαδή αγαπάνε το θέατρο, ενώ ταυτόχρονα είναι καθαρά επαγγελματικές. Είμαστε ολόκληρη ομάδα, ο μεγάλος ζωγράφος Νικόλας Κληρονόμος αναλαμβάνει τα σκηνικά και τον φωτισμό, ο Μάνος Ρεβύθης την μουσική επένδυση, η Εύα Ζαμπετάκη την ενδυματολογία. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους και κυρίως στους μαθητές μου για τον χρόνο ,την αγωνία, την αφοσίωση και την αγάπη τους σ’ αυτό που κάνουμε. Το αποτέλεσμα της παράστασης οφείλεται στην πίστη και την αγάπη που δείχνουν στο πρόσωπο μου. Με πιστεύουν και έτσι μπορούμε να κάνουμε πράγματα. Έχω την άποψη και τον τελευταίο λόγο, όμως πιστεύω πάρα πολύ στους συνεργάτες μου, οι οποίοι μπορεί να με ανεβάσουν ή να με θάψουν.

Cul.N.:  Συμμετείχες στην πολύ επιτυχημένη παράσταση Απατεώνες & Τζέντλεμεν στο Παλλάς;
Δ.Κ.:  Μεγάλη εμπειρία με μέσο όρο 900-1000 θεατές ανά παράσταση, ήταν πολύ μεγάλη παραγωγή, μιούζικαλ. Ήταν μια καλή, ακριβή παράσταση αλλά όχι μόνον εμπορική με κουστούμια, σκηνικά, χορευτικά. Είχε δυο καταπληκτικούς πρωταγωνιστές και ένα φοβερό team που τους πλαισίωνε .Ήταν μια πολύ καλή παράσταση με ζουμί γι αυτό έγινε επιτυχία

Cul.N.: Έχεις πτυχίο Γεωπόνου από το ΓΠΑ, πότε συνειδητοποίησες ότι σε ενδιαφέρει το επάγγελμα του ηθοποιού;
Δ.Κ.: Ήμουν φοιτητής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και σε μια γενική συνέλευση μιλούσα για το αν θα κάνουμε κατάληψη, σε ένα γεμάτο αμφιθέατρο με χίλια άτομα όπου γινόταν πανζουρλισμός. Άλλοι ήθελαν να με δείρουν, άλλοι χειροκροτούσαν, άλλοι έβριζαν και πετούσαν γιαούρτι, αλλά την ώρα που συνέβαινε όλο αυτό, κάτι έγινε και σκέφτηκα, τι ωραίο είναι να έχεις ένα γεμάτο αμφιθέατρο με χίλια άτομα (!!!). Μετά από ένα μήνα έδωσα εξετάσεις στην Δραματική σχολή Κατσέλη. Θυμάμαι στην εξεταστική επιτροπή μαζί με την Αλέκα Κατσελη ήταν ο Γεωργουσόπουλος και με ρώτησε γιατί θέλετε να ασχοληθείτε με το θέατρο; Του είπα για την συνέλευση στην Γεωπονική, μου ζήτησε να αυτοσχεδιάσω μια συνέλευση, και έτσι πέρασα δεν μου ζήτησαν ούτε κομμάτι.

Cul.N.: Ποιες άλλες παραστάσεις έχεις σκηνοθετήσει; Μέσα από το επάγγελμα του ηθοποιού αναπτύσσεις την προσωπικότητα σου;
Δ.Κ.:  Εκτός μικρού πολυτεχνείου έχω σκηνοθετήσει και παίξει στις παραστάσεις:«ο μυστικός γάμος» του Domeniko Cimarosa κωμική όπερα σε δυο πράξεις στον Παρνασσό. «Το ανοιχτήρι» του Βίκτορα Λανου στο art gallery,  «Δεκαπέντε σακούλες πάγο», μαύρη κωμωδία στο επί Κολωνό ,τζιζ χοροθέατρο στο κολέγιο Αθηνών και στις χοροροές. Σαν ηθοποιός, δέχεσαι αυτό που σου προτείνουν Μ’ ενδιαφέρει πολύ αυτή η δουλειά γιατί στο θέατρο ζω τις ζωές των άλλων. Όσο δουλεύεις βλέπεις ότι υπάρχουν πολλοί ενδιαφέροντες τομείς, μπαίνεις στην ψυχολογία του ρόλου, ψάχνεις πολύ σε βάθος και αυτό ανοίγει πάντα καινούργιους ορίζοντες, πάντα. Εν τέλει γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου.

Η τελευταία παράσταση του έργου θα πραγματοποιηθεί στις 4 Ιουλίου.
Διάρκεια 150’
Ώρα έναρξης: 21:00
Είσοδος: 10€, φοιτητές 8€
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΜΙΚΡΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
POCKETTHEATRE@Χώρος Τέχνης Ασωμάτων (Αγ. Ασωμάτων 6 – Θησείο – ΗΣΑΠ ΘΗΣΕΙΟ) / Κρατήσεις: 210.324.3306