Στην διατομική έκθεση με τίτλο Interstitial Places, η Δήμητρα Μαλταμπέ καταγράφει φωτογραφικά, παράθυρα και όψεις κτηρίων που τα ανασυνθέτει, εστιάζοντας στα αρχιτεκτονικά τους χαρακτηριστικά. Οι φωτογραφίες της, οι οποίες λειτουργούν ως ανοίγματα και ως όρια ή σύνορα των αμέτρητων κόσμων που κρύβονται πίσω και πέρα από αυτά, συνομιλούν με τις φωτογραφίες της Jane Grover, οι οποίες επικεντρώνονται σε τοίχους και διάφορες επιφάνειες που έχει ανακαλύψει στις διάφορες χώρες που έχει ταξιδέψει.

– Στις προηγούμενες δουλειές σου (κυρίως στις εγκαταστάσεις σου), χρησιμοποιείς φυσικά υλικά όπως άμμο και χώμα, καθώς και βιομηχανικά, όπως τσιμέντο και νάυλον. Πώς συνδέεται η ενότητα φωτογραφιών με τίτλο Interstitial places, οι οποίες επικεντρώνονται στον αστικό χώρο, με τις προηγούμενες δουλειές σου;

Κάθε ενότητα δουλειάς έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και ουσιαστικά σε οδηγεί στο υλικό. Η αλληλεπίδραση ανθρώπου και περιβάλλοντος είναι ένας βασικός άξονας της δουλειάς μου. Πιστεύω ότι ο τρόπος με τον οποίο βιώνουμε και αντιλαμβανόμαστε έναν χώρο, είναι καθοριστικός και ενδεικτικός της αντίληψης μας για τον κόσμο γύρο μας.

Ενδιάμεσοι χώροι VI Εκτύπωση σε χαρτί, ψηφιακά επεξεργασμένες φωτογραφίες

Σ αυτήν την ενότητα με ενδιαφέρει η ανασύνθεση του αστικού περιβάλλοντος και κυρίως αυτοί οι μικροί ενδιάμεσοι χώροι που βρίσκονται στο μεταίχμιο ιδιωτικού και δημόσιου χώρου. Είναι ένα στενός χώρος μετάβασης όπου θυμόμαστε την χαμένη πολλές φορές σχέση μας με την φύση. Μια μικρή υπενθύμιση, πάντα ελεγχόμενη… όπως μια γλάστρα στο περβάζι.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Η ιδέα για το έργο ξεκίνησε αρκετά χρόνια πριν όταν συνειδητοποίησα ότι τα παράθυρα από έξω δείχνουν πολύ όμορφα κι αυτό μπορεί να διαφέρει πολύ από το τι γίνεται μέσα. Αναφέρομαι σε χώρους που είναι δεδομένο ότι αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις, όταν όμως πάρεις μια απόσταση για να κοιτάξεις, κουρτίνες με έντονα χρώματα άλλες φωτισμένες και άλλες όχι δημιουργούν μια πολύ ενδιαφέρουσα εικόνα.

Ενδιάμεσοι χώροι Ι Εκτύπωση σε χαρτί, ψηφιακά επεξεργασμένες φωτογραφίες, επικόλληση σε αλουμίνιο

-Γιατί στράφηκες στη φωτογραφία;

Η φωτογραφία είναι ένα μέσο που χρησιμοποιώ από τα φοιτητικά μου χρόνια για καταγραφή. Είναι λίγο σαν το σχέδιο που υπάρχει πάντα, είναι μέρος της έρευνας. Κάποια στιγμή, περπατώντας στην Αθήνα, είδα μια σκάλα, από αυτές τις παλαιές τις κυκλικές, που οδηγούσε σε έναν τοίχο, από ένα μικρό μπαλκόνι σε μια ταράτσα, όπου είχαν κτίσει την είσοδο. Ήταν τόσο χαρακτηριστικό και αντιπροσωπευτικό του αδιέξοδου που βιώναμε έντονα πριν λίγα χρόνια. Μετά, κοιτώντας τις φωτογραφίες που έβγαλα, αποφάσισα ότι ήθελα να χρησιμοποιήσω αυτήν τη φωτογραφία χωρίς να την πειράξω. Σταδιακά οι φωτογραφίες αυτές έγιναν πολλές.

Ενδιάμεσοι χώροι ΙΙΙ Εκτύπωση σε χαρτί, ψηφιακά επεξεργασμένες φωτογραφίες, επικόλληση σε αλουμίνιο

-Για μένα οι φωτογραφίες σου αποτελούν μια μορφή καταγραφής του ελληνικού αστικού τοπίου, ένα κολάζ από διαφορετικά αρχιτεκτονικά στοιχεία, και σε ορισμένες περιπτώσεις συνθέτουν ένα νέο αρχιτεκτονικό «οικοδόμημα». Συμμερίζεσαι αυτή την προσέγγιση;

Ναι είναι μια καταγραφή του ελληνικού αστικού τοπίου, του αθηναϊκού κυρίως. Υπάρχει ένας στενός ενδιάμεσος χώρος έξω από το παράθυρο, το περβάζι, που βρίσκεται ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο. Οι αντανακλάσεις, οι εσοχές και τα στενά μπαλκόνια δημιουργούν ένα ρηχό ανάγλυφο, ένα παιχνίδι με επίπεδα, όρια και ανοίγματα. Τα ίδια τα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση λειτουργούν ταυτόχρονα, ως ανοίγματα και ως όρια, παίζοντας με τα επίπεδα των ίδιων των έργων και την πολυπλοκότητα του αστικού περιβάλλοντος σε συνδυασμό με την «ελεγχομένη φύση».

Ενδιάμεσοι χώροι ΙΙ Εκτύπωση σε χαρτί, ψηφιακά επεξεργασμένες φωτογραφίες

-Πώς η ενότητα αυτή συνδέεται με τη δουλειά της Jane Grover; Kαι επίσης γιατί αποτελεί σημείο αναφοράς σας η δουλειά του φωτογράφου Stephen Shore;

Η Jane Grover φωτογραφίζει τοίχους και διάφορες επιφάνειες, ταξιδεύοντας ανά τον κόσμο. Αναζητά σχήματα και συνθέσεις που έχουν διαμορφωθεί κατά τύχη.

Το «τυχαίο» και η χρήση της φωτογραφίας, είναι κοινά στοιχεία στις δουλειές μας, και οι δυο μας καταγράφουμε εικόνες από το περιβάλλον μας όπου υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες που αλλάζουν το αποτέλεσμα. Ο Stephen Shore γράφει σε ένα από τα βιβλία του ότι ορίζοντας το «κάδρο» της φωτογραφίας, θέτεις τα όρια και βάζεις σε τάξη τον κόσμο γύρω σου, μέσω της επιλογής σου.

Διαβάστε επίσης:

Jane Grover και Δήμητρα Μαλταμπέ – Interstitial Places: Έκθεση στη FokiaNou Art Space