Την Πέμπτη (27/06) βρέθηκα στο Θέατρο Βράχων για την εμφάνιση της Beth Hart στη χώρα μας, την οποία, κρίνοντας από τον πολύ κόσμο που είχε καταφτάσει στο χώρο από νωρίς, οι θαυμαστές της Αμερικανίδας -μεταξύ των οποίων και εγώ- περίμεναν με μεγάλη ανυπομονησία. Φυσικά, δεν μπορώ να κρύψω ότι, από τη στιγμή της ανακοίνωσης της εμφάνισης της Hart, η κυρίαρχη σκέψη μου ήταν ότι θα είναι μια από τις καλύτερες συναυλίες της χρονιάς. Η εξαιρετική και αψεγάδιαστη Beth Hart ήρθε και το επιβεβαίωσε περίτρανα. Ας ξετυλίξουμε όμως τη θαυμάσια μουσική βραδιά από την αρχή.
Στις 9.30 και για περίπου 20 λεπτά, ανέβηκε στη σκηνή το ελληνικό μουσικό δίδυμο the Big Nose Attack αποτελούμενο από τον Boogieman (φωνητικά, κιθάρα) και τον Little Tonnie (ντραμς). Μεταξύ των κομματιών που ακούσαμε ήταν το «(Yeah!) That Girl», το «Down With Me» και το «Heat of the Night» από τον πρόσφατα κυκλοφορημένο δίσκο Deader Than Disco (2019). Η καλή εμφάνιση του σχήματος που χειροκροτήθηκε από το κοινό ήταν μια σωστή επιλογή για opening act, καθώς δημιούργησε μια rock ατμόσφαιρα η οποία μας προετοίμασε ιδανικά για τη συνέχεια.
Η μεγάλη στιγμή της βραδιάς έφτασε στις 10.15 όταν τα φώτα χαμήλωσαν, οι προβολείς στράφηκαν προς τη σκηνή και ο κόσμος, μόλις εμφανίστηκε στο βάθος της σκηνής η Beth Hart, μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου ξέσπασε σε κραυγές, χειροκροτήματα και σφυρίγματα. Είναι πραγματικά ασυνήθιστο ένας καλλιτέχνις να μαγνητίζει τα βλέμματα όπως το καταφέρνει η 47χρονη τραγουδίστρια και τραγουδοποιός. Το δυναμικό ξεκίνημα έγινε με μια διασκευή του κομματιού «Sinner’s Prayer» του Ray Charles, ενώ σε μια μικρή εισαγωγή που ακολούθησε, η Hart δήλωσε ότι είναι πολύ χαρούμενη, όχι μόνο γιατί βρίσκεται ξανά σε μια από τις αγαπημένες της χώρες, αλλά και γιατί ανάμεσα στο κοινό βρισκόταν και η αδερφή της. Ακολούθησε το «Baby Shot Me Down» με τη Beth Hart να τραγουδάει γονατιστή και να βγάζει μια από τις χαρακτηριστικές κραυγές της, ενώ στη συνέχεια, γνωρίσαμε την μπάντα της που αποτελείται από τον Jon Nichols (κιθάρα), τον Bob Marinelli (μπάσο) και τον Bill Ransom (ντραμς).
Έπειτα, απολαύσαμε δύο θαυμάσιες διασκευές, το «Close to My Fire» των Slackwax, ένα κομμάτι που προέρχεται από το δεύτερο άλμπουμ της με τον διάσημο blues κιθαρίστα Joe Bonamassa, Seesaw (2013) με τη Hart να βρέχεται με ένα παγωμένο μπουκαλάκι νερό και να τραγουδά καθιστή στην άκρη της σκηνής, καθώς και το εξαιρετικό «I‘ll Take Care of You» του Bobby “Blue” Bland κατά το οποίο η ίδια συνόδευε τους μουσικούς της παίζοντας πιάνο. Τα επόμενα τραγούδια της setlist, πολύ διαφορετικά σε στυλ, από το jazz blues «Jazz Man» με όμορφες στιγμές scat singing και το rock «Spirit of God» μέχρι το ανεβαστικό blues rock «Bang Bang Boom Boom» που έκανε αρκετούς να χορέψουν στον ρυθμό του, αναδεικνύουν την ιδιαίτερη ικανότητα της Hart να ανταποκρίνεται με αξιοθαύμαστη ευελιξία στις απαιτήσεις κάθε μουσικού είδους.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στη συνέχεια, ακούσαμε το εκπληκτικό «Love is A Lie» το οποίο εκφράζει την περισσότερο απαισιόδοξη και θυμωμένη προσέγγιση της Hart για την αγάπη και που, όπως μας είπε, έγραψε πριν αρκετά χρόνια όταν η μητέρα της χώρισε με το σύζυγό της. Οι ρυθμοί έπεσαν με την ατμοσφαιρική blues διασκευή του «Your Heart Is as Black as Night» της Melody Gardot, ενώ με το «Love Gangster» λίγο αργότερα, η Hart ξεσήκωσε το κοινό και σίγουρα έκανε πολύ κόσμο να καρδιοχτυπήσει ίσως λίγο πιο έντονα, όταν, σε μια αυθόρμητη κίνηση -που συνηθίζει στις ζωντανές της εμφανίσεις- αποφάσισε να κατέβει από τη σκηνή και να διασχίσει όλη την αρένα των ορθίων ώστε να βρεθεί δίπλα στον κόσμο, ο οποίος φυσικά ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό στην κίνηση αυτή, καθώς βρήκε την ευκαιρία να την αγκαλιάσει και να την απολαύσει από πολύ κοντά.
Αφότου η Hart επέστρεψε στη θέση της στη σκηνή και η μπάντα της έλαβε έναν ακουστικό σχηματισμό, η συνέχεια στο setlist έγινε με το «If I Tell You I Love You», μια ακόμα όμορφη διασκευή της Melody Gardot και το «Lullaby of the Leaves», ένα τραγούδι της θρυλικής Ella Fitzgerald το οποίο, όπως μας είπε η Αμερικανίδα, άκουσε πριν από μερικά χρόνια για πρώτη φορά και αμέσως το λάτρεψε, κυρίως για το βάθος των στίχων του. Με το συγκρότημά της να εγκαταλείπει τη σκηνή, σε μια πολύ ιδιαίτερη και οικεία στιγμή με το ελληνικό κοινό, ακολούθησαν δύο κομμάτια που εάν έπρεπε να επιλέξω κάποια ως highlights της βραδιάς, σίγουρα θα ήταν αυτά.
Σε μια συγκινητική στιγμή, η Hart αναφέρθηκε στην προσωπική της ιστορία και συγκεκριμένα, στα προβλήματα εξάρτησης του παρελθόντος και τόνισε το πόσο τυχερή αισθάνεται που είχε την απαραίτητη στήριξη από το οικογενειακό και φιλικό της περιβάλλον, με το σύζυγό της να διαδραματίζει ένα μεγάλο ρόλο στην αλλαγή της πορείας της ζωής της. Παράλληλα, έδωσε ένα μήνυμα αισιοδοξίας σε όσους αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα, λέγοντας ότι, παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα, δεν θα πρέπει ποτέ να εγκαταλείπει κάποιος τις προσπάθειες του.
Μόνη στο πιάνο, μας χάρισε μια μοναδική και συνάμα, καθηλωτική ερμηνεία του εξαιρετικού κομματιού «Leave the Light On» και το θαυμάσιο «My California» το οποίο και αφιέρωσε στον άνδρα της, Scott Guetzkow, ο οποίος ανέβηκε στη σκηνή και την αγκάλιασε. Κατά τη διάρκεια των δύο αυτών κομματιών, σε μια από τις σπάνιες φορές που συμβαίνει αυτό, υπήρχε απόλυτη ησυχία στο χώρο, με το κοινό να έχει βυθιστεί στο μουσικό κόσμο της Hart, όπου κάθε λέξη, ερμηνευμένη με τόσο πάθος, ένταση και ειλικρίνεια, αυτόματα αποκτά άλλη βαρύτητα και διαπερνά τον ακροατή κάνοντάς τον να βιώσει πολλά διαφορετικά συναισθήματα.
Μετά τα συγκλονιστικά αυτά λεπτά, όπως ήταν αναμενόμενο το κοινό ανταμείφθηκε με ένα encore με το εξαιρετικά κομμάτια «Waterfalls» και «Fire on the Floor», με το τελευταίο να αποτελεί την απάντηση στη διαδικτυακή δημοσκόπηση που η ίδια διεξήγαγε μέσω της επίσημης σελίδας της στο Facebook τηρώντας την υπόσχεσή της ότι θα ακούσει την επιθυμία του ελληνικού κοινού. Μετά από μιάμιση ώρα επί σκηνής, ένα τέταρτο πριν τα μεσάνυχτα, η Hart μας χαιρέτησε για τελευταία φορά, ενώ σχεδόν όλος ο κόσμος παρέμεινε για αρκετά λεπτά στο χώρο ελπίζοντας σε ένα δεύτερο encore, το οποίο όμως δεν έγινε.
Η Beth Hart, που ξεκίνησε να τραγουδάει στους δρόμους του Λος Άντζελες και έχει κατορθώσει μέχρι σήμερα να πραγματοποιεί sold-out συναυλίες στους μεγαλύτερους συναυλιακούς χώρους του πλανήτη, είναι μια πολυτάλαντη καλλιτέχνις με εξαιρετική φωνή που συνεπαίρνει το κοινό σαν ανεμοστρόβιλος και κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια «σύγχρονη σειρήνα». Χωρίς να νιώθω ούτε στο ελάχιστο ότι υπερβάλλω, η Beth Hart είναι, κατά τη γνώμη μου, μια από τις κορυφαίες ερμηνεύτριες της εποχής μας που χαρακτηρίζεται από αυτοπεποίθηση, δυναμισμό και πάθος, ενώ συγχρόνως, δεν φοβάται να δείξει την ευαίσθητη και ρομαντική της πλευρά.
Έτσι, όπως ήταν αναμενόμενο, το κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει μια μαγευτική μουσική βραδιά blues από μια μουσικό και ερμηνεύτρια που έχει ακόμα πολλά να μας προσφέρει και την οποία θα χαρούμε να ξαναδούμε σύντομα.
Photo credit: Cristina Alossi
