Από την αρχή της βραδιάς ήταν εμφανής ο μεγάλος ενθουσιασμός του κόσμου που βρέθηκε την Παρασκευή (26/05) στο Gazarte για να παρακολουθήσει την συναυλία της μπάντας BadBadNotGood που αποτελείται πλέον από τέσσερα άτομα πέρα από τους αρχικούς Matthew Tavares (πλήκτρα), Chester Hansen (μπάσο) και Alexander Sowinski (ντραμς), αφού στην αρχική σύνθεση έχει προστεθεί από πέρυσι ο Leland Whitty (σαξόφωνο, φλάουτο). Γύρω στις 10.30, λίγο πριν την έναρξη της συναυλίας, τοποθετήθηκαν από τη μπάντα, επάνω ή κοντά σε κάθε όργανο, αρωματικά στικ σαν ένα είδος τελετουργικού. Η ώρα είχε πάει 10.40 και το κοινό που μάλλον είχε αρχίσει να κουράζεται από τη μεγάλη καθυστέρηση, ξεκίνησε να ζητωκραυγάζει, να σφυρίζει και να χειροκροτεί για να πιέσει την έναρξη της πολυπόθητης αυτής συναυλίας.

Έτσι, λίγα λεπτά μετά, προέβαλε στη σκηνή ο Leland Whitty, τον οποίον ακολούθησαν και τα υπόλοιπα μέλη του κουαρτέτου που τον συνόδευσαν σταδιακά και υπό τους ήχους του τενόρο σαξοφώνου, ακούσαμε το κλασσικό τραγούδι των The Champs, «Tequila». Στη συνέχεια, ο Alexander Sowinski καλωσόρισε και ευχαρίστησε το κοινό που είχε γεμίσει τον χώρο και δήλωσε πως όλα τα μέλη της μπάντας είναι πολύ χαρούμενα που βρίσκονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Από τα πρώτα τραγούδια που απολαύσαμε ήταν το «Triangle», το «Speaking Gently» και το κλασσικό πλέον και άμεσα αναγνωρίσιμο κομμάτι «Confessions». Η πλειοψηφία σχεδόν του κόσμου ακολούθησε τον Sowinski που συχνά παρότρυνε το κοινό να χειροκροτήσει ρυθμικά και να διοχετεύσει την ενέργειά του, χοροπηδώντας και χορεύοντας ελεύθερα. Ακόμα και πολλοί από τους καθήμενους δεν μπορούσαν να παραμείνουν ακίνητοι στις θέσεις τους και απολάμβαναν την εκπληκτική μουσική κινούμενοι ρυθμικά.

Στη μέση περίπου της συναυλίας, σε μία από τις πολλές χορευτικές στιγμές της βραδιάς, μία κοπέλα από το κοινό πλησίασε τη σκηνή και ζήτησε το φλάουτο από τον Whitty ο οποίος, παρά την έκπληξή του, ανταποκρίθηκε με χαρά στο αίτημα της. Η αυθόρμητη αυτή κίνηση, που κατέληξε σε scat singing από την πλευρά της γυναίκας, εκτιμήθηκε τόσο από τη μπάντα που την συνόδευσε όσο και από το κοινό το οποίο αντέδρασε θερμά. Καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς, οι Καναδοί απέδειξαν ότι κινούνται άνετα σε μονοπάτια free jazz, post-bop, jazz-funk, hip-hop/jazz fusion και electro-jazz. Μερικά από τα τραγούδια της setlist ήταν τα ατμοσφαιρικά «Differently, Still» και «Cashmere», το ρυθμικά εναλλασσόμενο «IV», τα ψυχεδελικά «Lavender» και «And That, Too», το εκπληκτικό «Kaleidoscope» και το ιδιαίτερο  «CS60». Έπειτα από μία ώρα μουσικής, ολοκληρώθηκε το προγραμματισμένο κομμάτι της συναυλίας, ενώ, μετά από εκτεταμένο χειροκρότημα και ξεσπάσματα ενθουσιασμού και επιφωνημάτων, ακολούθησαν δυο εκπληκτικά encore με υπέροχα σόλο από τους μουσικούς που έμειναν στην σκηνή για 30 λεπτά ακόμα με τους Whitty  και Sowinski να κλείνουν τη συναυλία, η οποία τελείωσε 10 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα. Στο τέλος, η μπάντα, όπως συνηθίζει άλλωστε, έβγαλε μία αναμνηστική φωτογραφία από τη σκηνή με το κοινό.

Η σχετικά μικρή χρονική διάρκεια της συναυλίας που φάνηκε να απογοήτευσε κάποιους, σχετίζεται, κατά τη γνώμη μου, με τις υψηλές προσδοκίες και τα γενικότερα κριτήρια του ελληνικού κοινού που πολλές φορές έχει απογοητευτεί στο παρελθόν από μεγάλα ονόματα της διεθνούς μουσικής σκηνής. Ωστόσο, ο παράγοντας αυτός δεν κατάφερε να επισκιάσει τις πολύ θετικές εντυπώσεις που άφησε η μπάντα και έχω την αίσθηση ότι, ακόμα και αν η συναυλία διαρκούσε πολύ περισσότερο, αυτό δεν θα ήταν αρκετό καθώς οι νεαροί μουσικοί προσφέρουν ένα ιδιαίτερα δυναμικό θέαμα που θα μπορούσε κανείς να παρακολουθεί για πολλές ώρες χωρίς κούραση. Η sold out εμφάνιση του jazz κουαρτέτου ανέδειξε το γεγονός ότι οι Καναδοί έχουν φανατικό κοινό στην Ελλάδα και σίγουρα, μετά τη συναυλία της Παρασκευής, απέκτησαν ακόμα μεγαλύτερο. Πρόκειται για μια δημιουργική μπάντα προοδευτικής jazz που έχει πολλά να προσφέρει στη σύγχρονη μουσική σκηνή και έχει επάξια τύχει μεγάλης αναγνώρισης. Συνολικά, οι BadBadNotGood, με την εκρηκτική τους ενέργεια πάνω στη σκηνή, όμοια με εκείνη που συνήθως προσφέρουν punk rock συγκροτήματα, κατάφεραν να ξεσηκώσουν το ελληνικό κοινό που σίγουρα θα θυμάται αυτή την συναυλία για αρκετό καιρό.