Ποιος είναι ο αγγελιαφόρος;
Κάποιος υπηρέτης; Βοσκός; Στρατιώτης; Φύλακας;
Κάποιος ξένος; Αόρατος; Ανώνυμος;
Μία μορφή στο περιθώριο;
Από πού έρχεται; Ποιος τον στέλνει; Κάποιος βασιλιάς; Θεός; Κανένας;
Και πώς; Πώς γίνεται να τα είδε όλα; Τα είδε όλα;
Πώς γίνεται να τα ξέρει όλα; Τα ξέρει όλα; Παντογνώστης; Πανταχού παρών; Πώς;
Και η αφήγησή του; Είναι άραγε αντικειμενική ή υποκειμενική;
Ποια είναι τα συναισθήματα του αγγελιαφόρου; Οι σκέψεις του;
Πόσο ταξίδεψε, πόσο περπάτησε για να φτάσει στον τόπο της αναγγελίας;
Είναι άντρας; Γυναίκα; Ανθρώπινο πλάσμα ή κάτι άλλο; Είναι μήπως πουλί; Είναι άγγελος;

Μετά τη λήξη κάποιας μάχης, ένα πλήθος επιζώντων επιστρέφουν στον τόπο τους, επιφορτισμένοι να αναγγείλουν τα όσα είδαν κι έζησαν. Η διαδρομή τους έχει μέσα της μια ολόκληρη νύχτα πορείας, εξάντλησης, συλλογισμού, εσωτερικού μονολόγου, πρόθεσης, απόπειρας και αναρώτησης σε σχέση με την είδηση που οφείλουν να μεταδώσουν και τον τρόπο που αυτή θα αναγγελθεί.

Ο λόγος τους, εκκινώντας από εκείνον του αγγελιαφόρου του πολέμου, της ήττας και της συντριβής, σταδιακά συγχέεται, όπως και το ίδιο το περιεχόμενο των αγγελιών τους, όπως η αλήθεια και το ψέμα, όπως και η ίδια η υπόστασή τους.

Ο τόπος της αναγγελίας γίνεται νέο πεδίο μάχης όπου θα συναντηθούν και θα αναμετρηθούν το παρελθόν με το παρόν. Και μέσα από αυτήν την αναμέτρηση, οι μορφές και οι ιδιότητες των αγγελιαφόρων εναλλάσσονται: άλλοτε γίνονται στρατιώτες, άλλοτε όργανα της εξουσίας, άλλοτε άγγελοι και άλλοτε πουλιά.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Η αναγγελία μεταπηδά από το παρελθόν στο παρόν και αντιστρόφως, μέσα από εγκλήματα, πολέμους, πράξεις αλλόκοτες, κατάρες, τιμωρίες και αλήθειες παρερμηνευμένες. Και φτάνει τελικά στο μέλλον ως προφητεία, αρθρώνοντας το πεπρωμένο σε γλώσσα ακατάληπτη. Αντίστοιχα, οι φέροντες την αγγελία μεταμορφώνονται σε αγγελιαφόρους αρχαίων τραγωδιών, σε σύγχρονους δημοσιογράφους, κι εντέλει σε προφήτες.

Το έργο angeliafóros πραγματεύεται την έννοια και τη σημασία της αναγγελίας, από τον οικουμενικής αξίας και βαρύτητας λόγο των αγγελιαφόρων στην αρχαία τραγωδία, ως την τρομολαγνεία, την αμετροέπεια και την αδιακρισία του σύγχρονου δημοσιογραφικού λόγου και πέρα από τον ανθρώπινο λόγο, ως την άγνωστη, ακατάληπτη γλώσσα των προφητών και των αγγέλων.

Συντελεστές:

  • Σύλληψη, σκηνοθεσία, χορογραφία: Αγγελική Σιγούρου
  • Βοηθός σκηνοθέτιδας/χορογράφου: Δημήτρης Μπαλτάς
  • Ερμηνεία: Αγγελική Αγγελετάκη, Εύη Αρέστη, Timothy Ashplant, Josephine Gray, Κωνσταντίνα Θανασούλη, Αφεντία Κανελλοπούλου, Αριάδνη Κίτσου, Σοφία Κοκτσίδου, Χρήστος Κόλλιας, Ξένη Κοττάκη, Δημήτρης Μπαλτάς, Μάντη Παπανδρέου, Βιβή Σκλιά, Anmar Taha, Αντιγόνη Χούνδρη
  • Μουσική και σχεδιασμός ήχου: Φώτης Μυλωνάς
  • Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Χοροθέατρο Ακροποδητί
  • Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα
  • Σχέδιο: Εύη Αρέστη
  • Γραφιστική επιμέλεια, σχεδιασμός προγράμματος και αφίσας: Βιβή Σκλιά
  • Κείμενα: Διασκευασμένα αποσπάσματα από μονολόγους αρχαίων τραγωδιών, αποσπάσματα από τίτλους και άρθρα ειδησεογραφίας, αποσπάσματα από προφητικά κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης (Δανιήλ), της Καινής Διαθήκης (Αποκάλυψη) και του Κορανίου (κεφάλαιο 56), αναφορές στο βιβλίο Fractured Loyalties: Masculinity, Class and Politics in Britain, 1900-30 (Ashplant, Timothy 2007), καθώς και κείμενα που συνέθεσε η ομάδα
  • Διασκευή μεταφράσεων αρχαίων τραγωδιών: Timothy Ashplant, Χρήστος Κόλλιας, Αγγελική Σιγούρου
  • Φωτογραφίες: Δημήτρης Βαμβακούσης
  • Η παράσταση angeliafóros αποτελεί συνεργασία του Χοροθεάτρου Ακροποδητί, της ομάδας ibodies και του ιστορικού και συγγραφέα Timothy Ashplant

Διάρκεια: 70 λεπτά