Σκοπός της παρούσας έκθεσης είναι να αποτελέσει μια αναδρομή στο ζωγραφικό έργο της Πέπης Σβορώνου (1934-2011), να αναδειχθεί η ζωγράφος η οποία συνήθως επισκιάζεται από τη σχεδιάστρια μόδας.

Η Πέπη Σβορώνου, μαθήτρια του Σπύρου Παπαλουκά και του Γιάννη Μόραλη στην ΑΣΚΤ, σύζυγος αργότερα του Δημοσθένη Κοκκινίδη, είναι γνωστή πρωτίστως για την ενασχόλησή της με τις εφαρμοσμένες τέχνες και ειδικά με τη δημιουργία ενδυμάτων (κατά βάση γυναικείων) ζωγραφισμένων στο χέρι. Η ενασχόληση αυτή διήρκεσε από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 έως και τα τέλη της δεκαετίας του 1970, οπότε και τα φορέματα κατέκτησαν σιγά σιγά τις αγορές της Ευρώπης και της Αμερικής, προβλήθηκαν από διεθνή και ελληνικά έντυπα μόδας και έδωσαν περισσή αίγλη στην ελληνική μόδα της εποχής.

Ωστόσο, η Σβορώνου δεν σταμάτησε ποτέ να ζωγραφίζει πίνακες κατά τη διάρκεια αυτής της εικοσαετίας. Ξεκίνησε όμως να σκέφτεται αποκλειστικά ως ζωγράφος μετά το 1979. Η πρώτη της ατομική έκθεση έγινε μόλις το 1989, στη γκαλερί Μέδουσα στην Αθήνα, και ακολούθησαν ατομικές εκθέσεις στη Μέδουσα (1993), τις Νέες Μορφές (1997), τη γκαλερί Άστρα (2001 στην Art Athina και 2002 στους χώρους της γκαλερί), αλλά και στη Θεσσαλονίκη (το 2001 εξέθεσε τόσο στη γκαλερί Μεταμόρφωση όσο και στη γκαλερί ΖΜ). Επίσης, συμμετείχε σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων στην Αθήνα και στην επαρχία. Το 2004, λίγους μόλις μήνες μετά την παρουσίαση του δίτομου βιβλίου που ήταν αφιερωμένο στο σύνολο του έργου της (πίνακες και ενδύματα, εκδόσεις Αδάμ – Πέργαμος), υπέστη βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο στη Μήλο. Η ασθένεια ανέκοψε τη δημιουργική της πορεία και η ζωγράφος πέθανε λίγα χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 2011.

Το 2002, στο Παλαιό Δημοτικό Νοσοκομείο Πάτρας και σε επιμέλεια του Αντρέα Ιωαννίδη, παρουσιάστηκε, στο πλαίσιο του θεσμού «Καρναβάλι – Τέχνες», η έκθεση «Μάσκες – Προσωπεία». Έκθεση ζωγραφικής της Πέπης Σβορώνου. Εγκατάσταση, Μάσκες – Προσωπεία: Μια αλληγορία του κοινωνικού χώρου. Η έκθεση της Σβορώνου συνιστούσε μια πρώτη αναδρομική παρουσίαση του έργου της, αφού εκτέθηκαν τότε 70 έργα της.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 2010, στο Μουσείο Μπενάκη (κτίριο της οδού Πειραιώς) διοργανώθηκε η έκθεση Πέπη Σβορώνου – Δημοσθένης Κοκκινίδης, μικρή αναδρομή. 50 χρόνια μαζί στην τέχνη. Βασισμένη σε ιδέα του Αντρέα Ιωαννίδη, η έκθεση παρουσίαζε, μαζί με έργα του Κοκκινίδη, 59 έργα της Σβορώνου.

Η έκθεση στο ΜΙΕΤ φιλοδοξεί να είναι η πρώτη έκθεση που επιδιώκει να αναδείξει αυτόνομα το σύνολο του έργου της Πέπης Σβορώνου. Το μεγάλο βάρος θα πέσει αναμφίβολα στη ζωγραφική της δημιουργία. Θα εκτεθούν περίπου εκατό πίνακες: οι παλαιότεροι χρονολογούνται από τα σπουδαστικά της χρόνια, τις πρώτες της ζωγραφικές απόπειρες, όπου διαφαίνονται επιδράσεις των δασκάλων της (Παπαλουκάς, Μόραλης), αλλά και του συντρόφου της Κοκκινίδη, σταδιακά όμως θα αποκαλυφθεί η πρωτοποριακή ματιά της, που την οδήγησε στη δημιουργία μεγάλων αφηρημένων συνθέσεων ήδη από τη δεκαετία του 1960 και, μέσα στη δεκαετία του 1970, των πρώτων της τρισδιάστατων κατασκευών.

Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στους εξπρεσιονιστικούς πίνακες της Σβορώνου που χρονολογούνται από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 και εξελίσσονται με το πέρασμα του χρόνου σε συνθέσεις αφηγηματικές, με έντονο το ονειρικό και μεταφυσικό στοιχείο, καθώς και τον κοινωνικό προβληματισμό. Ειδικά δε για τη δεκαετία του 1980, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Σβορώνου είναι μεταξύ εκείνων που (ξεπερνώντας τον κοινωνικό και πολιτικό ρεαλισμό της δεκαετίας του 1970) θα περάσουν πρώτοι σε έναν εξπρεσιονισμό δυνατό, καθαρό, σε ουσιαστικό διάλογο με το κίνημα του νεοεξπρεσιονισμού στη Γερμανία (Νεοάγριοι – Neue Wilden). Στην έκθεση λοιπόν θα αναδειχθεί το πρωτοποριακό ‒για τη νεοελληνική τέχνη της περιόδου‒ ύφος της, που εντάσσεται στον εξπρεσιονισμό και αποτελεί μια χειρονομιακή, παραστατική ζωγραφική καθαρού χρώματος.

Παράλληλα, τμήμα της έκθεσης θα αφιερωθεί στην εργασία της Σβορώνου στο πεδίο των εφαρμοσμένων τεχνών, με την παρουσίαση ολοκληρωμένων ενδυμάτων, αλλά και σχεδίων, που φανερώνουν τη διαδικασία της εκτέλεσής τους.

Την έκθεση θα συνοδεύει κατάλογος, με εμπεριστατωμένα δοκίμια ειδικών ιστορικών της τέχνης που θα αναδεικνύουν διάφορες πτυχές του συνόλου του έργου της Πέπης Σβορώνου. Ο κατάλογος θα εικονογραφείται με τα έργα της έκθεσης, θα εμπλουτιστεί δε και με αδημοσίευτα μέχρι σήμερα έργα της ζωγράφου.