Η Αγγελική Τουμπανάκη μαζί με την μουσική κομπανία της, μας ταξιδεύουν σε όλα τα πλάτη και μήκη του κόσμου. Νότες, φωνές και όργανα αντηχούν στα αυτιά της ψυχής μας.
Αλήθεια, πως βιώνει κανείς την επιστροφή στις δια ζώσης συναυλίες; Μηδενίζει τελικά η μουσική τις ανθρώπινες κοινωνικές αποστάσεις; Και τέλος, υπάρχει ο ορισμός της ελευθερίας;
Δεν γνωρίζουμε να σας απαντήσουμε, αλλά η Αγγελική Τουμπανάκη μας θύμισε τα λόγια της σπουδαίας Nina Simone, και εμείς, κάπως μαγικά, ίσως και να τον βρήκαμε.
-Ποια είναι η ιδέα πίσω από το πάντρεμα διαφορετικών ειδών μουσικής, από τα Βαλκάνια μέχρι την Ανατολή και την Μεσόγειο;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μουσικές πέρα από σύνορα και νόρμες. Έτσι αισθάνομαι ελεύθερη και ευτυχισμένη. Αυτό υπηρετώ εδώ και 16 χρόνια που ασχολούμαι, μελετάω διαφορετικά μουσικά ιδιώματα και στήνω ετερόκλητα projects. Χώρος για αυτοσχεδιασμό, διάδραση και συλλογική έκφραση. Αυτός είναι ο προσωπικός μου καλλιτεχνικός άξονας.
Εξερευνώ πολιτισμούς, φωνές, λαρυγγισμούς, συναισθήματα, χάνομαι στις ιστορίες, στους τόπους, στον χρόνο. Ξεκλειδώνω το μυαλό μου και ταξιδεύω πέρα από τον μικρόκοσμο μου.
Μαζί με αγαπημένους φίλους – συνεργάτες συνδέουμε τις μουσικές βιωματικά. Ο καθένας φέρνει τον τόπο του, τις μνήμες του, τη γνώση του και αυτοσχεδιάζουμε και συν- δημιουργούμε τη μουσική πολυχρωμία. Τα κομμάτια αφορούν στην ψυχή μας και προσπαθούμε, μέσα από αυτά, να συνδεθούμε με την αλήθεια μας, να εκφράσουμε τη μοναδικότητά μας, με ομαδικότητα, μέσω της παγκόσμιας μουσικής γλώσσας.
-Σύντομα θα βρεθείτε στην σκηνή του Θεάτρου Κολωνού. Τι συναισθήματα σας προκαλεί η επιστροφή στις δια ζώσης συναυλίες;
Πω!!! Να ανταμώσουμε, να ενώσουμε τις φωνές μας. Να ξανανιώσουμε τον παλμό, να δούμε τα χαμόγελα, να μοιραστούμε την αγάπη μας για τη μουσική, να ανασάνουμε στον ίδιο ρυθμό. Να συντονίσουμε τις ψυχές μας. Το περιμένω με όλη μου την καρδιά.
-Κατά την γνώμη σας η μουσική κατέχει το μαγικό ραβδί που μηδενίζει τις ανθρώπινες αποστάσεις;
Τι όμορφα που το είπατε. Ναι.
Η μουσική είναι ένωση, ευλογία. Είναι αστρόσκονη που απαλύνει τις ψυχές και μας θεραπεύει. Η μουσική συνδέει σώμα, νου και ψυχή. Το βιώνω συνεχώς μέσα από το performing, την διδασκαλία και την ασχολία μου με θεραπευτική δράση της μουσικής.
-Η συναυλία έχει ως στόχο να μας μεταφέρει από τον παραδοσιακό κόσμο της μουσικής στον σύγχρονο. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για το πώς βιώσατε εσείς προσωπικά αυτό το ταξίδι;
Δεν θα έλεγα ότι αποτελεί το στόχο μας. Είναι σίγουρα όμως το υλικό των ήχων και των συνθέσεων μας.
Οι συνεργάτες μου είναι δεξιοτέχνες της παραδοσιακής και τζαζ μουσικής. Είναι έμπειροι και ευέλικτοι μουσικοί με βαθιά γνώση ο καθένας στο αντικείμενο του, οι οποίοι μπορούν να κινηθούν με άνεση ανάμεσα στα διάφορα μουσικά ιδιώματα. Παράλληλα είναι προσωπικότητες με ανοιχτό μυαλό και καρδιά και σέβονται τη διαφορετικότητα, ώστε να υπάρξει αβίαστο δημιουργικό αποτέλεσμα.
Όσον αφορά στο δικό μου μουσικό μονοπάτι, ξεκινάει με μελέτη ( Jazz Master Classes με τους Bob Stoloff, JD Walter, Jay Clayton, Rene Marie, Sheila Cooper, Deborah Carter, Circle Singing με το Bobby McFerrin και την ομάδα στο Omega Institute, Νέα Υόρκη, Jazz στο Ωδείο Athenaeum με υπεύθυνο τον Σύλβιο Σύρρο και σεμινάρια, Ινδικoύ κλασσικού τραγουδιού με τον Uday Bhawalkar, Πέρσικου κλασσικού τραγουδιού με την Mama Khadem, Ρυθμολογίας με τον χορευτή Francisco Jose Suares Barrera, Flamenco τραγουδιού με τον Vincente Gelo, Κλασσικό Οθωμανικό τραγούδι με τον Ahmet Erdogular, Ηπειρώτικο Πολυφωνικό Τραγούδι στο Μουσείο Λαϊκών Οργάνων και Βουλγάρικο τραγούδι με την Tzvetanka, Varimezova στο Μουσικό Εργαστήρι «Λαβύρινθος» του Ross Daly) και… συνεχίζει με μελέτη και σύνθεση.
θα πω ότι από την τζαζ διδάχτηκα μουσικό ήθος και “attitude”, έμαθα να αυτοσχεδιάζω και να συνδιαλέγομαι μέσα σε πολύπλοκες αρμονίες και δομές . Παράλληλα η ενασχόληση μου με το looping από το 2007 και την ενορχηστρωτική μίξη του φυσικού και του ηλεκτρονικού ήχου (με αφορμή τη δημιουργία του project «Drums Voice Jazztronica Duet») υποστηρίζει την ανάγκη μου για πειραματισμό και έρευνα.
Να ομολογήσω όμως ότι το συναίσθημά μου παραμένει βαλκάνιο, μεσογειακό, αυθόρμητο, συχνά παρορμητικό.
Αρκετές αντιθέσεις, αρκετά χρόνια … που αισθάνομαι όμως ότι εξελίσσομαι μέσα από αυτές.
-Ποιος θα λέγατε πως είναι ο ορισμός της ελευθερίας, εάν αυτός τελικά υφίσταται;
Νομίζω ότι δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια της μοναδικής Nina Simone: “I’ll tell you what Freedom is to me. No fear.”
