8η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης: Οι καλλιτέχνες της έκθεσης “Being as Communion” ανά χώρο

Η έκθεση “Being as Communion” διαρκεί έως τις 21 Μαΐου 2023 και παρουσιάζεται σε δέκα διαφορετικές τοποθεσίες, μουσεία, μνημεία και χώρους της πόλης, συνδέοντας οικοδομήματα από κρίσιμες περιόδους της ιστορίας της Θεσσαλονίκης -βυζαντινά, οθωμανικά, μοντέρνα- και προτείνοντας παράλληλα μια πολυφωνική ανάγνωση αλλά και σύζευξη πολλών ισότιμων φωνών.

Χωρίς έναν κεντρικό εκθεσιακό χώρο, η κεντρική έκθεση μπορεί να χαρακτηριστεί πολυπολική, καθώς ο κάθε χώρος -το MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, ο Πολυχώρος Πολιτισμού Ισλαχανέ, το Επταπύργιο, το Γενί Τζαμί, οι Κήποι του Πασά, το Γυάλινο περίπτερο «Κήπου Γλυπτών» (παραλία), και το κτίριο Μ2 του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης– λειτουργεί αυτόνομα επιτρέποντας στον επισκέπτη να φανταστεί ποικίλες συνδέσεις.

Η έκθεση «Being as Communion» ανατρέχει και φιλοξενεί τα έργα -νέες και παλαιότερες παραγωγές- 28 καλλιτεχνών και καλλιτεχνικών ομάδων που έχουν όντως δοκιμάσει εναλλακτικά μονοπάτια, προβάλλοντας αντίσταση στη ζωή και τις πρακτικές τους, που εστιάζουν σε ποικίλες μορφές συνδιαλλαγής μεταξύ διαφορετικών υποκείμενων, ζώντων και νεκρών, ειδών και περιβαλλόντων.

Καλλιτέχνες/ιδες: Jumana Emil Abboud, Πάκυ Βλασσοπούλου, Gianfranco Baruchello, Campus Νovel, Aslı Çavuşoğlu, Φοίβη Γιαννίση, COYOTE, Cevdet Erek, Zheng Bo, Piero Gilardi, Sky Hopinka, Akira Ikezoe, Βάσω Κατράκη, Jumana Manna, Ahmed Morsi, Hira Nabi, Abraham Onoriode Oghobase, Γιάννης Παπαδόπουλος, Alexandra Paperno, Άγγελος Πλέσσας, Iva Radivojević, Κώστας Ρουσσάκης, Corinne Silva, Πάνος Σκλαβενίτης, Agnès Varda, Ana Vaz, Vessel (Navine G. Dossos and James Bridle), Θανάσης Xονδρός & Αλεξάνδρα Κατσιάνη

Επιμέλεια: Μαρία-Θάλεια Καρρά
Βοηθοί επιμελήτριες: Φωτεινή Σαλβαρίδη, Μαντώ Ψαρέλλη
Συντονισμός παραγωγής: Θοδωρής Μάρκογλου, Κατερίνα Σύρογλου
Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός: Εβίτα Φανού
Συγγραφείς κειμένων καταλόγου: Tristan Bera, Φοίβη Γιαννίση, Μαρία-Θάλεια Καρρά, Oι Aρχιτέκτονες της φάλαινας
Σχεδιασμός καταλόγου: Studio Lalios Vazoura

Οι καλλιτέχνες της έκθεσης «Being as Communion» ανά χώρο

Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης*
Καλλιτέχνες: Gianfranco Baruchello, Φοίβη Γιαννίση, COYOTE, Cevdet Erek

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, το έργο της Φοίβης Γιαννίση, το Μαύρο των Οστών**, είναι ένας ακουστικός περίπατος σε διάλογο με την υπαίθρια έκθεση του μουσείου με τίτλο Αγρός, Οικία, Κήπος, Τόπος, η οποία δίνει τη δυνατότητα στο κοινό να επισκεφτεί τις κατοικίες και τα νεκροταφεία της αρχαίας πόλης και να ακούσει ιστορίες συνύπαρξης με τη σκοτεινή γη μας. Η αρχειακή έκθεση Agricola Cornelia S.p.A. του Gianfranco Baruchello είναι μια μαρτυρία του έργου ενός πρωτοπόρου καλλιτέχνη, η καλλιτεχνική παραγωγή του οποίου ταυτιζόταν με τη γη που καλλιεργούσε. Το δίπτυχο έργο του Cevdet Erek, Στης Θεσσαλονίκης της Δυο Αυλές/ Selanik’te var iki avlu, είναι μια απάντηση στον αρχιτεκτονικό μοντερνισμό του μουσείου και σε ό,τι αυτός συνεπάγεται, σε διάλογο με την έτερη γλυπτική παρέμβαση του καλλιτέχνη στο γειτονικό Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού. Το έργο της κολεκτίβας COYOTE, Absence is the Highest form of Presence αναφέρεται σε κείμενα που παρατίθενται μεταφρασμένα στα ελληνικά και στα αγγλικά, καθώς και στις χαμένες γλώσσες της Θεσσαλονίκης – τη λαντίνο και τα οθωμανικά τουρκικά. Η οπτικoεπικοινωνιακή καμπάνια της COYOTE αναπτύσσεται στο σύνολο της κεντρικής έκθεσης, σε χώρους όπως το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Γενί Τζαμί, ο Πολυχώρος Πολιτισμού Ισλαχανέ, το MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, η Βίλα Καπαντζή (Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης), οι Κήποι του Πασά.

*Μανόλη Ανδρόνικου 6
Ωράριο λειτουργίας: Μέχρι 31 Μαρτίου: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 08:30-15:30. Από 1 Απριλίου: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 08:00-20:00

Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού*
Καλλιτέχνες: COYOTE, Cevdet Erek, Jumana Manna, Ahmed Morsi, Άγγελος Πλέσσας, Κώστας Ρουσσάκης

Το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού είναι από μόνο του σημείο αναφοράς, αποτελώντας ένα από τα πιο γνωστά για την αρχιτεκτονική τους δημόσια κτίρια στην Ελλάδα. Σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Κυριάκο Κρόκο, αποτελεί μία από τις αφετηρίες για ορισμένα από τα έργα της έκθεσης, όπως αυτά των Cevdet Erek και Κώστα Ρουσσάκη που εκτίθενται στο μουσείο.

Άλλα έργα βρίσκονται σε διάλογο με τη συλλογή του μουσείου: Το Sketch and Bread της Jumana Manna παραλληλίζει τα δομικά θραύσματα των σύγχρονων πόλεων με τα αρχαιολογικά χαλάσματα. Το υπερρεαλιστικό πανοπτικό όραμα του Ahmed Morsi περιστοιχίζεται από βυζαντινές εικόνες, ενώ ο Άγγελος Πλέσσας φαντάζεται ένα νέο πρότυπο ύπαρξης, το οποίο συνδέει μυστικιστικά, βυζαντινά και φουτουριστικά στοιχεία με το ψηφιακό.

*Λεωφόρος Στρατού 2
Ωράριο λειτουργίας: Μέχρι 31 Μαρτίου: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 08:30-15:30. Από 1 Απριλίου: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 08:00-20:00

Γυάλινο Περίπτερο «Κήπος των Γλυπτών»*
Καλλιτέχνης: Zheng Bo

Η σειρά Drawing Life του Zheng Bo είναι μια διαλογιστική μορφή καταγραφής του χρόνου, μια πρόσκληση για μια αβίαστη, ζεστή ματιά σε κάθε ξεχωριστό σχέδιο, σε κάθε απεικόνιση της φύσης. Καθώς παρουσιάζεται στο Γυάλινο Περίπτερο, με θέα τη θάλασσα, και σε διάλογο με τον φυσικό κόσμο, η σειρά Drawing Life λειτουργεί σχεδόν σαν ατομική έκθεση στο πλαίσιο της κεντρικής έκθεσης της 8ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης.

*Παραλία, Λεωφόρος Μεγάλου Αλεξάνδρου & Φιλίππου Νίκογλου
Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 12:00-18:00

Πολυχώρος Πολιτισμού Ισλαχανέ*
Καλλιτέχνες: COYOTE, Πάνος Σκλαβενίτης, Agnes Varda, Vessel (James Bridle & Navine G. Dossos)

Στο Ισλαχανέ παρουσιάζουν έργα τους ο εικαστικός Πάνος Σκλαβενίτης, η κινηματογραφίστρια Agnes Varda και η καλλιτεχνική κολεκτίβα Vessel (James Bridle & Navine G. Dossos). Όλοι τους δουλεύουν με ευτελή υλικά που έχουν βρεθεί, ξεμείνει, ανακυκλωθεί. Κάθε καλλιτέχνης παρουσιάζει πρότυπα ζωής με τη μορφή μικρής κλίμακας ή εφήμερων πράξεων αντίστασης απέναντι στο κατεστημένο.

Το Ισλαχανέ ιδρύθηκε ως ίδρυμα για άπορα ορφανά παιδιά όλων των θρησκειών, τα οποία εκπαιδεύονταν εκεί σε κάποια τέχνη.

Διερευνώντας τη μορφή που θα είχε ένα «τεχνικό σχολείο» στη δική μας εποχή, προσανατολισμένο στην αυτόνομη διαβίωση, το οποίο θα δίδασκε στους μαθητές τεχνικές να δημιουργούν μόνοι τους αντικείμενα με ανακυκλωμένα ή ευρεθέντα υλικά, η Vessel, σε συνεργασία με φοιτητές αρχιτεκτονικής από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, σχεδίασε το Super Kiosk, για τσάι και αναστοχασμό.

Η Agnes Varda, στο Les Glaneurs et La Glaneuse, αφηγείται την ιστορία αυτών που μένουν πίσω (ανθρώπων, τόπων, υλικών, τροφίμων, φιλμ), αποδίδοντάς τους πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία της.

Ο Πάνος Σκλαβενίτης, στο #thehead | On becoming an Animal, επίσης δουλεύει στο περιθώριο, με τη μεταμορφωτική και έκνομη, δημιουργική και παραβατική ελευθερία που μόνο η μεταμφίεση μπορεί να προσφέρει.

Το έργο της κολεκτίβας COYOTE, Absence is the Highest form of Presence επίσης βασίζεται σε ευρεθέντα υλικά -κείμενα που παρατίθενται μεταφρασμένα στα ελληνικά και στα αγγλικά, καθώς και στις χαμένες γλώσσες της Θεσσαλονίκης – τη λαντίνο και τα οθωμανικά τουρκικά. Η οπτικοεπικοινωνιακή καμπάνια της COYOTE αναπτύσσεται στο σύνολο της κεντρικής έκθεσης, σε χώρους όπως το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Γενί Τζαμί, το MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, η Βίλα Καπαντζή (Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης), οι Κήποι του Πασά.

*Ελένης Ζωγράφου 2
Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 09:00-14:30 | Τετάρτη 09:00-20:00

Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (κτίριο Μ2)*
Καλλιτέχνης: Κώστας Ρουσσάκης

Το έργο του Κώστα Ρουσσάκη που παρουσιάζεται στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (κτίριο Μ2) με τίτλο «δύο ληστές: ως εαυτόν» είναι μέρος μιας τριλογίας (Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν), που σχηματίζει μια νοητή γραμμή που διατρέχει την πόλη της Θεσσαλονίκης (τα δύο άλλα σκέλη του έργου εκτίθενται στο Γεντί Κουλέ και στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού). Πρόκειται για μια διερεύνηση των γλυπτικών δυνατοτήτων του σχήματος του σταυρού. Τοποθετημένη στο φουαγιέ του Μεγάρου Μουσικής, απέναντι από τον οριζόντιο άξονα της θάλασσας, αυτή η γλυπτική μελέτη αναφέρεται εδώ στη σκηνογραφία, σε μια επιτελεστική ματιά προς, ενάντια και από κοινού με τον ορίζοντα που εκτείνεται μπροστά, και με το κτίριο του Μεγάρου που βρίσκεται πίσω από το έργο.

*25ης Μαρτίου και Παραλία
Ωράριο λειτουργίας:
Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 10:00-18:00

MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης*
Καλλιτέχνες: Jumana Emil Abboud, Campus Novel, COYOTE, Hira Nabi, Γιάννης Παπαδόπουλος, Iva Radivojević, Corinne Silva

Στο ισόγειο του μουσείου παρουσιάζονται έργα των Γιάννη Παπαδόπουλου, COYOTE, Hira Nabi, Jumana Emil Abboud, Corinne Silva και Campus Novel, τα οποία περιστρέφονται γύρω από ζητήματα που αφορούν τη γη, τη διαφύλαξη και τη φροντίδα.

Το έργο Aleph της Iva Radivojević, συνδέει ετερόκλητους τόπους, ανθρώπους και μέρη, εξυφαίνοντας ιστορίες μεταξύ τους που υποδηλώνουν μια φυσική και μεταφυσική διασύνδεση, η οποία μπορεί να είναι φανταστική, αλλά και δύσκολο να την απορρίψεις.

*Εγνατίας 154 (εντός ΔΕΘ-Helexpo)
Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 10:00-18:00, Πέμπτη 12:00-20:00

Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης – Βίλα Καπαντζή*
Καλλιτέχνες: Aslı Çavuşoğlu, COYOTE*, Piero Gilardi, Akira Ikezoe, Βάσω Κατράκη, Abraham Onoriode Oghobase, Ana Vaz, Θανάσης Χονδρός και Αλεξάνδρα Κατσιάνη

Η Βίλα Καπαντζή είναι ένας από τους βασικούς χώρους της κεντρικής έκθεσης της 8ης Μπιενάλε Θεσσαλονίκης που φιλοξενεί οκτώ καλλιτέχνες, καλλιτέχνιδες και καλλιτεχνικές ομάδες: Aslı Çavuşoğlu, COYOTE, Piero Gilardi, Akira Ikezoe, Βάσω Κατράκη, Abraham Onoriode Oghobase, Ana Vaz, Θανάσης Χονδρός και Αλεξάνδρα Κατσιάνη. Ως σύνολο, εξιστορούν οικολογικές αδικίες, συλλογικούς αγώνες, ένθερμες συνεργασίες και επισημαίνουν τις δυναμικές δυνατότητες για μεταμόρφωση.

*Βασιλίσσης Όλγας 108
Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10:00-18:00

Επταπύργιο / Γεντί Κουλέ*
Καλλιτέχνες: Κώστας Ρουσσάκης, Ana Vaz, Πάκυ Βλασσοπούλου

Το Επταπύργιο, γνωστό και με την τουρκική του ονομασία Γεντί Κουλέ (Yedi Kule) είναι ένα βυζαντινό και οθωμανικό φρούριο που βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο της Ακρόπολης της Θεσσαλονίκης.

Τη δεκαετία του 1890 το φρούριο μετατράπηκε στην κύρια φυλακή της πόλης, όπου κρατούνταν φυλακισμένοι ανεξαρτήτως φύλου ή λόγου καταδίκης. Και στις δύο πλευρές των τειχών προστέθηκαν νέα κτίσματα, για να καλύψουν τις ανάγκες αυτού του νέου ρόλου του φρουρίου.

Το Γεντί Κουλέ έγινε διαβόητο λόγω της φυλάκισης εκεί πολιτικών κρατουμένων επί Μεταξά, γερμανικής Κατοχής, αλλά και κατά τη μεταπολεμική περίοδο, από τον Εμφύλιο μέχρι τη δικτατορία. Παρέμεινε σε λειτουργία ως φυλακή μέχρι το 1989.

Οι καλλιτέχνες/ιδες Πάκυ Βλασσοπούλου, Κώστας Ρουσσάκης και Ana Vaz, παρουσιάζουν τα έργα τους σε διαφορετικές γωνιές του Γεντί Κουλέ, και με τον τρόπο τους αγγίζουν τη λειτουργία του ως φυλακής.

Το έργο της Βλασσοπούλου, I Have Seen the Moon Rise on Both the Left and Right side of the Sky είναι μια in situ εσωτερική και εξωτερική εγκατάσταση, που αναπτύσσεται σε τρεις διαφορετικούς χώρους του κτιρίου (στον διάδρομο της εισόδου, όπως και στο εσωτερικό και εξωτερικό μέρος του άνω αριστερά δωματίου), λειτουργώντας ως μελέτη της σωματικής και ψυχολογικής διάστασης της συνθήκης φυλάκισης.

Η γλυπτική παρέμβαση του Κώστα Ρουσσάκη με τίτλο Οι δύο ληστές: αγάπα στην αριστερή αυλή του κτιρίου είναι το ένα μέρος του τρίπτυχου έργου που παρουσιάζει στους εκθεσιακούς χώρους της κεντρικής έκθεσης της Μπιενάλε (μαζί με τον Πλησίον σου στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού και το Ως Εαυτόν στο Μέγαρο Μουσικής). Πρόκειται για μια μελέτη με θέμα τον άξονα του σταυρού, τον φορτισμένο συμβολισμό του, τα συνεπακόλουθα της κλίμακας ή τη δυνατότητα διαφυγής υπερπηδώντας τους ψηλούς τοίχους της φυλακής.

Η ταινία Ha Terra! της Ana Vaz στο Διδασκαλείο (στην αίθουσα διδασκαλίας των κρατουμένων) χρησιμοποιεί την τοποθεσία του Γεντί Κουλέ ως πλεονεκτικό σημείο θέασης, για να κοιτάξει την πόλη που απλώνεται από κάτω, θέτοντας ερωτήματα και αμφισβητήσεις για τα φιλμικά και αρχιτεκτονικά πανοπτικά, για τις χρήσεις της
γης, την αποικιοκρατία και τον έλεγχο.

*Επταπυργίου 130
Ωράριο λειτουργίας: Μέχρι 31 Μαρτίου: Δευτέρα, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, 08:30-15:30

Γενί Τζαμί*
Καλλιτέχνες: Alexandra Paperno

Στο Γενί Τζαμί, το έργο της Alexandra Paperno Abolished Constellations μιλά για αυθαίρετα συστήματα, συλλογικές ουτοπίες και επακόλουθες αποτυχίες, σε ένα κτίριο που αποκαλύπτει πολλά για την ιστορία της Θεσσαλονίκης. Σχεδιασμένο από τον Ιταλό αρχιτέκτονα του 19ου αιώνα Βιταλιάνο Ποζέλι ως τόπος λατρείας για τους Ντονμέδες της πόλης (εξισλαμισμένους Εβραίους που ακολουθούσαν τις διδαχές του ραβίνου του 17ου αιώνα Σαμπατάι Ζεβί, ο οποίος διατεινόταν ότι ήταν ο μεσσίας, αλλά εν τέλει ασπάστηκε το Ισλάμ, διατηρώντας όμως στοιχεία της εβραϊκής πίστης και των καμπαλιστικών δοξασιών), λειτούργησε μεταγενέστερα ως αρχαιολογικό μουσείο, ενώ για ένα διάστημα στέγασε πρόσφυγες από την ανταλλαγή πληθυσμών την περίοδο 1922-1925. Αυτές οι αλλαγές και μεταμορφώσεις μοιάζουν να διαψεύδουν τη βεβαιότητα της φαινομενικά τυχαίας επιλογής των αστεριών που σχηματίζουν τους αναγνωρισμένους αστερισμούς, αλλά και τις ιδιοτροπίες της εκάστοτε εποχής.

*Αρχαιολογικού Μουσείου 30
Ωράριο λειτουργίας: Παρασκευή και Σάββατο 10:00-15:00

Κήποι του Πασά*
Καλλιτέχνες: COYOTE

* Άνω Πόλη, Ελένης Ζωγράφου
Ανοιχτή πρόσβαση

Κείμενο κεντρικής έκθεσης

Η κεντρική έκθεση της 8ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, με τίτλο Being as Communion είναι ένας αναστοχασμός γύρω από το θέμα της συνύπαρξης· της συνύπαρξης με τους ανθρώπους δίπλα μας, αλλά και με το πέρα από το ανθρώπινο, με τα ζώα, τα δάση, τους κήπους της γης μας, με τις σκιές του παρελθόντος, τους νεκρούς και τις γενιές που θα ακολουθήσουν.

Η έκθεση επιχειρεί να ρίξει ένα αχνό φως που θα διαπεράσει τον καταιγισμό των καταστροφικών προβλέψεων και την ομιχλώδη αβεβαιότητα που βιώνουμε. Θέτει το ερώτημα, κατά πόσον μπορούμε να φανταστούμε νέες μορφές ύπαρξης, νέες διαδικασίες ζωής, αφού συνειδητοποιήσουμε όμως ότι αυτό είναι δυνατό μόνο υπό τον όρο της συνεργασίας.

Ανατρέχει σε καλλιτεχνικές πρακτικές του παρελθόντος, πρακτικές που οραματίζονται τρόπους συνεργασίας με τη γη, δημιουργούν ριζοσπαστικά παιδαγωγικά εργαλεία, πρωτοπορούν στον οικολογικό ακτιβισμό και διευρύνουν τον ορίζοντα των τρόπων συνύπαρξής μας. Τα σύγχρονα έργα προλέγουν πολλαπλές μορφές κοινωνίας: με το εύθραυστο παρελθόν της πόλης που φιλοξενεί την έκθεση, με τα δάση, με το έδαφος, με τους ανθρώπους δίπλα μας καθώς και άλλα είδη. Κατανοώντας το στοιχείο της απροσδιοριστίας, οι είκοσι οκτώ καλλιτέχνες, καλλιτέχνιδες και καλλιτεχνικές ομάδες που συμμετέχουν στην έκθεση διερευνούν, αμφισβητούν και δίνουν τις απαντήσεις τους. Οι απαντήσεις αυτές εμπεριέχουν ρήξεις, επιδιώκουν την αποκατάσταση της αδικίας και προσφέρουν δείγματα κατανόησης, στοργής και φροντίδας με τους καλλιτέχνες να οραματίζονται πολλαπλές μορφές οργάνωσης, διαβίωσης και αγάπης.

Η έκθεση Being as Communion μαρτυρά τις προκλήσεις που ενέχει η προσπάθεια να φανταστούμε εναλλακτικά μελλοντικά μονοπάτια για μια πόλη τόσο ριζωμένη στο παρελθόν. Η Θεσσαλονίκη, πόλη με ιστορία 3.000 ετών– ελληνιστική, ρωμαϊκή-βυζαντινή, οθωμανική, σύγχρονη–, με όλες τις στιγμές δόξας και τις αποτυχίες της, μας επιτρέπει να αποκτήσουμε μια ευρύτερη σύλληψη του χρόνου. Πώς μπορούμε να μιλήσουμε για τη συμβίωση, για τη σχέση μας με το μέλλον, σε περιβάλλοντα και πόλεις όπου έχει χαθεί σχεδόν κάθε ίχνος από τις «συνευρέσεις» του παρελθόντος;

Εντοπίζει συγγένειες με τα φαντάσματα της πόλης, επιδιώκοντας να συνυπάρξει μαζί τους και να αφηγηθεί ξανά τις ιστορίες τους. Καλεί σε μια επανεξέταση της συνύπαρξης ζώντων και νεκρών, αλλά και ανθρώπων-ζώων-δασών-φυτών που συγκροτούν το περιβάλλον μας. Η έκθεση ζητά από εμάς να σκεφτούμε πώς ο έμβιος κόσμος γύρω μας μάς κάνει να αισθανόμαστε, και πώς εμείς με τη σειρά μας επιδρούμε σ’αυτόν. Ο σκοπός; Στον χρόνο που έχουμε, να εκτιμούμε και να χαιρόμαστε τόσο τις τριβές όσο και τις χαρές της κοινής μας ζωής.

Η έκθεση Being as Communion αναπτύσσεται σε δέκα διαφορετικούς χώρους, που λειτουργούν ως μικρά εκθεσιακά κέντρα διάχυτα στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Κάθε χώρος συνδέεται με μια συγκεκριμένη περίοδο της ιστορίας της πόλης.

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Campus Novel, MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Διαβάστε επίσης:

Being as Communion: Η Κεντρική Έκθεση της 8ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης
8η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης: Το πρόγραμμα της φετινής διοργάνωσης