Ο Νοέμβριος μάς προσκαλεί σε ήσυχες στιγμές με ένα φλιτζάνι ζεστό ρόφημα και ένα καλό βιβλίο. Από τις ιστορίες που γεννιούνται μέσα στα ερείπια της Γάζας, μέχρι τις φωνές ενός δυστοπικού μέλλοντος στη Λατινική Αμερική, οι προτάσεις αυτού του μήνα μάς ταξιδεύουν σε κόσμους όπου η μνήμη, η γλώσσα και η ανθρώπινη αντοχή γίνονται πυξίδα.
Ένα βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα του Rachid Benzine (Ρασίντ Μπένζιν) που αναζητά το φως μέσα στο σκοτάδι του πολέμου.
Ανάμεσα στα ερείπια της Γάζας και στις κιτρινισμένες σελίδες βιβλίων, ένας ασπρομάλλης άντρας περιμένει. Περιμένει τι; Ίσως κάποιον που θα κοντοσταθεί για να τον ακούσει. Γιατί τα βιβλία που κρατάει στα χέρια του δεν είναι απλώς αντικείμενα – είναι σπαράγματα ζωής, θραύσματα μνήμης, τραύματα ενός λαού. Όταν ο νεαρός Γάλλος φωτογράφος στρέφει τον φακό του προς αυτόν τον, περιτριγυρισμένο από βιβλία, ηλικιωμένο Παλαιστίνιο, δεν ξέρει ότι σε λίγο θα διαβεί τις πύλες ενός άλλου κόσμου.
«Όμως, πίσω από κάθε βλέμμα, δεν υπάρχει μια ιστορία; Η ιστορία μιας ζωής. Η ιστορία ενός ολόκληρου λαού, κάποιες φορές», λέει ο βιβλιοπώλης. Έτσι, αρχίζει η παλαιστινιακή οδύσσεια ενός ανθρώπου ο οποίος επέλεξε ως καταφύγιο, αντίσταση και πατρίδα τις λέξεις. Από τη φυγή ως τη φυλακή, από την πολιτική στράτευση ως τη διάψευση των ελπίδων, από το θέατρο ως τον έρωτα, από τα παιδιά που βλέπει να μεγαλώνουν και να ζουν ως τα δράματα που του στερούν βίαια ό,τι αγαπά, η φωνή του μας οδηγεί μέσα απ’ τους λαβύρινθους της Ιστορίας και των μύχιων της ψυχής. Σε έναν κόσμο όπου οι βόμβες φαντάζουν να έχουν τον τελευταίο λόγο, αυτός ο άνθρωπος μας υπενθυμίζει ότι τα βιβλία είναι το μεγαλύτερο δώρο της ζωής – κι όχι για να ξεφεύγουμε από το πραγματικό, αλλά για να το βιώνουμε στην ολότητά του. Θαρρείς και, εν μέσω του χάους, ένας άνθρωπος που διαβάζει είναι η πιο ριζοσπαστική από όλες τις επαναστάσεις.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μια ευφυέστατα ψυχρή νουβέλα της Helen DeWitt (Έλεν Ντε Γουίτ) για την έννοια της υποκρισίας και τα όρια της ανηθικότητας.
Μία είναι η αγωνία της δεκαεπτάχρονης Μαργκερίτ: μην υποπέσει σε κάποια άκομψη συμπεριφορά. Οφείλει κανείς να αποδεικνύει ότι καταλαβαίνει ανά πάσα στιγμή τι επιτάσσει το καλό γούστο. Οφείλει να εξασκείται στον Μπαχ καθημερινά. Οφείλει να αγοράζει τα τουίντ υφάσματά του στη Σκωτία αλλά να τα ράβει στην Αγγλία. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο Λονδίνο, όλα τα δεδομένα της ζωής της Μαργκερίτ θα ανατραπούν. Θα μπορέσει να υπερασπιστεί τον εαυτό της με τα εφόδια που της πρόσφερε η maman; Πώς θα αντιμετωπίσει τους μεγαλοεκδότες της Νέας Υόρκης που ερίζουν για την ιστορία της;
«Ηmaman ήταν exigeante —δεν υπάρχει λέξη σαν τη γαλλική— σε θέματα πρωτοκόλλου. Το μεσημεριανό γεύμα, το απογευματινό τσάι και το δείπνο σερβίρονταν με κάθε επισημότητα. Παρουσία του πατέρα μου μιλούσαμε αγγλικά· αν ήμασταν οι δυο μας, γαλλικά».
Ένα ποιητικό μυθιστόρημα του Αντρές Μοντέρο (Andrés Montero) για τη μνήμη, την απώλεια και την επιστροφή.
Ένα μικρό νησί που δεν το δείχνουν καν οι χάρτες. Μια παλιά συμφωνία με τον διάβολο, ένα νεκροταφείο χωρίς νεκρούς και μια ταβέρνα σ’ ένα εγκαταλειμμένο πλοίο, όπου όλο το χωριό μαζεύεται για να μοιραστεί θρύλους και ιστορίες – ανάμεσά τους την ιστορία των δίδυμων αδερφών Γκαρσές, που ο ένας διάλεξε να μην αφήσει ποτέ το νησί κι ο άλλος έφυγε για να δει τον κόσμο. Το μυθιστόρημα ξεκινά –ή τελειώνει– όταν ο ένας από τους δύο, αυτός που έφυγε κάποτε με βάρκα, επιστρέφει μ’ ένα μικρό αεροπλάνο, και παγιδεύεται στο νησί για τις τέσσερις εποχές μιας χρονιάς με πανδημία. Ολόκληρο το νησί, κάθε γωνιά, κάθε κάτοικός του, γίνεται μια φωνή που λέει την ιστορία τους, καθώς τα δυο αδέρφια προσπαθούν να επικοινωνήσουν, να θυμηθούν, να πενθήσουν και να γιορτάσουν μαζί το παρελθόν.
Ένα σκοτεινό, λυρικό μυθιστόρημα του Μαξιμιλιανού Μπαριέντος (Maximiliano Barrientos) από τη σύγχρονη Λατινική Αμερική.
Μετά τη διάλυση της Βολιβίας και του κράτους δικαίου, οι ταξιαρχίες σφαγιάζουν η μία την άλλη για να πάρουν τον έλεγχο των ανατολικών επαρχιών Έπειτα από μια συμπλοκή που εκτυλίσσεται στο αγρόκτημά τους, δύο αδέρφια ξεφεύγουν από τους μπράβους του Στρατηγού, ενός διαβόητου πρώην αστυνομικού αξιωματικού που επιδίδεται σε πρακτικές κανιβαλισμού. Όταν επανέρχεται η τάξη -δεκαοχτώ χρόνια μετά την κατάλυση της δημοκρατίας- ιδρύεται το Έθνος των Κάμπα, επιβάλλοντας μια άγονη ειρήνη. Δύο μέλη των μυστικών υπηρεσιών είναι επιφορτισμενα με το κυνήγι των εγκληματιών πολέμου και, για να το πετύχουν, στρατολογούν έναν από τους αδελφούς, ο οποίος έχει πλέον ωριμάσει και έχει γίνει κυνικός. Μαζί ταξιδεύουν σε μια ερημωμένη περιοχή στο νότιο τμήμα της Σάντα Κρους, προκειμένου να εκδικηθούν. Με μια στεγνή, κυνική αλλά συγχρόνως λυρική πρόζα, το Στο σώμα μια φωνή αποτελεί ένα από τα λαμπρότερα δείγματα σύγχρονης λατινοαμερικανικής επιστημονικής φαντασίας, αποτυπώνοντας, τόσο με τον ρεαλισμό όσο και με το παραληρηματικό ύφος του, τη φυσικοποίηση της ακραίας βίας και τις επιπτώσεις της στη ζωή όσων επέζησαν.
- Μαρκ Νέπο – Το βιβλίο της αφύπνισης (Εκδόσεις Key Books)
Βιβλίο του Μαρκ Νέπο (Mark Nepo) που σε καθοδηγεί να μεταμορφώσεις τη ζωή σου μια μέρα τη φορά.
Ο Mark Nepo μας προσκαλεί, μέσα από ένα βιβλίο που έχει αγαπηθεί σε όλο τον κόσμο, να ξαναβρούμε τη ζωντάνια και τη χαρά της ζωής. Το βιβλίο της αφύπνισης δεν είναι απλώς ένα ημερολόγιο στοχασμών∙ είναι ένας καθημερινός σύντροφος ψυχής, η έμπνευση να ζούμε πιο συνειδητά, να αντλούμε δύναμη από τις δυσκολίες και να ανακαλύπτουμε την ομορφιά που κρύβει η κάθε μέρα. Με απλό και ποιητικό λόγο, ο Nepo μιλά για την αγάπη, τη φιλία και το πνεύμα, ενθαρρύνοντάς μας να παραμένουμε ανοιχτοί και ερωτευμένοι με τη ζωή. Κάθε κείμενο συνοδεύεται και από μια μικρή άσκηση που εκπλήσσει, αφυπνίζει και οδηγεί σε μια νέα θέαση της καθημερινότητάς μας. Η ανάγνωση Του βιβλίου της αφύπνισης είναι μια αξέχαστη, απολαυστική εμπειρία. Μια εμπειρία που μπορεί να οδηγήσει αργά και σταθερά στην εσωτερική μεταμόρφωσή μας. Μια μέρα τη φορά…
***
Κάθε ένα από αυτά τα βιβλία, με τον δικό του τρόπο, μάς καλεί να σταθούμε λίγο πιο ήσυχα απέναντι στον κόσμο — να ακούσουμε τις ιστορίες που ψιθυρίζουν οι άνθρωποι, οι τόποι και ο χρόνος. Ο Νοέμβριος, με τη μελαγχολία και τη γαλήνη του, είναι η ιδανική εποχή για να χαθούμε στις σελίδες τους και να θυμηθούμε πως η ανάγνωση δεν είναι φυγή, αλλά επιστροφή — σε ό,τι πιο ανθρώπινο έχουμε.
Κεντρική εικόνα θέματος: John Whistler (British, 1830 – 1897), photographer [Two young women in open doorway, one seated and one standing reading a book], about 1855–1865 | Salted paper print | Image: 23.7 × 21.9 cm (9 5/16 × 8 5/8 in.), Mount: 30.2 × 25.2 cm (11 7/8 × 9 15/16 in.) | The J. Paul Getty Museum, Los Angeles, 90.XM.19.12, via getty.edu (Public Domain)