Η έκθεση 39 Σταθερές Όψεις παρουσιάζει 39 υδατογραφίες της Κατερίνας Ατταλίδου που δημιουργήθηκαν από το 2015 ως και το 2018 εκ του φυσικού, με τοπία ως επί το πλείστον αλλά όχι μόνο.
Αυτοί είναι κάποιοι τίτλοι υδατογραφιών από τοπία της Κύπρου : Μεγάλη Τετάρτη στον κήπο της Νίκης με το περιστέρι της, άνθη από την κιτρομηλιά και κυπριακές τουλίπες, Βαρώσι, περιμένοντας την Ανατολή της Πανσελήνου, Άγιος Φίλωνας Καρπασίας, Η Πασιήαμμος το μεσημέρι, Το παλιό τελωνείο στο Περιστέρι, Καρπασία, οι Κλείδες από τα Λιμανούθκια, Ο Πενταδάχτυλος από τον Άγιο Ευλάλιο με τη δύση, Τελευταία μέρα του Ιούλη, μεσημέρι, η Μεσαορία καίει ολόχρυση, το Τρόοδος στο βάθος μπλεδίζει άυλο, Ο Πενταδάχτυλος, το βουνό μου, από τον Κορμακίτη, απόγευμα, η θάλασσα χαϊδεύει τα άκρα του.
Θα εκτεθούν συνάμα και υδατογραφίες από τον ευρύτερο ελληνικό χώρο από μέρη που επισκέφτηκε η εικαστικός ειδικά για να τα ζωγραφίσει : Ο Βόλακας με βροχή, Τήνος, Πρωινό στο καφενείο του χωριού, Καλαμωτή, Χαραγμένος σχίνος στάζει μαστίχα στο ασπρόχωμα, Ο ναός της Δήμητρας και το εκκλησάκι του Άι Νικόλα κάτω από τον Άι Λια και τον Ζα – Νάξος, Ο κόσμος από την ταράτσα της κυρίας Αγαπίας, Αστραχάν, Ανάφη, Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου, δέος, τζιτζίκια, Επιστροφή στο Καμίνι της Ύδρας. Αλλά και: Η Μυτιλήνη από το Αϊβαλί και Σμύρνη.
«Ζωγράφος, αυτός δηλαδή που καλείται να καταγράψει τη ζωή, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος πρωτίστως οφείλει ν’ αμφισβητεί. Ν’ αμφισβητεί και ν’ αμφιβάλλει. Δεν έχει κανένα νόημα για μένα σήμερα μια τέχνη εντυπωσιακή. Μ’ ενδιαφέρει μια τέχνη ταπεινή. Εύθραυστη, ίσως. Που να έχει ωστόσο μέσα της σταλαγμένο όλο το αναγκαίο θάρρος για να κουβαλήσει μιαν αλήθεια. Με μια φροντίδα σχεδόν χειρωνακτική. Η ουσία της τέχνης μπορεί να υπάρχει ή να μην υπάρχει σε κάθε τεχνοτροπία. Χρειάζεται προσοχή. Δεν αναφέρομαι μονάχα στη δεξιοτεχνία. Δεξιοτεχνία υπάρχει, και θα υπάρχει πάντα γύρω μας. Λείπει ωστόσο συχνά κάτι αληθινά πολύτιμο : απουσιάζει η ανθρώπινη ψυχή. Απουσιάζει το βάθος και το εκτόπισμα που μόνον η ανθρώπινη ψυχή μπορεί να προσφέρει σε κάθε έργο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Οι υδατογραφίες ζητούν από μένα να εργαστώ εκ του φυσικού, στοιχείο που συναντά και μια προσωπική ανάγκη. Η τεχνική των υδατογραφιών μου είναι συχνά λιτή. Το τοπίο γύρω, όταν ζωγραφίζει κανείς εκ του φυσικού, αλλάζει διαρκώς. Το τοπίο φεύγει. Χρειάζεται μια δεξιοτεχνία για να μπορέσει ν’ αποδώσει κανείς όλες αυτές τις αλλαγές του τοπίου που συμβαίνουν καθώς ζωγραφίζει. Είναι πολλά τα ζητήματα με τα οποία αναμετριέσαι κάθε φορά.»
Κατερίνα Ατταλίδου
Η Κατερίνα Ατταλίδου ζει και δουλεύει στη Λευκωσία της Κύπρου και έχει εκθέσει στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Διδάσκει στο πρόγραμμα Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Λευκωσίας.
