Θεσσαλονίκη, παραμονή πρωτοχρονιάς 1930. Δυο μεσήλικες γυναίκες προσκαλούν στο κατάστημα, στο οποίο και κατοικούν, ένα γειτονικό τους ζευγάρι και ένα μακρινό συγγενή για την αλλαγή του χρόνου. Στην παρέα προσέρχονται μια έφηβη και δύο στρατιώτες.
Η βραδιά, όμως, όπως εξελίσσεται, κάθε άλλο παρά γιορτινή διάθεση αποπνέει.
Με φόντο την πολυπολιτισμική Θεσσαλονίκη λίγο πριν το ξέσπασμα του ΙΙ Παγκοσμίου Πολέμου και τις καταστροφικές αλλαγές που έρχονται, οι ήρωες, σε κρίσιμη στιγμή της ζωής τους, ο καθένας για τους λόγους του, προσέρχονται να «συναναστραφούν»… Κυρίως για να μην είναι μόνοι. Όχι για να είναι μαζί…
Η γιορτή είναι η πρόφαση. Η αφορμή για τη συγκέντρωση -γεγονός που δεν τους αφορά άμεσα και που οι περισσότεροι αγνοούν- φέρνει τα οκτώ πρόσωπα αντιμέτωπα με όσα αποκαλύπτει το παράξενο αυτό ρεβεγιόν. Απέναντι σε γεγονότα, μυστικά και ψέματα που δεν ήξεραν και δεν προκάλεσαν.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ αλήθειας και προσποίησης, πραγματικότητας και αυταπάτης, προκαλούν μία ασφυκτική αβεβαιότητα που τους αφήνει ανυπεράσπιστους. Ανάμεσά τους ο θάνατος εναλλάσσεται με τη ζωή, συγχέοντας τα σημαντικά με τα ασήμαντα, τα υπαρξιακά με τα καθημερινά.
Παρόλ’ αυτά, τα πρόσωπα «…..στο τέλος χωρίς να το επιζητούν, χωρίς καμία πρόθεση να συνεννοηθούν, θα μιλήσουν σχεδόν την ίδια γλώσσα και η κοινή τους κατάσταση, άσχετα με την αιτία που την προκάλεσε στο καθένα, σαν κοινή μοίρα, τολμώ να πω, θα τα συνδέσει περισσότερο από έναν διάλογο ή μια οποιαδήποτε συμπαράσταση. Και ίσως για τον θεατή, όχι για τα ίδια, εδώ να καταφαίνεται, τελικά η μοναξιά τους» (Λούλα Αναγνωστάκη, 1967).
Η παράσταση
Με αιχμές για τα κοινωνικά, πολιτικά, συλλογικά αλλά και προσωπικά αδιέξοδα του σύγχρονου κόσμου (μοναξιά, έλλειψη επικοινωνίας, οικουμενικότητα, φόβος, δικαιοσύνη, τραύμα, ήττα, ενοχή), τολμηρές και σήμερα επίκαιρες όσο ποτέ, με σιωπές και εμπνευσμένους διαλόγους που συχνά ακκίζονται ανάμεσα στο ρεαλισμό και την ποίηση, το κείμενο αυτό, όπως άλλωστε σύσσωμο το θεατρικό έργο της Λούλας Αναγνωστάκη που διατρέχει την μεταπολεμική Ελλάδα, καθρεφτίζει την βαθιά αγωνία της νεοελληνικής κοινωνίας τόσο στην καθημερινότητα όσο και απέναντι στην ιστορία της.
Γραμμένο πριν μισό περίπου αιώνα, το επιδραστικό αυτό κείμενο εμπνέει μια σκηνοθέτιδα της νέας γενιάς, την Ανδρονίκη Χριστάκη που με τη σύμπραξη πολύτιμων συνεργατών θα παρουσιάσει στο κοινό της Ελευσίνας.
Η Συναναστροφή θα πραγματοποιήσει την πρεμιέρα της τη Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2017, στα Αισχύλεια 2017, Παλαιό Ελαιουργείο, Ελευσίνα.
Η παράσταση θα ταξιδέψει σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας καθώς και του εξωτερικού, ενώ τον Οκτώβριο, μετά από πρόσκληση του ΚΘΒΕ, θα παρουσιαστεί στη Θεσσαλονίκη για 10 παραστάσεις (Βασιλικό Θέατρο, πρεμιέρα 6 Οκτωβρίου 2017).
Συντελεστές:
Συγγραφέας: Λούλα Αναγνωστάκη
Σκηνοθεσία: Ανδρονίκη Χριστάκη
Σκηνικά: Αναστασία Αρσένη
Κινησιολογία: Αγγελική Στελλάτου
Μουσική: Κωνσταντίνος Β
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Παραγωγή: ΕΩΣ- ΑΜΚΕ
Βασικοί ηθοποιοί: Αγγελική Παπαθεμελή, Νάνα Παπαδάκη, Σπύρος Φωκάς, Δημήτρης Αλεξανδρής, Αμαλία Νίνου, Βαγγέλης Ζάπας και Βαγγέλης Ψωμάς.
