Ένας ψωνισμένος σκηνοθέτης, μία φτασμένη ηθοποιός/τραγωδός, ένας αγχωτικός βοηθός παραγωγής, ένας ήρεμος τεχνικός σκηνής, μία άπειρη νέα ηθοποιός και ένας σούπερ σταρ του ελληνικού πενταγράμμου.

Αλλοπρόσαλλοι χαρακτήρες, αταίριαστοι μεταξύ τους, συναντιούνται στο σημείο μηδέν, στην έναρξη των ΟΛΩΝ, μέσα σε ένα θέατρο, για να γυρίσουν ένα διαφημιστικό σποτ για την Ελλάδα.

Λατρεύω να βλέπω ετερόκλητους χαρακτήρες να εγκλωβίζονται στον ίδιο χώρο, απολαμβάνω να τους βλέπω να φτάνουν στο σημείο χωρίς επιστροφή, εκείνο το σημείο όπου πέφτουν οι μάσκες και φανερώνεται η αλήθεια του καθενός.

Πού κολλάνε όλα αυτά με την κωμωδία;

Κάθε κωμικός που σέβεται τον εαυτό του θα σας πει ότι η πραγματική κωμωδία έχει τεράστιες δόσεις δράματος μέσα της. Ειδικά στις μέρες μας, όπου πια η κωμωδία είναι τραγική και το τραγικό είναι το σύνηθες.

Συνηθισμένοι να γελάμε με τα χάλια μας αλλά ποτέ να μην κάνουμε κάτι για αυτά, μέχρι που πήραμε χαμπάρι ότι τελικά το να γελάς με τα χάλια σου δεν έχει και τόσο πλάκα. Επίσης, πλέον είναι γραφικό το οτιδήποτε.

Κουράστηκε ο κόσμος να ακούει και να διαβάζει τα ίδια και τα ίδια, άλλοτε με περισσό στόμφο και πάθος, άλλοτε αδιάφορα και κυνικά, άλλοτε με μένος και άλλοτε με τρυφερότητα. Ειπώθηκαν και ακούστηκαν τα πάντα.

Οπότε τι πάμε να πούμε εμείς;

Μέσα από το αρχικό κείμενο κάπως συναντηθήκαμε σωστά, αληθινά, ο καθένας και η καθεμία με τα δικά του χιλιόμετρα Ελλάδας.

Συναντηθήκαμε σωστά και θελήσαμε να πούμε τα ίδια αλλιώς.

Βασικά να πούμε και κάτι έξτρα.

Να τραβήξουμε και τον κόσμο πάνω στην σκηνή.

Με μία καινούργια κατανόηση, μεταξύ μας, συνωμοτικά.

Ποια είναι αυτή;
Τι είναι αυτό το έξτρα που θέλουμε να μοιραστούμε;

Δεν είναι κανένα μυστικό, δεν είναι φίλτρο μαγικό ούτε αρχαία σοφία.

Είναι μία απλή παραδοχή -που εμένα μου πήρε 40 χρόνια να εμπεδώσω- πώς:

Όσο ιερό είναι να πολεμάς τα σκοτάδια
Άλλο τόσο χρειάζεται να είσαι αυτός που κάπου βλέπει και λίγο φως.
Αλλιώς κερδάει συνέχεια το σκοτάδι.

Η Άννα, η Δανάη, ο Χάρης, ο Δημήτρης και ο Άλκης, μαζί με εμένα και με την καθοδήγηση της Σοφίας… νομίζω στις πρόβες είδαμε λίγο φως.

Και τώρα θέλουμε να το χαρούμε και με κόσμο!

Photo Credit: Μάριος Θεολόγης, Math Studio

Διαβάστε επίσης:

Το Σποτ, του Ζήση Ρούμπου σε σκηνοθεσία Σοφίας Πάσχου στο Θέατρο Γκλόρια