Ο γιος της Μαίρη Μπέριτζ, ο Γκράχαμ, παρουσίαζε σημάδια αυτισμού ήδη από τη γέννησή του. Ωστόσο, χρειάστηκαν περισσότερα από εφτά χρόνια για να διαγνωστεί επισήμως. Η Μπέριτζ θεωρεί πως αυτό έγινε επειδή επικρατεί μια εξαιρετικά απλοποιημένη προσέγγιση μιας, κατά τα άλλα, περίπλοκης πάθησης, επειδή υπάρχουν πολλά στερεότυπα γύρω από αυτήν και επειδή οι άνθρωποι δυσκολεύονται να μιλήσουν σχετικά με τον αυτισμό ανοιχτά.
Όπως τονίζει: «Υπάρχει τόσος φόβος σχετικά με τον αυτισμό που οι άνθρωποι δεν θέλουν να αναφερθούν σε αυτόν. Δεν θέλουν να τον προτείνουν [ως πιθανή πάθηση] εκτός κι αν πιστεύουν ότι είναι 100 τοις εκατό αλήθεια. Λένε “Ω, το παιδί σου είναι απλά αλλόκοτο”… αλλά πιστεύω ότι αυτό είναι κρίμα, γιατί όσο νωρίτερα το μάθεις, τόσο το καλύτερο».
Η Μπέριτζ αφιέρωσε περισσότερα από πέντε χρόνια στο να συγκεντρώσει φωτογραφίες νέων ανθρώπων με αυτισμό, προκειμένου να καταπολεμήσει τις παρανοήσεις που αφορούν το συγκεκριμένο ζήτημα.
Στο βιβλίο που δημιούργησε, με τίτλο “Visible Spectrum: Portraits from the World of Autism”, τα μοντέλα της έχουν ποικίλες εμπειρίες και πλούσιες σχέσεις. Σε αρκετές από αυτές παρουσιάζονται τα ταλέντα και τα ενδιαφέροντά τους, αλλά και απλές, καθημερινές σκηνές της ζωής τους, ενώ η φωτογράφος έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στο να αποφύγει στερεότυπα, όπως το ότι έχουν εμμονές με συγκεκριμένα ενδιαφέροντα ή ότι όλοι είναι ιδιοφυίες.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Όπως αναφέρει η ίδια η φωτογράφος: «Υπάρχουν πολλά στερεότυπα και μπορεί να υπάρχει μια δόση αλήθειας σε μερικά από αυτά. Οι αυτιστικοί άνθρωποι πράγματι περνούν πολύ χρόνο μέσα στο κεφάλι τους… Αλλά μπορούν επίσης να είναι πολύ κοινωνικοί. Και τους αρέσει να έχουν φίλους και στους περισσότερους αρέσει να αλληλεπιδρούν με άλλους ανθρώπους. Μπορεί να μην θέλουν να αλληλεπιδράσουν με πολλούς ανθρώπους μαζί ή μπορεί να μην θέλουν να αλληλεπιδράσουν με ανθρώπους που δεν γνωρίζουν καλά. Αλλά η ιδέα ότι απλώς δεν τους ενδιαφέρει να είναι κοινωνικοί, δεν είναι καθόλου αληθινή».
Ακριβώς αυτή η διπλή πραγματικότητα είναι ανάμεσα σε παρόμοια θέματα τα οποία πραγματεύεται το έργο της Μπέριτζ.
Σύμφωνα με τη φωτογράφο, η κοινότητα των αυτιστικών ανθρώπων ελπίζει πως η κοινωνία θα μπορέσει να μεταβεί από την απλή «ευαισθητοποίηση», στην «ευαισθητοποίηση, αποδοχή και ενίσχυση».
Επιπρόσθετα, το βιβλίο της περιλαμβάνει κείμενα των μοντέλων της και των οικογενειών τους. Μια συγκινητική συνεισφορά υπήρξε αυτή του Will ο οποίος, μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο, έγραψε στους φίλους και στην οικογένειά του: «Αυτή ήταν μια πολύ μεγάλη και, ενίοτε, πολύ δύσκολη διαδρομή. Θα ήταν αμέλεια να μην αναγνωρίσω ότι η πάλη μέσα σε χρόνια με αυτισμό και με εμένα να είμαι ο εαυτός μου δεν ήταν εύκολη για οποιονδήποτε με γνώριζε, κυρίως για τη μητέρα μου».
Πηγή: CNN Style
Photo Credit: Mary Berridge | Πηγή: maryberridge.com
