«Το καθημερινό τραγούδι του απείρου» είναι ένα έργο, όπου ο γυναικείος λόγος πρωτοστατεί. Οι μονόλογοι μίας ανερχόμενης ηθοποιού και μίας γυναίκας εθισμένης στο αλκοόλ περιπλέκονται και δημιουργούν ένα διαχρονικό διάλογο με φόντο τα όνειρα και τις ανησυχίες τους. Το Μπάγκειον Ξενοδοχείο -ένας χώρος που στο παρελθόν αποτέλεσε πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών- ανοίγει τις πόρτες του και υποδέχεται τη Θεατρική Ομάδα Loxodox. Το έργο «ηχεί» στα αυτιά των θεατών – επισκεπτών της αίθουσας χορού σαν ένα καθημερινό τραγούδι προς τα μύχια της ψυχής και τους απελευθερώνει.

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Ο κόσμος του κινηματογράφου για μια ηθοποιό που ψάχνει εναγωνίως μια δεύτερη ευκαιρία και το ασφυκτικά αποστειρωμένο περιβάλλον της προτεσταντικής εκκλησίας για την γυναίκα ενός εφημέριου, είναι οι δυο ιστορίες που συνυφαίνονται και αποτελούν το σώμα της παράστασης που φτιάξαμε,  εμπνεόμενοι από δυο ραδιοφωνικούς μονόλογους του Alan Bennet. Ίσως αυτό που καθιστά σύγχρονο το θέμα και υπό μία έννοια «τωρινό», είναι ο αμιγής γυναικείος λόγος που ψάχνει χώρο να αναπνεύσει, εντός ενός προκαθορισμένου πατριαρχικού ορίου, ενός κλοιού απαξίωσης, χειραγώγησης και στερεοτύπων.

Θα μπορούσαμε να σταματήσουμε εδώ, γράφοντας πως αυτό είναι το θέμα και η υπόθεση. Όμως, υπάρχει και η καθημερινή τραγωδία της ζωής, που γίνεται τραγούδι εσώτερο, τραγούδι διαφυγής των ηρωίδων με ένα αισιόδοξο πέταγμα προς το άπειρο. Εκεί όπου κανείς δεν δεσμεύεται από κανέναν και τίποτα.

Αλκίνοος Δωρής

Ταυτότητα Παράστασης:

«Το καθημερινό τραγούδι του απείρου»

Είδος: Κοινωνικό/Κωμωδία

Διάρκεια: 85 λεπτά

Σκηνοθεσία-δραματουργία: Αλκίνοος Δωρής
Φωτισμοί: Θωμάς Οικονομάκος
Σκηνικά: Δημήτρης Ταμπάκης
Κοστούμια: Loxodox
Make-up – Styling: Σίσσυ Πετροπούλου
Ηθοποιοί: Μαρίζα Θεοφυλακτοπούλου, Κατερίνα Ρουσιάκη, Δήμητρα Σπανούλη
Φωτογραφίες-Τρέιλερ: Δημήτρης Ταμπάκης – Loxodox
Επικοινωνία – δημόσιες σχέσεις: Δέσποινα Ερρίκου- Ράνια Παπαδοπούλου
Παραγωγή: Θεατρική Ομάδα Loxodox