Την έκθεση επιμελείται η ιστορικός τέχνης, Λουΐζα Καραπιδάκη με ιστορικό σύμβουλο τον διδάκτορα Ιστορίας ΑΠΘ, Αρχειονόμο στην Κεντρική Υπηρεσία των ΓΑΚ, Γιάννη Ν. Γκλαβίνα και με την συμβολή του ιστορικού, Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Haverford (PEN, USA) Αλέξανδρου Κιτροέφ.

Μέσα από σπάνιο αρχειακό υλικό, με σύνολο εκθεμάτων που ξεπερνά τα 300, η “Ώρα της Ελλάδας” επιχειρεί να αναδείξει την απήχηση στις ΗΠΑ της νίκης της Ελλάδας στην αρχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, φωτίζοντας, παράλληλα, τη σημαντική συνδρομή των Αμερικανών στην επούλωση των δεινών του πολέμου. Η ιδιωτική συλλογή του ομογενούς Gregory Pappas, η οποία εκτίθεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και απαρτίζεται από εκατοντάδες αντικείμενα (εφημερίδες, περιοδικά, γελοιογραφίες, φωτογραφίες, αφίσες κ.ά.) αποτελεί προϊόν πολυετούς και εκτενούς προσωπικής έρευνάς του, στην οποία τον παρακίνησε η οικογενειακή του ιστορία. Για την συγκεκριμένη έκθεση, το υλικό της συλλογής Pappas εμπλουτίστηκε και συμπληρώθηκε με σχετικά τεκμήρια από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, ώστε να αναδειχθούν καλύτερα οι σχέσεις των λαών Ελλάδας και Αμερικής εκείνη την εποχή.

Η 28η Οκτωβρίου 1940 υπήρξε γεγονός που ένωσε τον ελληνικό λαό ενώ συνέβαλε στη δημιουργία δεσμών αποδοχής και σεβασμού για όλους τους Έλληνες εκ μέρους των Συμμάχων. Στην περίπτωση των ΗΠΑ, η ευρύτερη κοινή γνώμη επηρεάστηκε από το γεγονός της επίθεσης ενός τεράστιου στρατού εναντίον μιας μικρής, ουδέτερης, χώρας που, παρά την συντριπτική διαφορά των αριθμών, αντέδρασε, αμύνθηκε, αντεπιτέθηκε και νίκησε. Από την στιγμή της Ιταλικής εισβολής το 1940 και τη σθεναρή αντίσταση που πρόβαλε η Ελλάδα ως τη γερμανική εισβολή το 1941 και την επακόλουθη κατοχή, τα ΜΜΕ, ο επιχειρηματικός κόσμος, το Χόλιγουντ και ο μέσος Αμερικανός συμπαραστάθηκαν στον αγώνα του ελληνικού λαού.

Η στάση των Αμερικανών πολιτών ήταν προφανώς αποτέλεσμα της απεικόνισης των Ελλήνων από τα ΜΜΕ ως ηρωικών μαχητών, που πιστοί στις αξίες του αρχαιοελληνικού παρελθόντος υπερασπίζονταν με κάθε κόστος την ελευθερία, την στιγμή που οι δυνάμεις του Άξονα προήλαυναν στην Ευρώπη και η μία χώρα μετά την άλλη συνθηκολογούσε. Αυτό που προέκυψε λοιπόν από την 28η Οκτωβρίου 1940 και διήρκεσε σε όλη την περίοδο της εχθρικής κατοχής δεν ήταν απλώς η οργάνωση δράσεων ανθρωπιστικής βοηθείας.

Ήταν η μεταστροφή της αμερικανικής κοινής γνώμης υπέρ των Ελλήνων -είτε μεταναστών στις ΗΠΑ, είτε ηρωικών μαχητών της πατρίδας τους- που χρωμάτισε το αόρατο, συναισθηματικό νήμα που μόλις είχε δημιουργηθεί ανάμεσα στους δύο λαούς, Ελλάδας και Αμερικής, και διαπερνούσε όλες τις άλλες εκδηλώσεις υποστήριξης και συμπαράστασης. Αυτό το συνδετικό, συναισθηματικό νήμα ξετυλίγεται στην έκθεση «H Ώρα της Ελλάδας».