Για το Σαββατοκύριακο που μας έρχεται το CultureNow συγκέντρωσε τέσσερις προτάσεις βιβλίων για να σας κρατήσουν συντροφιά.

4 βιβλία για αυτό το Σαββατοκύριακο

Ο Γυρισμός, Βικτόρια Χίσλοπ (Εκδόσεις Ψυχογιός)

Ο ισπανικός εμφύλιος και η δικτατορία του Φράνκο, η εποχή του Λόρκα και της Πασιονάρια, η βία και η προσφυγιά, οι ταυρομαχίες και το φλαμένκο ζωντανεύουν γλαφυρά σε αυτή την ιστορία απώλειας και ελπίδας, σύγκρουσης και αγάπης – δηλαδή, ιστορία ζωής.

Η Σόνια Χέινς, κόρη του Τζακ και της Μέρι, ξέρει πως η μητέρα της καταγόταν από την Ισπανία, αλλά δεν πρόλαβε ποτέ να τη γνωρίσει καλά, καθώς την έχασε σε πολύ νεαρή ηλικία από σκλήρυνση κατά πλάκας. Όταν τα τριακοστά πέμπτα γενέθλια της καλύτερής της φίλης, Μάγκι, φέρνουν τις δύο γυναίκες σε ένα ταξίδι γιορτής και χορού στη Γρανάδα, η τύχη –ή η μοίρα– θα οδηγήσει τα βήματα της Σόνια σε ένα καφέ που ξυπνάει μέσα της κάποια λανθάνουσα μνήμη και σε μια γνωριμία που θα της ανοίξει διάπλατα τις πόρτες προς το πολύπαθο παρελθόν της πατρίδας της μητέρας της, ίσως όμως και προς το δικό της μέλλον…

Ο λίθος της τρέλας, Μπενχαμίν Λαμπατούτ (Εκδόσεις Δώμα)

Από τον Χ. Φ. Λάβκραφτ στον Φίλιπ Κ. Ντικ, και από τον Ντάβιντ Χίλμπερτ στον Κουρτ Γκαίντελ και τη θεωρία του χάους, ο Μπενχαμίν Λαμπατούτ αναμετριέται με την επιστροφή των δαιμόνων του ανορθολογισμού σ’ έναν κόσμο που μοιάζει να έχει καταστεί αμετάκλητα ακατανόητος.

Τα τερατουργήματα και τα θαύματα της επιστήμης και της τεχνολογίας μάς παραλύουν· παλεύουμε να κρατηθούμε στην επιφάνεια παρά τα βίαια κύματα που σπρώχνει ασταμάτητα κατά πάνω μας η κοινωνική οργή· οι πολιτικά και οικονομικά ισχυροί απαιτούν την υποταγή μας· οι εταιρείες που είχαν υποσχεθεί «να μην κάνουν ποτέ κακό» μάς κατα­σκοπεύουν και μας παρακολουθούν μ’ ένα σμήνος αλγο­ρίθμων. Κι εμείς τρέμουμε, όπως θα τρέμαμε αν βλέπαμε το κεφάλι ενός μυθολογικού πλάσματος να αναδύεται από τα νερά και να καταργεί τις κατη­γορίες της σκέψης μας, και λαχταρούμε την ασφάλεια του παρελθόν­τος. Αναγκαζόμαστε να στραφούμε προς τα μέσα μας, να κλείσουμε τα μάτια και να προσευχηθούμε να μας προσπεράσει το τέρας, να μη μας καταβροχθίσει το βλέμμα του, να μας αφήσει να τουρτουρίζουμε έντρομοι μες στην ασφάλεια του εσωτερικού μας κόσμου. Θα θέλαμε ―θα το θέλαμε όσο τίποτα― να διώξουμε το τέρας, να το ξαποστείλουμε πίσω στην κόλαση απ’ την οποία ξεπήδησε. Αλλά δεν το μπορούμε.

Η σκηνή των μεγάλων ονείρων, Μόνικα Γκουτιέρες (Εκδόσεις Μεταίχμιο)

Οι καλύτερες ιστορίες αρχίζουν αφού πέσει η αυλαία.

Μετά την επιτυχία του Βιβλιοπωλείου των μικρών θαυμάτων, η Monica Gutierrez επιστρέφει με ένα μυθιστόρημα γεμάτο μαγεία και αγάπη για τον κόσμο του θεάτρου, το βιβλίο «Η σκηνή των μεγάλων ονείρων».

Ο Μαξ Μπόρχες, θεατρικός σκηνοθέτης στη Βαρκελώνη, διευθύνει έναν μικρό, εκκεντρικό θίασο. Την ημέρα της πρεμιέρας του Μάκβεθ, ο Μαξ βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Όλα φαίνεται να πηγαίνουν στραβά, ενώ κανονικά αυτή θα έπρεπε να είναι η μέρα του θριάμβου του: οι μάγισσες παραείναι όμορφες, το στέμμα του βασιλιά έχει σπάσει, και ο Μάκβεθ αναδίδει μια ύποπτη μυρωδιά ουίσκι. Όπως όμως του θυμίζει συχνά η πανέξυπνη βοηθός του, η Έλσα Σολέρ, η παράσταση πρέπει πάντα να συνεχίζεται…

Γενικό άσμα, Πάμπλο Νερούδα (Εκδόσεις Gutenberg)

«Μια τρομερή κραυγή ελευθερίας και χειραφέτησης» (Le Monde) από τον «μεγαλύτερο ποιητή του 20ού αιώνα» (Gabriel Garcia Márquez). Το «Γενικό Άσμα» χάρισε στον Πάμπλο Νερούδα το Νόμπελ Λογοτεχνίας του 1971.

Ο ποιητής άρχισε να το γράφει το 1948, κυνηγημένος από το καθεστώς της Χιλής και συνόψισε σε αυτό την ιστορία της χώρας του και ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής, καθώς και τους πόθους του λαού του σε δύσκολους καιρούς. Το είχε ολοκληρώσει όταν, επιστρέφοντας στην πατρίδα του, γνώρισε τη Δανάη Στρατηγοπούλου, τραγουδίστρια, μουσικό, και καθηγήτρια ελληνικής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Χιλής, έγιναν φίλοι και της εμπιστεύτηκε τη μετάφραση του στα ελληνικά, μια μετάφραση που τιμήθηκε με βραβείο στη Λειψία.