Σ’αυτό το αρχαίο χώμα το μεστό από Ιστορία, τον χώρο που επέλεξε ο Πλάτων για την περίφημη Ακαδημία του και άλλοι πριν από αυτόν για να προσεγγίσουν την φιλοσοφία και το θείο (κατά την αρχαιότητα αποτελούσε τόπο λατρείας των Ερινύων, του Ποσειδώνα, της Αθηνάς, του Ελευθερέως Διονύσου και του Έρωτα αλλά και πύλη για τον Κάτω Κόσμο, από την οποία ο Οιδίπους, λυτρωθείς, κατέβηκε στον Άδη) θα δοθεί η τελευταία για το καλοκαίρι παράσταση σύγχρονου χορού ΣΥΝΘΕΣΗ ΓΙΑ ΕΞΙ ΣΩΜΑΤΑ.

Στον αρχαιολογικό αυτό χώρο, τον τόσο κοντά εκεί που χτυπά η καρδιά της πόλης, την Τρίτη 28 Ιουλίου, στις 20:45 οι συντελεστές της παράστασης θα χορέψουν για το κοινό, που μπορεί να προσέλθει με ελεύθερη είσοδο, κατά σειρά προτεραιότητας και για περιορισμένο αριθμό θέσεων λόγω των μέτρων ασφαλείας των απαραίτητων για την δημόσια υγεία.

Το έργο είναι της Αντωνίας Οικονόμου. Η αφετηρία του ως σύλληψη έγκειται στην ανάγκη των ανθρώπων να έρθουν και πάλι κοντά, έστω στον χώρο πρόβας. Έναν χώρο έρευνας, ασφάλειας και παρατήρησης έπειτα από αυτά που το σώμα βίωσε τους προηγούμενους μήνες. Στόχος των συντελεστών ήταν να ερευνήσουν πιθανούς νέους τρόπους και τόπους για να υπάρξουν μαζί στην σκηνή. Δραστηριοποιήθηκαν με κινητήρια δύναμη αυτήν την ανάγκη έτσι ώστε να φτάσει η έρευνα και η πρόβα να γίνουν ένα έργο που θα απευθυνθεί και προς τα έξω.

Έξι χορευτές συνυπάρχουν σε μια άδεια σκηνή, με ελάχιστα τεχνικά μέσα -η απολύτως αναγκαία παρουσία και ύπαρξη στη σκηνή αλλωστε ήταν πάντοτε οι ίδιοι – και το σώμα είναι το μοναδικό τους μέσο για να μοιραστούν με το κοινό τους κώδικες, τις εικόνες και τις στιγμές των κόσμων που δομήθηκαν κατά την δημιουργική διαδικασία.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

σε μια άδεια σκηνή.
Χωρίς εισόδους και εξόδους
αφού κανείς δεν εισέρχεται ή εξέρχεται.
“Ήχος”: πικάπ/γραμμόφωνο επί σκηνής
Οι ερμηνευτές
απαλλαγμένοι από εξωτερικούς τεχνικούς παράγοντες.
Πρόβα
Το κοινό. Οι παρατηρητές μίας παρατήρησης.
Σκηνικό : τα φυσικά τοπία,
στα οποία διαδραματίζεται η σύνθεση,
οι ιδιαιτερότητες τους και η ήδη
υπάρχουσα “αρχιτεκτονική” τους.
Η σκηνή (skēnḗ): ένας ορισμένος τόπος/χρόνος για δράση.

«…Χτίζεται το αλφάβητο για να μπορούν να ειπωθούν οι λέξεις. Εδώ όπου όλα ρέουν μα τίποτα δεν αλλάζει. Ένας χορός με το χώρο.»

* Υ.Γ: Η ύπαρξη σωμάτων σε έναν ορισμένο χώρο και χρόνο δημιουργεί την ανάγκη της επικοινωνίας.Επί σκηνής, έξι σώματα διαπραγματεύονται την συνύπαρξη και επικοινωνία μεταξύ τους και με το χώρο μέσα από μια βιωματική συνθήκη εν ώρα πρόβας, δημιουργίας και συγκέντρωσης . Μια συνεχής συνεννόηση που εισπνέει και εκπνέει.

Η χρονικότητα του δρώμενου γίνεται πλαστική με βάση το αναγκαίο και το στιγμιαίο. Ένα ανοιχτό πεδίο σε ανοιχτό χώρο. Μία σύμβαση, όπου η συνθετική ύπαρξη των σωμάτων και οι συν-θέσεις αυτών δεν δημιουργούνται με απόλυτη σταθερά την σωματική τους εγγύτητα. Ορίζονται όχι ως σημεία αλλά από την μεταξύ τους απόσταση, χωρίς να σταματούν να σημαίνουν.

«Χτίζοντας το “τώρα”. Ούτως ή άλλως το μέλλον παραμένει αχαρτογράφητο.»

Συντελεστές

Σύλληψη/ Σκηνοθεσία/ Χορογραφία: Αντωνία Οικονόμου
Μουσική: Γιώργος Κραββαρίτης
Βοηθός χορογράφου/ Οργάνωση προβών: Ξένια Ταμπούρλου
Στην σκηνή υπάρχουν: Ξένια Σταθούλη, Παύλος Λυκούδης, Ξένια Ταμπούρλου, Ορέστης Αλεξιάδης, Αντωνία Οικονόμου
Αρχιτεκτονικά σχέδια τοπίων: Νίκολα Κεχριμπάρη
Σχέδια τοπίων/κίνησης: Ζωή Κραββαρίτη
Κινηματογράφηση/Φωτογραφία: Γιάννης Νελσον Εσκίογλου
Φωτογραφίες/Βίντεο προβών: Μάριος Καλαμάρης, Ζωή Κραββαρίτη
Επικοινωνία: Αγλαΐα Παγώνα
Χώρος προβών: Project 8
Σύμβουλος Κειμένου: Ηλέκτρα Καρατζά