Πρόκειται για ένα από τα πολλά πολύπαθα κτίρια που υπήρξαν στο παρελθόν δείγματα ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής και συνδέθηκαν με την πολιτισμική ταυτότητα της πόλης και την ιστορική μνήμη των κατοίκων.

Το 1994, με απόφαση του ΥΠΠΟ, είχε χαρακτηρισθεί διατηρητέο, αλλά αντί να παραμείνει κινηματογράφος ή ένας χώρος πολιτισμού για την πόλη χρησιμοποιήθηκε για εμπορικές χρήσεις, από κατάστημα ηλεκτρονικών παιχνιδιών μέχρι πολυκατάστημα ειδών ένδυσης, την πρώτη δεκαετία του 2000.

Αποτέλεσμα της κακής πολύχρονης χρήσης ήταν να καταστραφούν σημαντικά στοιχεία της μοναδικής αρχιτεκτονικής του κτιρίου, που ανήκε στα χαρακτηριστικότερα του Μεσοπολέμου (Εξπρεσιονισμός, Art Deco) και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Λέανδρο Ι. Ζωΐδη και τους αδελφούς Χατζηνάκου το 1930.

Το ΥΠΠΟΑ θεωρεί ότι πολιτιστικοί χώροι ιστορικής σημασίας, όπως κινηματογράφοι, θέατρα, κ.ά, θα πρέπει να εξετάζονται κάθε φορά σε σχέση με τη σύνδεση των κτιρίων με την ιστορική μνήμη αλλά και την πολιτισμική ταυτότητα της πόλης.


Πηγή: culture.gr