Πάνω στη σκηνή του Στη μοναξιά των κάμπων με βαμβάκι (1987) είναι δύο – ο Ντήλερ και ο Πελατής: έχουμε ένα διάλογο. Είναι όμως ένας φιλοσοφικός διάλογος στο ύφος εκείνων του 18ου αιώνα, ή μήπως πιο απλά η είσοδος δύο κλόουν; Πιθανόν και τα δύο, συναρμοσμένα με μία ελευθερία γραφής τεράστια.

Η γλώσσα του είναι ένα όπλο, κι αυτοί εκεί οι δύο, που δεν μιάζουν να αγαπιούνται και πολύ, παλεύουν ο ένας εναντίον του άλλου με τις λέξεις· πρέπει ο καθένας να κάνει τον άλλο να βγάλει τα έντερά του, να τον σύρει στο δικό του πεδίο, ν’ αρνηθεί το πεδίο του άλλου, να μην παραδεχθεί ποτέ ότι βρίσκεται σε θέση αιτήματος, στερήσεως, κι ότι είναι φτωχός – κυρίως φτωχός από πόθους”. [Από το πρόγραμμα της παράστασης του Patrice Chereau (1987)].

Bernard-Marie Koltés

Ο Bernard-Marie Koltés, Γάλλος θεατρικός συγγραφέας, γεννήθηκε στο Μετζ το 1948. Νεαρός ακόμα έκανε μια πρώτη απόπειρα να ασχοληθεί με τη συγγραφή, αλλά τα εγκατέλειψε. Δεν πάτησε μάλιστα ούτε μια φορά στο θέατρο μέχρι τα είκοσι. Ταξιδεύει στον Καναδά και στις ΗΠΑ (Νέα Υόρκη). Μια παράσταση θα τον κάνει να δεθεί για πάντα με τη θεατρική σκηνή : η Μήδεια, την οποία ερμηνεύει η μεγάλη Γαλλίδα ηθοποιός Μαρία Καζαρές το 1970, σε σκηνοθεσία Χόρχε Λαβελί. Αρχίζει έτσι να γράφει σχεδόν αποκλειστικά για το θέατρο και παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα σκηνοθεσίας στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου του Στρασβούργου (1970-71).

Έκτοτε η συγγραφική του δραστηριότητα διακόπτεται μόνο από μεγάλα ταξίδια : Ρωσία, ΗΠΑ, Γουατεμάλα, αλλά κυρίως στις χώρες της Αφρικής. Από το 1983 αρχίζει η μεγάλη και στενή του συνεργασία με τον σκηνοθέτη Patrice Chéreau, που θα ανεβάσει τα σπουδαιότερα έργα του στο Théâtre des Amandiers του παρισινού προάστιου της Ναντέρ : Combat de nègre et de chiens (Αγώνας νέγρου και σκύλων, 1983), Quai Ouest (Δυτική αποβάθρα, 1986), Dans la solitude des champs de cotton (Στη μοναξιά των κάμπων με βαμβάκι, 1987), Le Retour au desert (Επιστροφή στην έρημο, 1988). Ο Bernard-Marie Koltès πέθανε το 1989.