Πάντα θεωρούσα τον τουρισμό ένα είδος ήπιας εισβολής σε ελεύθερη επικράτεια. Οι ξένοι τουρίστες που καταφθάνουν κάθε καλοκαίρι στην πατρίδα μας είναι καλοδεχούμενοι  σε μια χώρα η οποία δεν έχει πια να ελπίζει σε πολλά πράγματα. Από την άλλη, βλέπει κανείς φέτος στα Ελληνικά νησιά τους Γερμανούς παραθεριστές να παρεκτρέπονται ελαφρώς και αναρωτιέται από πού αρύονται αυτό το δικαίωμα. Στις αμμουδιές συχνά φωνασκούν κι αστειεύονται συλλαβίζοντας με ύφος κατακτητή την βαριά, δυσπρόφερτη γλώσσα τους. Δεν μας είχαν συνηθίσει έτσι. Ακούγεται επίσης ότι κάποιοι, υπό την επήρεια του αλκοόλ εισβάλλουν ξαφνικά σε δημόσιους χώρους και απαιτούν να τους αποδώσουμε τα χρήματα που τους οφείλουμε ως λαός. Παραλήρημα ή ακλόνητη πεποίθηση πως ήρθε η ώρα για το Δ’ Ράιχ;