Σαίξπηρ – Ο βιασμός της Λουκρητίας

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας πανώλης του 1592-1594, με τα θέατρα κλειστά για μήνες, ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ δεν καταβάλλεται αλλά εμπνέεται από τον συγκινητικό ιδρυτικό μύθο της ρωμαϊκής δημοκρατίας για να γράψει ένα από τα ωραιότερα αφηγηματικά του ποιήματα. Η ενάρετη Λουκρητία βιάζεται από τον Ταρκύνιο, γιο του Ρωμαίου βασιλιά, και το γεγονός γίνεται η αφορμή για την πτώση της μοναρχίας και την εγκαθίδρυση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η ιστορία της Λουκρητίας υπήρξε πηγή έμπνευσης για πολλούς σπουδαίους ζωγράφους όπως ο Μποτιτσέλι, ο Ντίρερ, ο Τιτσιάνο, ο Τιντορέτο, ο Ρούμπενς, ο Ρέμπραντ, ο Μπαλτίς και ο Τζακομέτι. Επίσης έγινε όπερα από τον Μπρίτεν (1946), ενώ σε αυτή βασίζεται και το θεατρικό έργο του Μακιαβέλι Μανδραγόρας (1526).

Μετάφραση-εισαγωγή: Λένια Ζαφειροπούλου

Στη Λουκρητία όπως παντού στον Σαίξπηρ ο καταιγισμός και η πυκνότητα των ιδεών και των εικόνων προκαλεί ίλιγγο. Είναι μια απ ̓ αυτές τις θαυμαστές στιγμές στην ιστορία του πολιτισμού, μια εποχή-κατώφλι, με μια σφύζουσα δίοδο και προς το παλιό και προς το καινούριο.

(Από την εισαγωγή της μεταφράστριας)