Ποιήτριες στην Αθήνα: Τριήμερο ποίησης από το Βιβλιοπωλείο Αμόνι

Ένα ποιητικό τριήμερο στα Πετράλωνα διοργανώνει το Βιβλιοπωλείο Αμόνι, από τις 22 έως τις 24 Σεπτεμβρίου.

Αναλυτικά το πρόγραμμα του τριημέρου «Ποιήτριες στην Αθήνα»

Nigredo της Αγγελικής Κουντουράκη | Εκδόσεις ΑΩ
Παρασκευή 22 Σεπτέμβρη
Μπαρ Βραζιλιάνα

Θα διαβάσουν ποιήματα η Χριστίνα Βρεττού, ψυχίατρος και η Κλειώ Λάππα, καθηγήτρια ισπανικών-μεταφράστρια.

Για τη συλλογή θα μιλήσουν
Άννα Πλακονούρη, συγγραφέας και επιμελήτρια εκδόσεων
Χάρις Παρασκευοπούλου, ψυχοθεραπεύτρια, Μέλος του Δικτύου γυναικών συγγραφέων κατά της έμφυλης βίας και των γυναικοκτονιών, “Η φωνή της”

Δαιμόνιοι, της Άννας Γρίβα | Εκδόσεις Μελάνι
Σάββατο 23 Σεπτέμβρη, 7μμ
Πάρκο Βουτιέ, περιφ. Φιλοππάπου

Ποιήματα η Άννα Γρίβα, τραγούδι η Άννα Παπαδόγια.

Μια περιπλάνηση στο μύθο και στην ιστορία μέσα από ποιήματα.
Ποιον συνάντησε η Ιωάννα της Λωραίνης στο κελί της
Ποια προσευχή λέει η πνιγμένη στα βάθη της θάλασσας….

Χορευτές και Μαύρη Μωραλίνα, της Ευτυχίας Παναγιώτου | Εκδόσεις Κέδρος
Κυριακή 24 Σεπτέμβρη, 7,30μμ
Συνεργατικό Καφενείο Περιβολάκι, πλατεία Ηούς, Κάτω Πετράλωνα

Αναγνώστες και δημιουργοί διαβάζουν αγαπημένα ποιήματα από τα βιβλία.

Η Ευτυχία Παναγιώτου, στο δεύτερο ποιητικό βιβλίο της Μαύρη Μωραλίνα, πειραματίζεται στο πεδίο της εξομολογητικής ποίησης πλάθοντας μια ιστορία για ποικίλες μορφές καταπίεσης, όπως εκφράζονται σε ένα σύστημα αποικιοκρατίας ή ολοκληρωτισμού, αλλά και στις διαπροσωπικές σχέσεις.

Στην ιστορία της μαύρης Μωραλίνας, μιας νεαρής νέγρας που αναζητά στο χάρτη το σημείο όπου όλοι οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι, ρόλοι και όρια είναι ρευστά και το μέλλον προμηνύεται επικίνδυνα αβέβαιο. Η μαύρη Μωραλίνα όμως δεν φοβάται πια το ύψος, δεν φοβάται το κενό, ζωγραφίζει στο τετράδιό της ένα τρίγωνο και τραγουδά ένα σπαρακτικό τραγούδι: «Με ανάπηρους τους φθόγγους των πουλιών / νεκρόφιλος κανείς δεν είναι». Πιστεύει με όλο της το είναι πως «ό,τι αντέχει / ανθίζει μουσική». Και τότε φόβος και τρέλα ανοίγονται στην έκσταση.

Η Παναγιώτου, με τη Μαύρη Μωραλίνα, δίχως να αναθεματίζει τις εσωτερικές, προσωπικές διεργασίες, υπερθεματίζει στην πολιτικοκοινωνική αγωνία. Προχωρά ένα βήμα μπροστά και καταθέτει, μέσα σε μια εποχή που ακροβατεί, τη δική της ουτοπία: το προσωπικό και το συλλογικό μπλέκονται γοητευτικά, και ο αναγνώστης διεκδικεί τη δική του θέση στις λέξεις.

Photo Credit: Karolina Grabowska, UnSplash