«Να είσαι σίγουρος, αγάπη μου, πως όποιο αριστούργημα γνώρισε ο κόσμος και δεν είχε γεύση από χώμα, φύλλα κι αλμυρό νερό το κάναμε εμείς, οι άνθρωποι. Γι’ αυτό να μας έχεις εμπιστοσύνη. Μόνο εμείς απομείναμε. Κι η ποίηση. Κι ο πόλεμος όσο μεγάλος κι αν είναι δεν έχει ποίηση. Γι’ αυτό μην πας».

Μια ηθοποιός αναμετράται µε τα γεγονότα που στιγμάτισαν τέσσερις δεκαετίες πολέμων, ερώτων κι απωθημένων: από την άνοιξη του 1914 έως τις αρχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ακροπατώντας ανάμεσα στα περασμένα και τα μελλοντικά μεγαλεία των ανθρώπων, ξετυλίγεται η ιστορία μια κοπέλας που ξαφνικά χάνει τα πάντα καθώς ο αγαπημένος της ετοιμάζεται να ριχτεί στον πόλεμο που μόλις έχει ξεκινήσει. Άλλοτε επικαλούμενη τη λογική κι άλλοτε το συναίσθημα, η ηρωίδα αποτελεί μια συνεκδοχή κάθε γενιάς που άλλα περίμενε κι άλλα τελικά είδε να συμβαίνουν.

Ένας συνδυασμός ποιητικού ρεαλισμού και πραγματικών γεγονότων, πάνω στον έρωτα της ζωής και στον πόλεμο του θανάτου.

Συντελεστές

Κείµενο-Σκηνοθεσία-Μουσική επιμέλεια: Χρήστος Καρασαββίδης

Ενδυµατολόγος: Βασιλική Σύρµα

Σκηνογράφος: Ηλέκτρα Σταµπούλου

Παίζει η Δώρα Παρδάλη

Παραγωγή: Tempus Verum

Διάρκεια: 70 λεπτά