Παρθενόπη Μπουζούρη: Οι «Ευμενίδες» είναι ένα πολιτικό έργο με την αρχαιοελληνική έννοια

H πρώτη εμφάνιση θεσμού για την έννοια του Δικαίου στην ιστορία της Ευρώπης, το έργο που εισήγαγε τον Άρειο Πάγο ως όρο, ως έννοια και ως θεσμό στην ιστορία, οι Ευμενίδες, σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου, έρχονται στο Αμφιθέατρο Παλαιού Ελαιουργείου στις 15 & 16 Ιουλίου, στο πλαίσιο της δράσης Μυστήριο 35 Αισχύλου Project ^. Ένα έργο παρακαταθήκης της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, που επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στη γενέτειρα του μεγάλου τραγικού ποιητή, ως ένας άτυπος αλλά εκρηκτικός διάλογος στο πάντοτε ζωντανό και κρίσιμο στα σύγχρονα ζητήματα δικαιοσύνης, ουμανισμού και πολιτικής Αισχύλειο Δράμα.

Η Παρθενόπη Μπουζούρη στην παράσταση υποδύεται την Πυθία, ιέρεια του Απόλλωνα στους Δελφούς, και τον ίδιο τον Απόλλωνα.

***

Οι Ευμενίδες του Αισχύλου είναι το τρίτο έργο της μοναδικής τριλογίας της Ορέστειας, που σώθηκε και έφτασε ως εμάς. Γραμμένη το 458 π.Χ., παρουσιάζεται υπό τη σκιά ενός βαρυσήμαντου γεγονότος: Ο Άρειος Πάγος, ισχυρός θεσμός της Αθηναϊκής δημοκρατίας, χάνει μέρος των εξουσιών του.

Οι Ευμενίδες είναι, λοιπόν, ένα πολιτικό έργο με την αρχαιοελληνική έννοια. Πραγματεύεται τα της πόλης και των πολιτών. Μυθολογικά το έργο είναι το τέλος του κύκλου των Ατρειδών. Ο Ορέστης, μετά τον φόνο της μητέρας του, κυνηγημένος από τις Ερινύες, καταφεύγει στο μαντείο των Δελφών κι εκεί ο Απόλλωνας τον στέλνει να δικαστεί στην Αθήνα.

Ο Αισχύλος τοποθετεί πάνω σε μια σκηνή θεάτρου, μπροστά στα μάτια των συμπολιτών του, θεούς, ανθρώπους, νεκρούς και τέρατα. Προσωποποιώντας το ακραίο, προκαλεί την πιο ακραία ανθρώπινη εμπειρία.

Μας αναγκάζει να αναρωτηθούμε ξανά για τον ίδιο τον άνθρωπο, την υπόσταση του, το Δίκαιο και τη δικαιοσύνη.

Προσωποποιώντας το ακραίο, κάνει ένα θέατρο που αλλάζει την πραγματικότητα μας… ίσως και εμάς τους ίδιους…

Η πρώτη δίκη στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού συμβαίνει πάνω σε μια σκηνή θεάτρου! Μπροστά μας!

Μπορούν οι πολίτες να δικάσουν;

Μπορούν οι θεοί να αποφασίσουν;

«Το Αίμα κοιμάται και μαραίνεται στα χέρια μου…» λέει ο Ορέστης.

Πώς σταματάει ο παροξυσμός, ο στρόβιλος της αντεκδίκησης;

Πού;

Και οι Κόρες της Νύχτας; Οι Μεγάλες Θεές;

Οι μάνες, οι αδερφές των αδικοχαμένων; Οι ίδιες οι αδικοχαμένες;

Θα θρηνούν αιώνια την ατίμωση τους.

Το Δίκαιο τον Πατέρα νικάει.

Η Αθηνά, κόρη που δεν γεννήθηκε από γυναίκα, θα τις ενταφιάσει εκεί. Στη σκιά του βράχου του Άρεως.

Στον ίδιο βράχο, 600 χρόνια μετά, ο Απόστολος Παύλος θα επιχειρήσει να πείσει του Αθηναίους για τον επόμενο Πατέρα και τον Γιο του.

Υ.Γ.: Ο Άρειος Πάγος, το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας μας, μέχρι σήμερα, κηρύσσει αθώο τον κατηγορούμενο, σε περίπτωση ισοψηφίας.

Διαβάστε επίσης: 

Μυστήριο 35 – Αισχύλου Project ^: Ευμενίδες, σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου