Η ανεστίαστη φωτογραφία μιας γυναίκας, τραβηγμένη αρκετά χρόνια πριν, και η εξίσου ασαφής ανάμνηση της πραγματικής εικόνας, πυροδοτεί μια άσκηση πάνω στις φθαρμένες μνήμες, και την φωτογραφική πρακτική που απολαυστικά τις υποκαθιστά, με εξίσου πλαστά τεκμήρια. Οι οπτικές μνήμες, ξαναδημιουργούνται τη στιγμή που τις ανακαλούμε, ενώ η φωτογραφία αποτελείται από τα ίχνη του χρόνου, που επιλέγουμε να κρατήσουμε.

Δεν πρόκειται φυσικά, για μια σε βάθος ανάλυση, αλλά για μια ηδονοβλεπτική ματιά, σε αποσπασματικές αναμνήσεις, λανθάνουσες ερμηνείες και υποκειμενικές αφηγήσεις.

Η φωτογραφία λειτουργεί ως μέσο διάθλασης της ανάμνησης, και οι μνήμες ως γεννήτριες μεταφορικών αναγνώσεων της φωτογραφίας.
Αυτό που κρατάμε στο τέλος, είναι οι εικόνες και η απόλαυση που μας προσφέρουν.

Βιογραφικό σημείωμα

Ο Παναγιώτης Μπαξεβάνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975.
Από το 1997 εργάζεται σαν φωτογράφος still life, αρχιτεκτονικής και εσωτερικών χώρων. Έχει συνεργαστεί με μεγάλα ελληνικά περιοδικά, διαφημιστικές εταιρείες, αρχιτεκτονικά γραφεία, κατασκευαστικές και μεγάλες εταιρείες καταναλωτικών προϊόντων.
Από το 2010 διδάσκει φωτογραφία σε σχολές φωτογραφίας και design (AKTO, VSA) και ιδιωτικά.
Παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση “a quiet disorder” στην αίθουσα τέχνης εκφραση-γιαννα γραμματοπουλου το 2018.
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.