Μία έκδοση για την οποίο ο ποιητής Θανάσης Νιάρχος συγκέντρωσε τα έξοχα κείμενα του Τάσου Λειβαδίτη από το περιοδικό «Φαντάζιο», στο οποίο διασκεύαζε ως νουβέλες τα μεγάλα σαιξπηρικά δράματα.

Από τον πρόλογο του Κώστα Γεωργουσόπουλου

«Οι νουβέλες Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Οθέλος, Έμπορος της Βενετίας, Ριχάρδος Γ΄, Όπως σας αρέσει, Αντώνιος και Κλεοπάτρα και Τρικυμία είναι απολαυστικά πεζά που αντλούν την υπόθεση, αλλά διαθέτουν και το βάθος των χαρακτήρων των έργων του Σαίξπηρ. (…) Ο Σαίξπηρ είχε ως πρώτη ύλη πεζά, τα μεταποιούσε σε μέγα ποιητικό θέατρο και ο Λειβαδίτης τα επέστρεφε στις πηγές τους, στον αφηγηματικό γλαφυρό λόγο, χωρίς, πράγμα που απουσίαζε και από τις αρχικές νουβέλες, την ποιητική γλώσσα.

Ιστορίες κυρίως ερωτικές αυτές που μεταφέρει ο Λειβαδίτης, γραμμένες με μαστοριά και με ένα έξοχο προσόν, όποιος τις διαβάζει δεν αισθάνεται την ανάγκη του ποιητικοί προτύπου, ίσως αισθάνεται την επιθυμία να γευτεί και τη θεατρική τους ηδονή»

Από τον πρόλογο του Γιώργου Κιμούλη

«Με τον απαιτούμενο λοιπόν σεβασμό που οφείλει ένας επόμενος να μελετά τον προηγούμενό του, ως ιχνηλάτης παλαιών βημάτων, διάβασα τα κείμενα/νουβέλες του Τάσου Λειβαδίτη και ανακάλυψα τον ιδιοφυή τρόπο που χρησιμοποιούσε ο Λειβαδίτης, για να μιλήσει, όχι τόσο για την πλοκή, όσο για τα πρόσωπα αυτών των θεατρικών έργων.

Χρησιμοποιώντας το βασικό εργαλείο της νουβέλας, την ψυχογραφία, ανέπτυξε με έναν ιδιαίτερα απλό (αλλά και κρυφό) τρόπο το ψυχογράφημα του Ρωμαίου, του Σάυλωκ, της Πόρσια, του Ριχάρδου, του Αντώνιου, την Κλεοπάτρας, του Ορλάνδου, της Ροζαλίας και του Πρόσπερου»