Οκτώ Γυναίκες

Το Φεστιβάλ Αθηνών και η Ελληνική Θεαμάτων συμπράττουν για την επανάληψη της παραγωγής Οκτώ Γυναίκες του Ρομπέρ Τομά, για είκοσι μόνο παραστάσεις.

Οκτώ γυναίκες – διαφορετικών ηλικιών και με διαφορετικούς δεσμούς συγγένειας ή όχι μεταξύ τους – κατηγορούνται, όταν ο Μαρσέλ, ο μοναδικός άνδρας της οικογένειας, βρίσκεται δολοφονημένος μ’ ένα μαχαίρι στην πλάτη! Ποιος είναι ο δολοφόνος;

Κάποιος έξω από το σπίτι, μία από τις οκτώ γυναίκες ή μήπως και οι οκτώ μαζί; Εγκλωβισμένες σ’ ένα αστικό περιβάλλον, από το οποίο φαίνεται να μην υπάρχει έξοδος διαφυγής, αναζητούν το δράστη, για να βρεθούν – καταρχήν – αντιμέτωπες με το κουβάρι της δικής τους ζωής, μιας ζωής κτισμένης με αλλεπάλληλα μυστικά και ψέματα!

Γραμμένο στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και ξαναδουλεμένο μερικά χρόνια αργότερα, το πρώτο αυτό θεατρικό του Ρομπέρ Τομά, είναι είδος μικτό: με δομή που θυμίζει κινηματογράφο, είναι μια πικρή κωμωδία με στοιχεία θρίλερ, αστυνομικού, αλλά και μιούζικαλ. Το 2002 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Φρανσουά Οζόν, με οκτώ εντυπωσιακές πρωταγωνίστριες, ανάμεσά τους την Κατρίν Ντενέβ, τη Φανί Αρντάν, την Ιζαμπέλ Υπέρ, την Εμανουέλ Μπεάρ.

Τώρα ο Νίκος Καραθάνος, υπογράφοντας τη δεύτερή του σκηνοθεσία, το ανεβάζει στο θέατρο με μια απροσδόκητη καινοτομία! Επιστρατεύει οκτώ γνωστούς και καταξιωμένους ηθοποιούς– του ιδίου συμπεριλαμβανομένου – για να υποδυθούν τις Οκτώ Γυναίκες!

Έτσι εκείνος θα υποδυθεί τη στρυφνή και νευρωτική Αυγούστα που έμεινε τελικά γεροντοκόρη, γιατί στα πάρτι δεν την πλησίαζε κανείς (το ρόλο είχε η Ιζαμπέλ Υπέρ στην ταινία)!

Ο Χρήστος Στέργιογλου την υπεροπτική και γοητευτική Γκάμπι, σύζυγο του θύματος (στο ρόλο ήταν η Κατρίν Ντενέβ). Την αδελφή του μακαρίτη, την πρώην στριπτιζέζ, σκληρή και μυστηριώδη Πιερέτ (η Φανί Αρντάν στην ταινία) θα παίξει ο Αιμίλιος Χειλάκης! Τη σέξι καμαριέρα Λουίζ που φαίνεται ότι ερωτοτροπούσε με το αφεντικό της (Εμανουέλ Μπεάρ) υποδύεται ο Χρήστος Λούλης. Τη φιλάργυρη και συμφεροντολόγο γιαγιά, τη Μάμυ, ο Κοσμάς Φουντούκης.

Την κυρία Σανέλ, την πληθωρική γκουβερνάντα με τα μυστικά πάθη, ο Νίκος Χατζόπουλος. Τη Σουζάν, τη μία από τις δύο κόρες του μακαρίτη (που θα αποδειχθεί τελικά ότι δεν ήταν και δική του) ο Αργύρης Ξάφης. Και τη νεότερη Κατρίν, την αγαπημένη κόρη του μπαμπά και κρυφά ερωτευμένη μαζί του, ο Γιάννης Κότσιφας!

Και οι καινοτομίες δε σταματούν εδώ: η δράση μεταφέρεται στα τέλη του 18ου – αρχές 19ου αιώνα, σε ένα απομονωμένο χιονισμένο λόφο (αντί για ένα ζεστό αστικό σαλόνι) και οι οκτώ γυναίκες, που δεν είναι γυναίκες αλλά άνδρες που τις υποδύονται, εμφανίζονται με ένα μάλλον ουδέτερο μαύρο ρούχο, που παραπέμπει σε σχέδιο εποχής, δίχως όμως περούκες, αλλά με το πρόσωπο φυσικό, σχεδόν άβαφο, και τη φωνή όχι γυναικωτή!

Στην παράσταση παίζει ζωντανά και τριμελής μουσική ομάδα και ακούγονται τραγούδια, που όπως και στην ταινία, συνεισφέρουν το δικό τους μερίδιο στο παζλ της θεατρικής πλοκής.

Η μετάφραση είναι του Κοσμά Φοντούκη, η σκηνοθεσία του Νίκου Καραθάνου, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Έλλης Παπαγεωργακοπούλου, η κινησιολογία της Αμαλίας Μπέννετ, οι φωτισμοί του Λευτέρη Παυλόπουλο, οι στίχοι της Λένας Κιτσοπούλου, η μουσική της Φωτεινής Μπαξεβάνη.

Πρωταγωνιστούν οι Θανάσης Ιωάννου, Νίκος Καραθάνος, Γιάννης Κότσιφας, Χρήστος Λούλης, Αργύρης Ξάφης, Χρήστος Στέργιογλου, Κοσμάς Φοντούκης, Αιμίλιος Χειλάκης, Νίκος Χατζόπουλος. Και οι μουσικοί Γιάννης Αγγελόπουλος (κρουστά), Μάριος Βαληνάκης (σαξόφωνο), Κώστας Κωνσταντίνου (μπάσο), Κώστας Μπαλταζάνης (κιθάρα).