Η παράσταση εξιστορεί έναν από τους αρχαιότερους μύθους, αυτόν των Λαβδακιδών, όπως τον συνέλαβε ο λαός και τον διαχειρίστηκαν οι μεγάλοι τραγικοί ποιητές: από την άφιξη του Κάδμου στην Θήβα, τον γάμο του Λάιου με την Ιοκάστη, τη γέννηση του Οιδίποδα, την πατροκτονία και τη λύση του αινίγματος της σφίγγας, την τύφλωση, την εξορία, τη σύγκρουση του Ετεοκλή και του Πολυνίκη, την ανυπακοή της Αντιγόνης στην εντολή του Κρέοντα και το τέλος του Οιδίποδα.
Παρακολουθούμε επί σκηνής έναν μύθο που με συμβολικό τρόπο περιγράφει τη δημιουργία του κόσμου, την εξέλιξη των πρώτων μορφών κοινωνίας, την οργάνωση των εξουσιών και τη θέσπιση της πρώτης νομοθεσίας που αποτέλεσε και το τέλος της μυθολογικής (ηρωικής) περιόδου. Όλοι οι αρχαίοι λαοί μέσα από Επικές Αφηγήσεις έδωσαν τη δική τους εκδοχή για τη δημιουργία του Κόσμου. Για παράδειγμα οι Βαβυλώνιοι με το «Έπος του Γκιλγκαμές», οι Ινδοί με τη «Μαχαμπχαράτα» τους, οι Εβραίοι με τη «Γένεση», τα Σκανδιναβικά Έπη, κ.ά. Σήμερα, παρακολουθώντας τις απαρχές του κόσμου μέσα από τους αρχαίους μύθους, συνειδητοποιούμε καλύτερα τις παθογένειες της εποχής μας και τα αδιέξοδα που δημιουργεί η κοινωνική ανισότητα την οποία στις μέρες μας βιώνουμε στην πιο ακραία της μορφή.
Η παράσταση «Οιδίπους» είναι μια σύνθεση των επτά τραγωδιών που αναφέρονται στον μύθο του οίκου των Λαβδακιδών. Συγκεκριμένα: των τραγωδιών του Σοφοκλή «Οιδίπους Τύραννος», «Οιδίπους επί Κολωνώ» και «Αντιγόνη», των τραγωδιών του Ευριπίδη «Φοίνισσες», «Βάκχες» και «Ικέτιδες» και της τραγωδίας του Αισχύλου «Επτά επί Θήβας».
Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς τη νομιμότητα μιας τέτοιας σύνθεσης αλλά ούτε και για το αντίθετο, καθώς τέτοιες απόπειρες παρατηρούνται ήδη από τα πρώτα χρόνια μετά τον θάνατο των μεγάλων τραγικών ποιητών και συνεχίζονται ως τις μέρες μας. Πρώτος ο Ευριπίδης ο νεότερος συντόμευσε τις τριλογίες του πατέρα του. Το ίδιο έκαναν και άλλοι λιγότερο γνωστοί ποιητές. Κατά το 1ο μ.Χ. αιώνα έχουμε πλήθος συνθέσεων από τραγωδίες διαφορετικών ποιητών. Εξαιτίας αυτών των εγχειρημάτων κληρονομούμε ως σήμερα και τον ορισμό παρακαταλογές ή παρακαταλογικό ύφος. Στους ύστερους Βυζαντινούς χρόνους το Θρησκευτικό Δράμα «Χριστός Πάσχων» αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα έργου-σύνθεσης τραγωδιών του Σοφοκλή, του Ευριπίδη και του Λυκόφρωνα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Σταύρος Τσακίρης παρουσίασε με μεγάλη επιτυχία το 1997 την παράσταση «Λαβδακίδαι» με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών, μια σύνθεση πέντε αρχαίων τραγωδιών. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ήταν: η Αντιγόνη Βαλάκου, ο Στέφανος Κυριακίδης, η Μαρία Σκούντζου, ο Γιώργος Σίσκος, ο Γιάννης Ροζάκης κ.α
Η νέα σύνθεση, που χρησιμοποιεί αποσπάσματα από επτά τραγωδίες, έχει διαφορετική κατεύθυνση ως κείμενο και παράσταση. Διατηρούνται μόνο τα μέρη των ρόλων, χωρίς τις παρεμβάσεις του Χορού. Έντεκα μόνο ηθοποιοί πάνω στη σκηνή, με απλά μέσα, αφηγούνται την περιπέτεια του μύθου του Οιδίποδα. Η παράσταση δεν περιλαμβάνει μόνο σκηνές από τις επτά τραγωδίες αλλά και πτυχές του μύθου – στιγμές που ορίζονταν ως «μιαρές», κατά την παράδοση της τραγωδίας, και εξιστορούνται μόνο από του αγγελιοφόρους ή τον χορό.
Μια πρώτη εκδοχή του κειμένου προέκυψε από τη συνεργασία του Σταύρου Τσακίρη με τους μαθητές της Ανώτερης Δραματικής σχολής «Δήλος» κατά τα έτη 2013 έως 2017. Το τελικό κείμενο διαμορφώνεται στη διάρκεια των δοκιμών με τη συνεργασία των ηθοποιών.
Ο σκηνικός χώρος και χρόνος δεν είναι ενιαίος. Η χρήση των αντικειμένων δημιουργεί χώρους εσωτερικούς και εξωτερικούς, ακόμη και φανταστικούς με τη βοήθεια της τεχνικής του flash animation που συνηθίζει ο Αλέξανδρος Ψυχούλης.
Τα κοστούμια της Ελένης Δουνδουλάκη είναι σύγχρονα, αλλά με στοιχεία δανεισμένα από την Ελληνική παράδοση.
Η μουσική του Μίνου Μάτσα, άλλες φορές φωνητική και άλλες ηλεκτρονική, στηρίζεται σε μοτίβα της Ελληνικής Λαϊκής Παραδοσιακής μουσικής αποδιδόμενα μ’ ένα σύγχρονο ιδίωμα που μπερδεύεται με το ιδιαίτερο ύφος του συνθέτη.
Την ομάδα των ερμηνευτών που καλούνται να ζωντανέψουν αυτό το εγχείρημα απαρτίζουν μερικοί από τους καλύτερους ηθοποιούς της σύγχρονης Ελληνικής σκηνής.
Στο ρόλο της Ιοκάστης η Μαρία Κίτσου, Οιδίποδας ο Δημήτρης Λάλος, Κρέων ο Γεράσιμος Γεννατάς, Αντιγόνη η Λένα Δροσάκη, Ετεοκλής ο Γιώργος Παπαπαύλου, Πολυνείκης ο Μάνος Καρατζογιάννης, ενώ σε άλλους ρόλους οι απόφοιτοι της δραματικής σχολής του Δη.Πε.Θε. Πάτρας: Νάνσυ Χριστοπούλου, Ελένη Ανδρικοπούλου καθώς και οι Δημήτρης Παγώνης, Κώστας Νικούλι . Στον ρόλο του Οιδίποδα στην τελευταία του ηλικία αλλά και του γενάρχη Κάδμου ο Τάκης Χρυσικάκος.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία – Σύνθεση κειμένου: Σταύρος Σ. Τσακίρης
Σκηνικά: Αλέξανδρος Ψυχούλης
Κοστούμιου: Ελένη Δουνδουλάκη
Μουσική: Μίνως Μάτσας
Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Σχεδ. φωτισμού: Νίκος Σωτηρόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτης: Χάρης Πεχλιβανίδης
Ιοκάστη: Μαρία Κίτσου
Οιδίπους: Δημήτρης Λάλος
Κρέων: Γεράσιμος Γεννατάς
Αντιγόνη: Λένα Δροσάκη
Ετεοκλής: Γιώργος Παπαπαύλου
Πολυνείκης: Μάνος Καρατζογιάννης
Αίμων – Βοσκός Α’: Δημήτρης Παγώνης
Θησεάς – Κατάσκοπος – Βοσκός Β’: Κώστας Νικούλι
Αίθρα – Κατάσκοπος: Νάνσυ Χριστοπούλου
Άγγελος – Ισμήνη – Κατάσκοπος: Λένα Ανδρικοπούλου
Οιδίπους ΙΙ, Τειρεσίας, Κάδμος: Τάκης Χρυσικάκος
Πρεμιέρα: Η πρεμιέρα θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 18 Ιουλίου στο Ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας στις 21:30 , στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας. Προπώληση εισιτηρίων στο ταμείο του θεάτρου Απόλλων.
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Πάτρα
Ρωμαϊκό Ωδείο
18-19 Ιουλίου
14-15 Σεπτεμβρίου
Αθήνα
Κηποθέατρο Παπάγου
22 Ιουλίου
Αθήνα
Βύρωνας, Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη
23 Ιουλίου
Θεσσαλονίκη
Θέατρο Δάσους
25 Ιουλίου
Κοζάνη
Δημοτικό υπαίθριο θέατρο Κοζάνης
26 Ιουλίου
Αλεξανδρούπολη
Κηποθέατρο
28 Ιουλίου
Καβάλα
Θέατρο Κάστρου Καβάλας
30 Ιουλίου
Δίον
Αρχαίο Θέατρο Δίου
1 Αυγούστου
Λάρισα
Κηποθέατρο Αλκαζάρ
2 Αυγούστου
Βόλος
Δημοτικό Θέατρο Βόλου
7 Αυγούστου
Χαλκίδα
Δημοτικό θέατρο Ορέστη Μακρή
7 Αυγούστου
Οινιάδες
Αρχαίο θέατρο Οινιάδων
19 Αυγούστου
Γιάννενα
Υπαίθριο θέατρο Ε.Η.Μ. Φρότζος
20 Αυγούστου
Αρχαία Ήλιδα
Νέο Θέατρο Αρχαίας Ήλιδας
22 Αυγούστου
Καλαμάτα
Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας
23 Αυγούστου
Τρίπολη
Θέατρο Άλσους Αγίου Γεωργίου
24 Αυγούστου
Αθήνα
Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας
6 Σεπτεμβρίου
