Κεντρικός άξονας του περιεχομένου της συγγραφής αυτής είναι η διαρκής αναζήτηση κάθε σημείου κρυφού ή φανερού, που μπορεί να αποτελεί μια έστω ένδειξη ότι το πνεύμα του θεατρικού δημιουργού συντονίζει εκείνο που πρόκειται να παραχθεί.

Οι σκηνικές οδηγίες μπορούν να χαρακτηριστούν ο σεισμογράφος της θεατρικής γραφής. Ανάλογα με τη δύναμή τους είναι δυνατό να προκαλέσουν συγκλονιστικές αναταράξεις στο θεατρικό κείμενο, χωρίς να θίγουν τον πυρήνα της δημιουργίας. Η γόνιμη αντιπαράθεση των δύο κειμένων του πρωτογενούς και του δευτερογενούς κλιμακώνεται και απογειώνει τον χορό των λέξεων προς την ολοκλήρωση της παράστασης. Από τότε που ο Αριστοφάνης «δίδαξε» τους βατράχους με την ευχάριστη παρένθεση της λεκτικής διαμάχης των δύο μεγάλων δραματικών ποιητών, του Αισχύλου και του Ευριπίδη, η εξελικτική πορεία των σκηνικών οδηγιών φέρνει σε έντονη αντίθεση τους σύγχρονους θεωρητικούς του θεάτρου αντιμέτωπους με το λειτουργικό ερώτημα: Ποιες σκηνικές οδηγίες κυριαρχούν από τις δύο; Οι ενδο-διαλογικές ή οι εξω-διαλογικές; Κεντρικός άξονας του περιεχομένου της συγγραφής αυτής είναι η διαρκής αναζήτηση κάθε σημείου κρυφού ή φανερού, που μπορεί να αποτελεί μια έστω ένδειξη ότι το πνεύμα του θεατρικού δημιουργού συντονίζει εκείνο που πρόκειται να παραχθεί.

Βιογραφικό συγγραφέα

Η Μαρίζα Γαλάνη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ. Πραγματοποίησε τις πρώτες μεταπτυχιακές σπουδές της στο γαλλικό πανεπιστήμιο της Brest στο Τμήμα Κλασσικών Γραμμάτων με θέμα Αριστοφάνη. Στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Γαλλικής γλώσσας και φιλολογίας του Α.Π.Θ με θέμα Αριστοφάνη και Marivaux και κέρδισε την υποτροφία Ι.ΚΥ για τις μεταπτυχιακές σπουδές της.

Εκπόνησε την 1η διδακτορική της διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Brest με θέμα Les didascalies internes chez Aristophane. Η 2η διδακτορική της διατριβή εκπονήθηκε στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο Ε.Κ.Π.Α με τίτλο Οι σκηνικές ενδείξεις από το αρχαίο δράμα έως σήμερα.

Συμμετείχε σε ερευνητικά προγράμματα του Α.Π.Θ. «Μεθοδολογία της έρευνας και διδασκαλίας της λογοτεχνίας». Μελέτες που έχουν δημοσιευτεί: e-book, Les didascalies internes chez Aristophane,(2008). Στο περιοδικό Θευθ: Οι δύο όψεις της γραφής, τ.1.«Θεατρικές μεταμορφώσεις της γραφής» (2015), τ.2. «Το σταυροδρόμι των διδασκαλιών και της ποίησης», (2016), τ.3. «Σαλώμη: O Χορός των διδασκαλιών» (2016), τ. 4. «Οι διακυμάνσεις του φωτός στον Tennessee Williams» (2016). Συμμετείχε στην επιστημονική Διημερίδα του Τμήματος γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ. «Δημήτρης Δημητριάδης: Παραβιάζοντας τα όρια»