12 Απριλίου του 2019, κατά τις έξι το απόγευμα, κατεβήκαμε όλοι μαζί τα σκαλιά του υπογείου του Noisebox studio στην Πάτρα. Διαδρομή που από τα σπίτια μας ως εκεί την ξέρουμε καλά..

Ο Σάκης (Μπάστας, παραγωγός και ιδιοκτήτης του στούντιο) μας περιμένει για να στήσουμε ήχο. Κατεβάζουμε όλη τη σαβούρα μας (όργανα, ενισχυτές, ένα κρουστό που έφερε ο πατέρας του Σπύρου από ένα ταξίδι του στο εξωτερικό) και φυσικά αυτή τη σαβούρα που κουβαλάμε μέσα μας και παλεύουμε να την βάλουμε σε τάξη.

Έχουμε φέρει υλικό, που δουλεύαμε σαν εργάτες δυο χρόνια περίπου, που το δοκιμάζαμε στις συναυλίες μας, που το συζητούσαμε μεταξύ μας και που πάλι δεν ήμασταν καθόλου σίγουροι πως είναι το σωστό για να καταγράψουμε.. Γράφαμε live και προσθέταμε ότι έλειπε στο τέλος. Ο Σάκης έκανε μίξεις σε κάθε τραγούδι επιτόπου. Γράφαμε ώρες που ο κόσμος πήγαινε για δουλεία, ώρες που πήγαινε βόλτα και φυσικά ώρες που όλοι κοιμούνταν!

22 Μάϊου του 2019 πήραμε τελικά αυτό που μας άξιζε.. Δώσαμε τίτλο στο άλμπουμ μια φράση από το We are on a mission, συμφωνήσαμε ότι η φωτογραφία του φίλου μας Αποστόλη Οικονόμου (τραβηγμένη από τον Ted Nikolakopoulo) έδειχνε ακριβώς το upside down του άλμπουμ που μόλις γράψαμε (η Ιφιγένεια Βασιλείου το έκανε να μοιάζει με εξώφυλλο δίσκου) και τα κομμάτια έφυγαν στο Sweetspot για mastering. Η Inner ear μας έκανε την τιμή να το στηρίξει και να το παραδώσει στον κόσμο…

Μόνο που θα θέλαμε τον Μανώλη Αγγελάκη να τραγουδήσει το We are on a mission, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα σ’ αυτή τη ζωή. Βασικά ούτε καν τα μισά.


Διαβάστε επίσης: 

The Shaking People: Το νέο άλμπουμ των Goodbye Bedouin