Πού σταματά το παιχνίδι και πού αρχίζει η τραγωδία; Βρισκόμαστε στο 1978 και στη Ρώμη εκτυλίσσεται μια ανατριχιαστική υπόθεση. Οι διαβόητες Ερυθρές Ταξιαρχίες κρατούν όμηρο τον πρώην χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργό Άλντο Μόρο. Χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα, σ’ ένα Παλέρμο άγριο, σχεδόν προϊστορικό, τρία παθιασμένα εντεκάχρονα αγόρια παρακολουθούν με τεταμένη προσοχή τις εξελίξεις. Στα δικά τους μάτια οι τρομοκράτες είναι οι μαχητές που ήλθαν να βγάλουν την Ιταλία από το τέλμα και τη νάρκωσή της.

Αηδιασμένα από τη ζωή και τον επαρχιωτισμό της Σικελίας, αποφασίζουν να σχηματίσουν τον δικό τους ανατρεπτικό πυρήνα. Αλλάζουν τα ονόματά τους, οργανώνουν απόπειρες, περνάνε στη δράση και προκαλούν χάος και βία, αρχικά στο σχολείο και στη συνέχεια σε όλη την τοπική κοινωνία. Δύο πράγματα αποβαίνουν καθοριστικά σε τούτο το βιβλίο: ένας μιμητισμός που θα έχει φοβερή κατάληξη και ο έρωτας για ένα κορίτσι. Το πλέον εντυπωσιακό ντεμπούτο των τελευταίων χρόνων στην ιταλική πεζογραφία, Ο χρόνος που δεν είχα του Τζόρτζιο Βάστα είναι ένα σπαρακτικό μυθιστόρημα πολλαπλής ενηλικίωσης. Ο συγγραφέας καταφέρνει να αποτυπώσει μια ολόκληρη χώρα τη στιγμή που αυτή χάνει οριστικά την αθωότητά της.

Έγραψαν:

«Ο Τζόρτζιο Βάστα δεν γράφει μόνο για τη Σικελία αλλά για τον κόσμο ολόκληρο: είναι η οργή των εφήβων που πιστεύουν ότι θα αλλάξουν τον ρου της ιστορίας μιμούμενοι τρομοκρατικές ενέργειες. Συνταρακτική λογοτεχνία». – Ρομπέρτο Σαβιάνο

«To πλέον εντυπωσιακό έργο πρωτοεμφανιζόμενου Ιταλού συγγραφέα εδώ και πολλά χρόνια». – L’Unità

«Ο Χρόνος που δεν είχα του Τζόρτζιο Βάστα συνιστά ποιοτική λογοτεχνία πρώτης γραμμής». – Corriere della Sera

«Ένα αργό και σχολαστικό σκάλισμα στην ψυχοπαθολογία τριών εντεκάχρονων εξτρεμιστών». – La Repubblica

«Ένα απίστευτα ώριμο και εκλεπτυσμένο ντεμπούτο… Ένα εξαίρετο φιλοσοφικό παραμύθι, ένας οικουμενικός προβληματισμός πάνω στους μηχανισμούς της βίας και τις τραγικές συνέπειες των λέξεων». – Le Monde

«Αναμφίβολα, ένα από τα πιο σημαντικά μυθιστορήματα που γράφτηκαν στην Ιταλία τα τελευταία χρόνια». – Times Literary Supplement

Ο συγγραφέας

Ο Τζόρτζιο Βάστα γεννήθηκε το 1970 στο Παλέρμο της Σικελίας. Σήμερα ζει και εργάζεται στο Τορίνο. Θεωρείται μία από τις σημαντικότερες νέες φωνές της σύγχρονης ιταλικής λογοτεχνίας. Το μυθιστόρημά του Ο χρόνος που δεν είχα εκδόθηκε το 2008 από τον οίκο minimum fax και το 2009 ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Strega, τη σημαντικότερη συγγραφική διάκριση στην Ιταλία.

Με το ίδιο έργο, που επαινέθηκε από την κριτική και μεταφράστηκε σε αρκετές γλώσσες, απέσπασε το Βραβείο Città di Viagrande, το Βραβείο Lo Straniero και το Βραβείο Ulysses πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα στη Γαλλία. Ακολούθησε το βιβλίο του Spaesamento (Laterza, 2010), όπου κυριαρχεί η μορφή του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, η συμμετοχή του στον συλλογικό τόμο Presente (Einaudi, 2012) και το ταξιδιωτικό αφήγημα Absolutely nothing. Storie e sparizioni nei deserti americani (Quodlibet, 2016, μαζί με τον Ramak Fazel). Συνεργάζεται με εφημερίδες όπως η La Repubblica και γράφει στο πολιτιστικό ιστολόγιο minima&moralia.