Από τις εκδόσεις ΡΟΕΣ, και στη σειρά «MicroMEGA / Λογοτεχνία», κυκλοφόρησε το βιβλίο Ο άποικος της Μάλατα του Τζόζεφ Κόνραντ, σε μετάφραση της Νάσιας Ντινοπούλου.
Σε μια μικρή αποικιακή πόλη και σ’ ένα φανταστικό νησί στον Νότιο Ειρηνικό, τη Μάλατα, ο Τζόζεφ Κόνραντ στήνει το σκηνικό τούτης της ιδιαίτερης νουβέλας, με κεντρικά πρόσωπα τον Τζέφρι Ρενουάρ και τη Φελίσια Μούρσομ, δύο χαρακτήρες ολότελα διαφορετικούς και αταίριαστους. Εκείνος είναι άνθρωπος της δράσης, λάτρης της περιπέτειας, ένα περήφανο και μοναχικό αγρίμι που επέλεξε να ζήσει αποτραβηγμένο στο εξωτικό νησί, και εκείνη μια γυναίκα της υψηλής λονδρέζικης κοινωνίας, ένα πλάσμα αινιγματικό και απρόσιτο, που αναζητά στην άλλη άκρη του κόσμου τα ίχνη του χαμένου αρραβωνιαστικού της. Το συναπάντημά τους σηματοδοτεί για τον ήρωα την απαρχή ενός έρωτα ανεκπλήρωτου και καταστροφικού.
Μια «αισθηματική» νουβέλα από τον Τζόζεφ Κόνραντ; Κι όμως, ναι – ή, καλύτερα, όπως ο ίδιος πίστευε, «ένα περιγραφικό και αφηγηματικό δοκίμιο πάνω σε μια δεδομένη ψυχολογική κατάσταση». Όλα τα επιμέρους στοιχεία –οι καλοδουλεμένοι και απολαυστικοί δευτερεύοντες χαρακτήρες, οι περιγραφές της μικρής αποικιακής πόλης και της ρηχής κοινωνικής ζωής της, οι δεισιδαιμονίες των ντόπιων, πάνω απ’ όλα οι εμβληματικές σκηνές με τον μοναχικό ήρωα πάνω στη σκούνα του κι ο εξωτισμός που διαπνέει ολόκληρο το κείμενο– φέρουν την αδιαμφισβήτητη σφραγίδα του μεγάλου συγγραφέα. Όπως, δε, έχει σημειωθεί από την κριτική, ο Άποικος της Μάλατα αποτελεί το γνησιότερο δείγμα τής –μάλλον ζοφερής– κατά Κόνραντ απόψεως περί έρωτος…
Πέρα από ένα σύντομο εισαγωγικό σημείωμα, που περιλαμβάνει και σκέψεις του ίδιου του συγγραφέα για το έργο, την έκδοση συμπληρώνει εν είδει επιμέτρου ένα ενδιαφέρον κείμενο του Sylvain Roumette που φωτίζει πτυχές της σχέσης του Κόνραντ με το γυναικείο φύλο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Γιάννης Αντωνιάδης γράφει κριτική για το βιβλίο.
