Νιώθω πραγματικά τυχερός που συμμετέχω σε αυτή την παράσταση. Η ιδιαιτερότητα της είναι ότι δεν περιορίζεται στο να παρουσιάσει απλώς μια ιστορία πάνω στη σκηνή, αλλά σε αρπάζει από το χέρι και σε οδηγεί σε ένα ταξίδι ενσυναίσθησης και κατανόησης. Ο τίτλος της παράστασης μας νομίζω τα λέει όλα. «Μπες στα παπούτσια μου», ζήσε για λίγο δηλαδή από την σκοπιά του άλλου, προσπάθησε να μπεις στην θέση του, νιώσε την χαρά, τον φόβο, την αγωνία του αλλου. Μη στέκεσαι απέναντι μου αλλά έλα μαζί μου. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της παράστασης μας είναι ότι μετά το τέλος της ακολουθεί εργαστήριο με τα παιδιά όπου πρωταγωνιστούν αναλαμβάνουν ρόλους και καταλαβαίνουν στην πράξη την έννοια της ενσυναίσθησης. Με έντεχνο τρόπο αποκτούν εργαλεία για την αντιμετώπιση του εκφοβισμού καθώς μαθαίνουν ότι όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά αλλά η συμπεριφορά μας χρειάζεται πολύ σκέψη και σε ορισμένες περιπτώσεις , εάν δημιουργήσουμε ένα δύσκολο συναίσθημα σε κάποιον άλλο, αυτό έχει συνέπειες.
Ήδη από τις πρώτες συζητήσεις με την ομάδα εντυπωσιάστηκα από την απλότητα και ταυτόχρονα τη βαθιά σοφία του εγχειρήματος. Δεν είναι μια βαριά θεωρητική κουβέντα για την ενσυναίσθηση ή τον σχολικό εκφοβισμό και το Bullying. Είναι παιχνίδι, είναι δράση, είναι συμμετοχή. Τα παιδιά (όσα επιθυμούν) καλούνται να αυτοσχεδιάσουν, να πάρουν αποφάσεις, να τολμήσουν να βάλουν τον εαυτό τους σε ρόλους και έτσι αντιλαμβάνονται στον μέγιστο βαθμό τα μηνύματα της παράστασης.
Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ο τρόπος που η ομάδα Ονειρόδραμα κατάφερε να δημιουργήσει έναν χώρο ασφάλειας και ελευθερίας. Τα παιδιά μέσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο χρώματα, ζεστασιά και δημιουργικότητα, αφήνονται να εκφραστούν. Και εκεί είναι που γίνεται το θαύμα: ξεδιπλώνουν τον εαυτό τους, βρίσκουν λύσεις μέσα από το παιχνίδι και τη συνεργασία. Θα ήθελα πραγματικά να δω περισσότερες τέτοιες παραστάσεις στο ελληνικό θέατρο. Παραστάσεις που δεν υποτιμούν τη νοημοσύνη των παιδιών, αλλά τους ανοίγουν δρόμους. Παραστάσεις που δεν περιορίζονται στο να «διασκεδάσουν», αλλά τολμούν να εμπνεύσουν, να καλλιεργήσουν και να αγγίξουν την ψυχή. Σε μια κοινωνία που συχνά μοιάζει να μας σπρώχνει προς την απομόνωση, προς τον ατομικισμό και την αδιαφορία, τέτοιες πρωτοβουλίες λειτουργούν σαν ανάσες αισιοδοξίας
Η παράσταση Μπες στα παπούτσια μου είναι ένα κάλεσμα προς όλους μας – μικρούς και μεγάλους – να θυμηθούμε πόσο σημαντικό είναι να ακούμε, να κατανοούμε, να μπαίνουμε στη θέση του άλλου. Ως ηθοποιός, αλλά και ως άνθρωπος, δεν μπορώ παρά να νιώθω βαθύ θαυμασμό για τη δύναμη που έχει ένα τέτοιο έργο να καλλιεργεί αυριανούς ενήλικες πιο συνειδητοποιημένους, πιο ευαίσθητους, πιο ανοιχτούς.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Πληροφορίες
«Μπες στα Παπούτσια μου»
Για 5η συνεχόμενη χρονιά!
Από 28 Σεπτεμβρίου, κάθε Κυριακή στις 15:00 στο Θέατρο Εν Αθήναις | Κατπόπιν συννενοήσης και σε σχολικούς χώρους
Για παιδιά 4–10 ετών
Μια διαδραστική παράσταση-εργαστήριο για τη σχολική διαφορετικότητα, την ενσυναίσθηση και τον σχολικό εκφοβισμό. Τα παιδιά μπαίνουν στη θέση του θύματος, του θύτη και του παρατηρητή μέσα από χιούμορ, φαντασία και συμμετοχικό αυτοσχεδιασμό.
