Μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης για το νέο lockdown, η ατομική έκθεση του Εμμανουήλ Μπιτσάκη – The Pursuit of Happiness έκλεισε προσωρινά από το Σάββατο 7 Νοεμβρίου έως την Τρίτη 1 Δεκεμβρίου.

Για μια εικονική περιήγηση στην έκθεσή μας, παρακαλούμε ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:

https://www.artsy.net/show/can-christina-androulidaki-emmanouil-bitsakis-solo-show-the-pursuit-of-happiness

Ελπίζουμε να σας δούμε ξανά στη γκαλερί τον επόμενο μήνα!

Γνωστός στην Ελλάδα για τα έργα του τα οποία παντρεύουν τις αφηγηματικές σκηνές με την προσωπογραφία επάνω σε καμβάδες-μινιατούρα, ο Μπιτσάκης χρησιμοποιεί τεχνικές μικρογραφίας διαφόρων ειδών και προελεύσεων εμπνευσμένες από τα μεσαιωνικά χειρόγραφα, τις αγιογραφίες της Κρητικής Σχολής, τα πορτρέτα-φυλαχτά της πρώιμης Αναγέννησης, τις εικονογραφήσεις εκδόσεων από την Περσία, την Κίνα και την Ινδία, κ.ο.κ. Τα θέματά του μοιάζουν με πολύτιμα κολάζ σύνθετων αναφορών τα οποία δομούνται πάνω σε ένα απόλυτα τεκμηριωμένο (για τον ίδιο) σύστημα λογικής και τα οποία επιχειρούν να βάλουν σε τάξη τον παραλογισμό της καθημερινότητας.

Στη μάχη του κατά του παραλόγου το εικονογραφικό του σύστημα στήνεται σαν ένα κατακερματισμένο σκηνικό το οποίο εγκαθιστά στο ίδιο “καρέ” ακόμη και απρόσμενα ή εννοιολογικά ασύμβατα μεταξύ τους πρόσωπα και πράγματα.

Οι πρωταγωνιστές του Μπιτσάκη (πολιτικοί, μουσουργοί, βασιλείς, εφευρέτες, προσωπικότητες που λιμνάζουν στο συλλογικό ασυνείδητο, αγύρτες τις ιστορίας, φυτά, ζώα, ο ίδιος ο καλλιτέχνης, κ.ο.κ.) εμφανίζονται ταυτόχρονα μνημειοποιημένοι και αποδομημένοι, συμπαθείς και απαξιωμένοι να υπερασπίζονται ή να υποθάλπουν την υπόστασή τους πλάι σε υβριδικά αρχιτεκτονήματα και απροσδιόριστα πολεοδομικά περιβάλλοντα, άλλοτε αρχαία και άλλοτε φουτουριστικά ή υπερσύγχρονα σε ένα χαρακτηριστικό mise-en-scène που μέσα από μία ιδιοσυγκρασιακή ερμηνεία της τέχνης και της ιστορίας συνθέτουν ένα χιουμοριστικό ή και καυστικό, φαινομενικά τυχαίο αλλά εν τέλει στρατηγικά μελετημένο ανακάτεμα που αντανακλά τον παραλογισμό αυτού του κόσμου.