Με Πάθος: Συναυλία με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής

Με μια από τις διασημότερες συμφωνίες του ρεπερτορίου επιστρέφει στο πόντιουμ της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών ο διεθνώς αναγνωρισμένος Γεώργιος Μπαλατσινός. Ο λόγος, για τη Συμφωνία αρ. 9 σε μι ελάσσονα, «του Νέου Κόσμου» του ρηξικέλευθου Αντονίν Ντβόρζακ. Ένα έργο με υπερεθνικές μουσικές ρίζες που αποτυπώνει τις εντυπώσεις του συνθέτη του από την αμερικανική ήπειρο. Στις 11 Φεβρουαρίου, στη συναυλία «Με Πάθος» στο Μέγαρο Μουσικής, θα ακουστεί ακόμα, το εξαιρετικά δημοφιλές Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα σε λα ελάσσονα του Έντβαρντ Γκρηγκ, δια χειρός του εκρηκτικού βιρτουόζου Βασίλη Βαρβαρέσου. Σύνθεση σημαδιακή, με την οποία έκανε το σολιστικό του ντεμπούτο στο Μέγαρο Μουσικής, σε ηλικία 14 μόλις ετών. Η βραδιά ξεκινά, με την βαρυσήμαντη πρώτη εκτέλεση της Συμφωνικής Φαντασίας από την όπερα «Πρωτομάστορας» του Μανώλη Καλομοίρη, που βασίστηκε στην ομώνυμη τραγωδία του Νίκου Καζαντζάκη. Πρόκειται για δημιουργία που επί χρόνια λησμονήθηκε, μέχρι πρόσφατα να ανακαλυφθεί εκ νέου. Εδώ, τα όργανα αναλαμβάνουν τους ρόλους των τραγουδιστών και της χορωδίας, με αποτέλεσμα έναν εφευρετικό μουσικό διάλογο σημαίνουσας ιστορικής αξίας για τον ελληνικό μουσικό χώρο.

Το πρόγραμμα με μια ματιά

Μανώλης Καλομοίρης (1883–1962)
Συμφωνική Φαντασία από τον «Πρωτομάστορα»

Έντβαρντ Γκρηγκ (1843-1907)
Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα σε λα ελάσσονα, έργο 16

Αντονίν Ντβόρζακ (1841–1904)
Συμφωνία αρ. 9 σε μι ελάσσονα, έργο 95 «του Νέου Κόσμου»

Σολίστ: Βασίλης Βαρβαρέσος, πιάνο
Μουσική διεύθυνση: Γεώργιος Μπαλατσινός

Το σχόλιο του σολίστ

Το Κοντσέρτο του Γκρηγκ κατέχει μία πολύ ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου, για λόγους καθαρά προσωπικούς. Είναι το πρώτο μεγάλο κοντσέρτο που έπαιξα ποτέ με ορχήστρα, σε ηλικία 12 ετών. Είναι το κοντσέρτο το οποίο άκουγα, μαζί με το 2ο Κοντσέρτο του Ραχμάνινοφ, χωρίς σταματημό σε όλη την παιδική μου ηλικία. Και είναι το κοντσέρτο που παραλίγο να μας κάνει να μας διώξουν από την πολυκατοικία οικογενειακώς γιατί κάθε μέρα έβαζα, όταν ήμουν πιτσιρίκι, το CD με τον Κρίστιαν Ζίμερμαν στη διαπασών και έκανα καραόκε παίζοντας το μέρος του πιάνου τόσο δυνατά ώστε να μας ακούει όλο το τετράγωνο. Γι’ αυτό, το συγκεκριμένο έργο δεν μπορώ να πω ότι έχει κάποιες προκλήσεις παραδοσιακού τύπου. Ναι, είναι πολύ δύσκολο. Ναι, είναι από τα μεγάλα και πολύ γνωστά έργα του ρεπερτορίου. Η πρόκληση όμως και η δυσκολία για μένα προσωπικά είναι να μη συγκινηθώ τόσο επί σκηνής που μου δίνεται η ευκαιρία να ξαναπαίξω το έργο που σημάδεψε την παιδική μου ηλικία ως μικρού πιανίστα όσο κανένα άλλο.

Το σχόλιο του μαέστρου

Είναι ιδιαίτερη χαρά και ευλογία κάθε φορά που επιστρέφω στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με την ΚΟΑ. Αυτή την φορά με ένα άκρως ρομαντικό ρεπερτόριο που είμαι σίγουρος ότι το κοινό μας θα το απολαύσει στο έπακρον.