Είχα δει το Once στο Broadway το 2013 χωρίς να ξέρω τι να περιμένω. Ήξερα μόνο ότι το θεατρικό έργο είχε κερδίσει 8 βραβεία Τony κι ένα Grammy και βασιζόταν σε μια indie Ιρλανδική ταινία που είχε κερδίσει Οscar καλύτερου τραγουδιού. Έχοντας δει άλλα πέντε μιούζικαλ εκείνη την εβδομάδα, παρακολούθησα το Once σε μια μεσημεριανή παράσταση κι έπαθα ΣΟΚ. Τόσο που αγόρασα αμέσως εισιτήριο για να το ξαναδώ το ίδιο βράδυ. Ανάμεσα σε όλα αυτά τα υπερεξωστρεφή, υπέρλαμπρα, υπερφωνακλάδικα μιούζικαλ της οδού Broadway, η απλότητα και η αμεσότητα του Once με συγκίνησε και με σημάδεψε.

Μια απλή ιστορία μιας κοπέλας από την Τσεχία κι ενός Ιρλανδού μουσικού του δρόμου που γνωρίζονται στο Δουβλίνο, ο ένας αλλάζει τη ζωή του άλλου και μέσα σε 2-3 μέρες ξαναχωρίζουν χωρίς ποτέ να εκτονωθεί ερωτικά η έλξη τους. Η μουσική τους φέρνει κοντά. Όλοι οι ηθοποιοί παίζουν τα όργανα επί σκηνής, χωρίς να υπάρχει ορχήστρα, και ακαπέλα τραγούδια ξεπηδούν τόσο οργανικά μέσα από την πρόζα, σαν προσευχή. Εκείνη τη μέρα ορκίστηκα στον εαυτό μου πως αν ποτέ το έργο αυτό ανέβαινε στην Ελλάδα θα ήθελα να παίξω εγώ το ρόλο της κοπέλας.

Αργότερα μιλώντας με φίλους μου συνέδεσα ότι η παράσταση που είχα δει και η ταινία για την οποία μιλούσαν για τον τελευταίο χρόνο με τόσο ενθουσιασμό, ήταν το ίδιο έργο. Φυσικά, είδα την ταινία που μου άρεσε πολύ αν και εξακολουθώ να θεωρώ ότι το θεατρικό ήταν το κάτι άλλο…

Πέρυσι, λίγο μετά τη λήξη των παραστάσεων του «Ερωτόκριτου» στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ, μου πρότειναν να κάνουμε το Once! Ήμουν σε φάση να κάνω μια παύση με τα θέατρα και να συγκεντρωθώ περισσότερο στη μουσική. Πώς θα μπορούσα να αρνηθώ αυτή την πρόταση; Φυσικά δέχτηκα με ενθουσιασμό και η δεύτερη μεγάλη χαρά ήρθε όταν έμαθα ότι την παράσταση θα σκηνοθετήσει ο Ακύλλας Καραζήσης τον οποίο φυσικά γνώριζα έχοντας δει τα έργα που είχε σκηνοθετήσει κατά καιρούς αλλά κι έχοντας ακούσει τα καλύτερα από φίλους μου ηθοποιούς για το πόσο καταπληκτικός δάσκαλος είναι! Μαέστρος θα ήταν ο Αχιλλέας Γουάστωρ με τον οποίο είχα ξανασυνεργαστεί στην πρώτη μου θεατρική εμπειρία (στο Μαγαζάκι του Τρόμου) το 2006. Και το αγόρι της ιστορίας τελικά υποδύεται ο φίλος μου Αποστόλης με τον οποίο έχουμε ξανασυνεργαστεί για μια ολόκληρη σεζόν στο μιούζικαλ «Σρεκ» που ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο το 2014.

Όλοι οι συνεργάτες ταλαντούχοι και πολυεργαλεία – σε απάντηση εκείνων που κάποια στιγμή σχολίασαν ότι στην Ελλάδα δε θα μπορέσουν να βρεθούν οι ηθοποιοί που να τραγουδούν, να χορεύουν και να παίζουν μουσικά όργανα. Ακόμα κι ο κύριος Άλκης Παναγιωτίδης, γνωστός ηθοποιός από τις ταινίες και την τηλεόραση, ανακάλυψα ότι νεότερος ήταν επαγγελματίας ντράμερ!

Once! Ένα μιούζικαλ που διαφέρει από όλα τα άλλα, μια ιστορία που όπως λέει κι ο σκηνοθέτης μας, «βγαίνει μέσα από τα διαμερίσματά μας κι από τους δρόμους της πόλης που μένουμε». Σας περιμένουμε από τις 20 Δεκεμβρίου στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ.


Διαβάστε επίσης:

Once: Το πολυβραβευμένο μιούζικαλ στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής